Globaal bekeken

In De Open Deur staan soms korte, aansprekende stukjes. Hier volgt een chassidisch verhaal, waarvan het bekende verhaal van de zak met veren, die vanaf een kerktoren wordt uitgeschud, een variant is.

'Een boer heeft roddelpraatjes verteld over iemand. Hij krijgt spijt en vraagt aan de rabbi hoe hij boete kan doen. "Verzamel een zak vol kippeveren. Ga daarmee door het hele dorp en leg op ieder erf, bij elke deur één veer". De boer doet dat en komt terug om te vragen of hij nu genoeg gedaan heeft. "O nee, nog niet. Nu moet je elke veer die je hebt neergelegd weer oppakken." De boer protesteert dat dat een onmogelijke opgave is, omdat de meeste veren allang door de wind zouden zijn weggeblazen. Dan antwoordt de rabbi: "Zo is het ook met jouw roddelen lasterpraatjes. Je spreekt ze zo gemakkelijk uit, maar hoe je het ook probeert, terughalen kun je ze niet".'

Dan een stukje over 'de preek'.

'De dominee besteeg de kansel en sprak tot de verzamelde gemeente: "Weet u, welk onderwerp ik vandaag zal behandelen? " "Nee, dat weten we niet dominee. " "Hoe zal ik dan een onderwerp kunnen behandelen dat u niet kent?", sprak de dominee en daalde de preekstoel af.

Een week later: "Weet u wat ik u vandaag te zeggen heb? " "Ja, dat weten wij", riep de gemeente in koor. "Waarom zou ik het u dan nog vertellen?" En weer verliet hij de kansel.

Maar de derde keer was de gemeente op haar hoede. Een deel zou op de verwachte vraag 'ja", een ander deel "nee" antwoorden.

De vraag kwam: "Weet u wat ik u zeggen wil?" "Sommigen wel, anderen niet", antwoordde men. "Laten zij die het weten het dan vertellen aan hen die het niet weten!".'

***

Uit een rondzendbrief van ds. L. W. Smelt, werkzaam voor de GZB in Peru, het volgende gedeelte:

'Voor 't eerst zijn we pas echt goed in botsing gekomen met het drugsprobleem. Dat kwam zo: we organiseerden een vakantiekamp naar een vakantieverblijf van de Scripture Union vlak aan zee. Daar de helft van de groep niet overtuigd christen was werd er nogal nadruk gelegd op het evangelisatorisch aspekt: we hielden bijbelstudies in groepen en behandelden wat actuele onderwerpen. Er kwam heel wat los toen we 't hadden over de verhouding tussen ouders en kinderen. Ik liet beide groepen hun mening zeggen over elkaar en duidde telkens terloops aan wat dus de knelpunten zijn: zelden gezamenlijk eten; ieder leeft voor zichzelf; geen communicatie; geen basisvertrouwen; slecht voorbeeld van dronken vaders; verslaafd zijn aan de televisie; in uitoefening van gezag wat geen rekening houdt met 't feit dat ouders én kinderen één God in de hemel hebben die hun Vader wil zijn; ouders die hun kinderen betalen als ze iets voor hen moeten doen (vanwege het feit dat alles hier in de maatschappij is gebaseerd op de regel: voor wat hoort wat); je doet de dingen omdat je bang bent voor de stok; ouders spelen zelden of nooit met hun kinderen en sturen ze de straat op of houden de meisjes angstvallig binnen; in tegenstelling tot de Sierra geven de ouders weinig verantwoordelijkheid aan de kinderen, maar mopperen dat dochterlief geen enkel verantwoordelijkheidsbesef heeft; 't verband tussen de micro-samenleving van het gezin en de macro-structuren van de maatschappij; het niet echt ondervinden wat liefde is in je jeugd etc. Aan het eind van de vierdagen gaven verscheidene jongeren zich over om Christus te volgen, onder wie twee jongens, die nu echt helemaal van de drugs af willen komen en hun geruïneerde leven wilden laten helen door God.

We hadden wel in de gaten: nu komt het op de nazorg aan. Eerste maatregel: Daniël moeten we niet naar zijn wijk terug laten gaan, want dan gaat het weer mis net als de vorige keer toen hij zich overgaf. Dus voorlopig werd hij in ons huis en daarna in de kerk ondergebracht samen met Jorge. Tweede maatregel: ze moeten werk hebben, want ledigheid wordt met rotzooi gevuld. Dus begonnen ze een handeltje in schoolbenodigdheden m.b.v. een beginkapitaal van de diakonie.

't Liep mis. Want, o blunder, drugsmensen kunnen natuurlijk geen geld beheren. Domme fout van ons, kerkeraad. Ook te weinig overlegd met Jorge 's moeder. Toen bij BATA wat tweede keus schoenen en gympjes losgekregen via een landgenoot, die daar werkt. Roger, de co-pastor, die ook in de kerk woont werd opgedragen zeer streng te controleren en te administreren. 't Ging beter tot opeens na Paaszondag Jorge op de stoep staat om te zeggen dat Daniël vannacht niet terug is gekomen en dat alle schoenen weg zijn... Pasen vieren is niet vanzelfsprekend, had ik die zondag gezegd in de preek.

Om een lang verhaal kort te maken: wij zijn ons (ondanks de theoretische voorbereidingen in Nederland) veel te weinig bewust geweest van de ingewikkeldheid van het drugsprobleem. En van de manier waarop de drugs de karakters van zulke jongens kunnen verwoesten (degeneratie). De gesignaleerde problemen tussen ouders en kinderen zie je bij hen nog weer door 'n vergrootglas. Ze liegen er enerzijds maar op los, stelen zonder er wakker van te liggen, maar anderzijds zijn ze ook diep geroerd als ze schuld belijden en zeggen dat ze zich weer teveel van God, zijn gebod en 't gebed vervreemd hebben. Hoe kun je het volhouden om enerzijds hen volhardend lief te hebben en hen niet af te schrijven en te marginaliseren zoals bijna iedereen doet, maar anderzijds toch heel streng voor ze te zijn.'

***

Uit 'Schets van beleid, najaar 1985' van de 'Stichting Evangelie en Moslims' een stukje over 'de Islam als missionaire godsdienst in Nederland'.

'De groei van de Islam wereldwijd en in het westen wordt in publikaties van moslimse zijde breed uitgemeten. Met de regelmaat van de klok kan men bekeringsgeschiedenissen aantreffen van 'christenen', die moslim geworden zijn. Enkele prominente mensen in het westen worden keer op keer aan christelijke gesprekspartners voorgesteld als bewijzen van de superioriteit van de Islam. "Zelfs geleerde mensen in het westen zoals Roger Garaudy, Cat Stevens en Jean Jacques Cousteau zijn moslim geworden!" (35). Bij de opening van een moskee in de Bijlmermeer (januari 1985) sprak een leidinggevende moslim de wens uit, dat er in elke stad en dorp in Nederland een moskee komt (36). Bij een latere gelegenheid maakte hij duidelijk, dat hij hoopt, dat er binnen 10 jaar een half miljoen Nederlanders zich tot de Islam zullen hebben bekeerd (37).

De feitelijke toestand is, dat zich naar schatting enkele honderden Nederlanders tot de Islam hebben bekeerd; vrouwen die met een moslim zijn getrouwd. Maar soms lees je ook wel verhalen van Nederlanders, die na veel studie bewust voor de Islam gekozen hebben (38). Hier en daar hebben bepaalde groepen, zoals die van de moskee in de Bijlmermeer, wel actieve propaganda voor de Islam gemaakt. Maar in het algemeen zijn de moslims in ons land het meest bezig, om zichzelf te organiseren en om de jongeren vast te houden, die in het westen van hun religie dreigen te vervreemden (39). Het is één van de kenmerken van de Islam, dat het een missionaire godsdienst is. Een bezoek aan een moskee of een gesprekje met een orthodoxe moslim maken duidelijk, dat ook moslims in Nederland die roeping serieus willen nemen. In Engeland, waar de orthodoxe moslims zich beter georganiseerd hebben en ook over meer kader beschikken, wordt actiever aan werving gedaan. Vandaar, dat dr. A. Pont, secretaris van de Biblical & Medical Missionair Fellowship (BMMF) waarschuwt voor de toenemende activiteiten van de militante Islam: "Laten wij er niet aan twijfelen, dat de militante Islam toegewijd is aan de zaak van de zending onder ons". (40) Het is in elk geval onjuist te beweren, dat moslims "zelf onder geen beding zending onder christenen bedrijven'' en dat het een belediging is als wij het wel doen (41).'

***

Dan nog enkele varia.

• Een lezer stuurde mij, naar aanleiding van het referaat dat ik op de jaarvergadering hield over Doleantie en schuldbelijdenis, het volgende citaat van Kuyper uit Separatie en Doleantie, het 'slechtste werkje', dat bij ooit van hem las.

'Vrees niet ongeestelijk te worden, door Gods ordinantiën te eerbiedigen, óók op niet geestelijk ter­rein. Eer omgekeerd leidt door overgeestelijkheid het geestelijke schade.'

• Ds. en mevr. Broeder-Schaap uit Treebeek HeerIerheide maakten ons erop attent, dat er in Limburg ook nog hervormde gemeenten zijn. Dit in verband met aankondiging van vacantiekerkdiensten van o.a. Nederlands gereformeerden, 'een afscheiding van een afscheiding van een afscheiding'.

'En ''het'' stond er vorig jaar ook al in. Alsof er geen Hervormde, gemeenten in Zuid-Limburg zijn, die in haar kerkdiensten de toeristen graag welkom heten. Valkenburg, Gulpen, Vaals, Meerssen en Eysden bv. besteden veel aandacht aan de ontvangst van de vakantie-vierende kerkgangers. De kerkgebouwen van Gulpen en Valkenburg zijn er zelfs voor(uit-)ge bouwd, met steun van buiten.

Ook Brunssum, Maastricht, Sittard en Heerlen staan open voor alle toeristen onder Waarheidsvriend-lezers.

Maar, wat dacht u van de veel kleinere gemeenten, buiten de specifieke toeristengebieden, zoals Geleen, Schaesberg, Hoensbroek, Nuth, Treekbeek en Heerlerheide en andere? Juist voor deze gemeenten, die zich slechts met moeite weten staande te houden, zou bezoek van meelevende hervormden uit andere streken van het land, veel kunnen betekenen. Het zou een bemoediging voor hen kunnen zijn.'

• In een gezamenlijk kerkblad van een gemeente van de Geref. Kerken en een hervormde deelgemeente (in Woudenberg) geeft de kerkeraad van de Geref. Kerk in een acht pagina's tellend verhaal verslag van de gang van zaken rondom een (niet-uitgebracht) beroep. De beroepingscommissie heeft twee preken beluisterd, de dominee wordt vervolgens aan de kerkeraad voorgesteld, waarbij enige zaken met hem moeten worden besproken. Hij moet 1e Pinksterdag 's avonds preken (maar dat is een matig bezette dienst), dan is er een gemeentevergadering (waar de te beroepen predikant 68, 1 % van de stemmen krijgt, maar afgesproken was dat hij 75% moest halen).

Resultaat: 'we zaten er allemaal wat verslagen bij op die kerkeraadsvergadering na de gemeente vergadering'.

Oorzaak van het probleem:

'Hij is politiek en maatschappelijk geëngageerd maar profileert zich niet sterk als PPR-lid. Dat lidmaatschap dateert vanaf de tijd dat de AR opging in het CDA. Enkele kerkeraadsleden hebben grote moeite met het PPR-lidmaatschap.'

De politieke keuze van een predikant speelt in de Geref. Kerken hier en daar sterk. Vroeger was dat in Geref. Bondsgemeenten óók zo, maar toen ging het om ARP of SGP. Alleen werd daar niet zo uitvoerig opening van zaken over gegeven.

• Er is een Stichting restauratie joodse begraafplaats Pyskowice (voorz. prof. dr. J. W. van Hulst). Uit een kleine brochure het volgende.

'Ten noord-westen van Katowice in Polen bevindt zich een oude joodse begraafplaats waareen aantal joden begraven liggen, die gedurende de Tweede Wereldoorlog in satellietkampen van Auschwitz omkwamen. Onder hen bevindt zich een aantal Nederlanders. Het klinkt zo eenvoudig en "normaal": een begraafplaats waar in concentratiekampen omgebrachte joden begraven liggen. Het is echter niet zo eenvoudig en normaal. Want naar alle waarschijnlijkheid gaat het hier om de enige kampslachtoffers die fatsoenlijk te ruste zijn gelegd. Bij het Rijks Instituut voor Oorlogsdocumentatie (RIOD) in Amsterdam zijn - met uitzondering van Theresiënstadt, waar tenminste de as van de aldaar overledenen begraven is - geen andere graven bekend.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen