De Waarheidsvriend cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van De Waarheidsvriend te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van De Waarheidsvriend.

Bekijk het origineel

'...en vergeet geen van Zijn weldaden'

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'...en vergeet geen van Zijn weldaden'

Van overzee

4 minuten leestijd

Voor de laatste keer in deze rubriek een stukje van ondergetekende uit Kenya. Enkele jaren in zendingsdienst.

Juist wanneer je bezig bent met de voorbereidingen voor het vertrek komen vele herinneringen naar boven. Al die mensen die je ontmoet hebt, de gesprekken die gevoerd zijn, de preken die gehouden zijn in het swahili en het engels, het onderwijs aan de ambtsdragers, alles passeert de gedachten. Nu, bij het naderende afscheid vragen verschillende gemeenten of we nog een keer willen komen en dan afscheid van ze te nemen. Hoe kun je beter afscheid nemen dan samen te luisteren naar het Woord van God. Zo waren we onlangs in de gemeente Rurigi. De ouderen zaten op bankjes en de kinderen zaten voor in de kerk op rietmatten. Na de preek vond de doop plaats aan 16 kinderen. Enkele volwassenen hoop ik D.V. de 21ste december te dopen. Deze volwassenen komen die datum naar een naburige gemeente. Met elkaar daarna het avondmaal gevierd. Heel vaak worden nl. hier in Kenya beide sacramenten in één dienst bediend. Altijd weer een heel bijzonder gebeuren. Alles heel eenvoudig, onder een golfplaten afdak. Of soms in de open lucht, met elkaar gedenken de dood van Christus totdat Hij komt. Je ziet de mensen luisteren wanneer het formulier gelezen wordt en het in het swahili klinkt: 'Uit deze inzetting van het Heilig Avondmaal zien wij, dat Hij ons geloof en betrouwen op Zijn volkomen offerande (die eenmaal aan het kruis geschied is) als op de enige grond en fundament onzer zaligheid wijst...'

Zo ook hier in Afrika; Christus' werk de enige grond der zaligheid. De gemeente op het zendingsveld bestaat niet bij de gratie van ons werken of door het werken van een zendingsorganisatie, maar daarvan leeft zij, dat het Evangelie gepredikt wordt, en wel zó, dat het gehoor en geloof vindt, dat de aangevochten gewetens troost ontvangen en verzekerd worden van de genade Gods in Christus.

De afgelopen jaren hebben we door het onderwijs aan de ambtsdragers van de kerk mogen meehelpen aan de opbouw van de gemeente en daarmee onlosmakelijk verbonden, ook aan de uitbouw van de gemeente. In het werk van de opbouw van Zijn gemeente gebruikt de Heere medearbeiders die in hun dienst de opbouw van de gemeente beogen. De betekenis van de prediker ligt in de dienst, die hij verricht ten behoeve van de opbouw van de gemeente.

Na afloop van bovengenoemde kerkdienst was er een gezamenlijke maaltijd. Ook hierin merk je een stuk verbondenheid met en aan elkaar. Nu, terugziende mogen we zeggen dat het een grote genade en een voorrecht geweest is hier in dit land en onder deze mensen hier te hebben mogen werken. Ook als zendingspredikant sta je niet voor je eigen zaak; maar ook hier staan we voor de zaak Gods, die nooit onze eigen zaak kan zijn. Daarom mogen en kunnen wij de gemeente hier achterlaten, wetend dat ze veilig is in God's handen. We hebben deel mogen uitmaken van een totaal andere samenleving, maar ook hier heeft de Heere met Zijn Woord en Geest gewerkt, en Hij gaat daarmee voort. De stilte van Afrika, het eenvoudige leven, de hartelijkheid en het vaak diepe Godsvertrouwen van hen die de Heere kennen, de prachtige liederen die ze zingen; dit alles staat geprent in onze gedachten.

De kerk in Kenya heeft een opvolger voor mij gevraagd. Wat zou het ontzettend heerlijk zijn wanneer enkele collega's zich door de Heere geroepen weten om als zendingspredikant uit te gaan. Wat moet ik hier de mensen uit de kerk antwoorden wanneer ze vragen of er dan niemand is in Nederland, die zich geroepen weet? De catholiciteit van onze roeping broeders, nl. het evangelie te verkondigen, dwingt mij er toe dit alles hierbij de collega's onder ogen te brengen. Zelf mogen we terugzien op zeven rijke jaren binnen de kerk hier in Oost-Afrika. Bij onze uitzenddienst naar Kenya werd gezegd: 'De ogen des Heeren doorlopen de ganse aarde, Hij ziet jullie door de ogen van het Lam'. En zo was het werkelijk al de jaren door. We mogen alle lezers vragen om blijvend de gemeente hier in uw voorbeden te gedenken. Hartelijk dank voor de welwillende reakties op de stukjes, die mede ook door andere werkers overzee geschreven worden. Hopelijk wordt ook op deze wijze de kerk overzee wat dichterbij gebracht. Bij het terugzien mogen we zeggen: Tot hiertoe heeft ons de Heere geholpen. Voor het heden geldt het: Immanuël, God met ons. En voor de toekomst geloven wij, ook voor de jonge kerk hier: De Heere zal voorzien. We sluiten af met een lied, psalm 103.

'Loof de Heere, mijn ziel, en vergeet geen van Zijn weldaden.'

'Looft den Heere, al Zijn werken, aan alle plaatsen Zijner heerschappij.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 november 1986

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

'...en vergeet geen van Zijn weldaden'

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 november 1986

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's