Boekbespreking
Prof. Dr. Auke Jelsma, De vergeten kerk. Uitg. Kok, Kampen, 1988. Prijs: ƒ 37,50, 238 blz.
Dit boek is een bundeling en bewerking van een serie radiolezingen voor de NCRV-microfoon. Het bestaat uit twee delen. Deel 1 (11-192) draagt als titel: 'tegendraads geloven' en deel 2 (193-237) heet: 'de vergeten kerk'. De rode draad die door het boek heenloopt is de gedachte dat de kerk een diep ingrijpende verandering nodig heeft. Zelfs voor het gevoel van velen een 'tegendraads' geloven. In plaats van de verbinding zegen en succes, waar het verleden van de kerk vol van was, is het nodig te komen tot een verbinding van zegen en solidariteit.
De schrijver toont (opnieuw) een goede pen te hebben en schrijft fris en boeiend met veel kennis van bronnen. Hij heeft de gave om moeilijke teksten te vertolken naar de niet-theoloog. Hij pleit voor een genuanceerde opvatting t.a.v. de waarheid in de geschiedenis. Er zijn altijd twee gezichten in de gebeurtenissen te ontdekken. Jelsma wijst in het tweede, deel op vergeten groepen en mensen die in de kerk een rol hebben gespeeld, maar die vaak verkeerd getekend zijn. Zo schrijft hij over de houding van Augustinus tegenover 'terroristen' en over het werk van de Jezuïeten. De auteur steekt zijn mening niet onder stoelen of banken. Dat is zijn goed recht. Het is echter voor mijn besef wel zo dat hij zich hierbij laat leiden door – zacht gezegd – ongenuanceerde zienswijzen. Dat komt op tal van plaatsen in dit boek naar voren. B.v. in het verband dat de auteur legt tussen geloof en karakter (14v). In het feit dat hij het geloof in de godheid van Jezus in strijd acht met de oorspronkelijke bedoeling (44v). Eveneens dat hij een lijn ziet van het geloof in Jezus' godheid naar potentieIe jodenhaat (57). Zijn het bekwame intragenten geweest die de, drieëenheidsleer hebben doorgevoerd, zoals Jelsma zegt? (60) Funderen Pinkstergroeppen hun afwijzen van de kinderdoop op het vrijheidsbeginsel? (114) Op blz. 207 pleit de auteur er voor dat iemands optereden en visie in de juiste kontekst moet worden gezien (207). Ik denk dan: had Jelsma dat nu zelf maar wat meer gedaan. Hij zou dan de ouders die hun kinderen niet tegen polio hebben laten inenten niet maar even in één rij gezet hebben met mensen die joden afmaken en met andere moordenaars (42-43). Dat kan niet. Door deze en andere uitspraken wordt het wel erg moeilijk om mee te komen met de door de schrijver zozeer begeerde dialoog en solidariteit.
W. Verboom, Hierden
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 25 november 1988
De Waarheidsvriend | 16 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 25 november 1988
De Waarheidsvriend | 16 Pagina's