Globaal bekeken

De vereniging De (Nedelandse) Gideons beijvert zich voor het plaatsen van bijbels in hotelkamers. Doze gedachte is al oud, blijkens het jaarverslag van de vereniging 1987/1988:

'Bijbels In hotels In 1838
Wie mocht denken dat vóór 1947 het instituut "een hotel met de bijbel" in ons land onbekend was, vergist zich. Uit nasporingen van dhr. A Brom, in 1961 te Utrecht overleden en aldaar een bekende persoonlijkheid in christelijke kring, is gebleken dat reeds in 1838 het Bijbelgenootschap te Utrecht in 5 hotels aldaar bijbels heeft geplaatst Dhr. Brom heeft zijn bevindingen als volgt op schrift gesteld: "Er is niets nieuws onder de zon! In het archief van de afdeling Utrecht van het Nederlands Bijbelgenootschap is onlangs ontdekt de oprichtingsbrief van een groep, wie het er om te doen was bijbels in hotels te plaatsen, ten gerieve van de reizigers. Het stuk dateert uit 1837 en uit 5 ook gevonden recu's blijkt dat het plan van 1837 in 1838 werkelijkheid is geworden. Dat is een vorm van bijbelverspreiding en evangelisatie, die in de laatste jaren in ons land bekend raakte als het werk van de Gideons. In 1948 is deze evangelisatie-actie gestart, en zij hebben sedert duizenden bijbels in onze Nederlandse hotels weten te plaatsen. Deze gedachte bestond in dat jaar al precies een halve eeuw, waar de Gideons al in 1898 hun arbeid begonnen in Chicago."
De genoemde oprichtingsbrief luidde als volgt:
De commissie benoemd bij artikel 5 der notulen Vergadering van den 21 December 1837 ten einde te beraadslagen op welke wijze men bijbels in de Logementen zouden kunnen deponeeren.
Heeft de eer te rapporteren,
dat zij zich onleedig heeft gehouden met informatie te neemen, bij die Logementhouders welke de protestantsche Godsdienst beleden en bij welke zij alzoo belangsteliing konde verwagten en heeft het genoegen te berigten dat een vijftal zeer gezind zijn deze bijbels te ontvangen als Van Stenis int Wapen van Holland
Van Eyk, Goude Leeuw
V. de Vijzel, Vergulde Poortje
Van den Broek, Zwarten Arend
I. Guth, Witten Arend.'

In een handboek voor hondenverzorging (uitgave Unieboek, Houten) troffen we een voor zich zelf sprekend gedicht, getiteld Aas, van de hand van Jean Teinturier, een gedicht over de dood van dieren.

'Daar waar aas ligt, komen gieren.
Ja, zo doen ze dat, die dieren.
Dat staat al in 't Goede Boek.

Wij hebben hier geen gieren
En haast geen raven meer;
Maar als een beest gestorven is
Strijken de kraaien neer.

Reinaert weet al eeuwen:
"De kraaien brengen 't uit"
Dus volgt hij die signalen
En deelt dan in de buit.

Dood is dood, 't zij ree of haas
Elk gestorven dier wordt aas.
Word j'al niet als prooi gegeten
"Begraven" word je so wie so
Want alle dieren metterwoon
Houden hun gebieden schoon.

Ook al eet de één de ander
Dieren houden van elkander
En dat is al eeuwen zo.
Zij minnen niet, zij haten niet
Zij doen elkaar ook geen verdriet.

Leeuwen haten zebra's niet
Maar eten ze wel op.
Dat zelfde gaat voor onze kat
Versus de merel op.

Elk soort heeft zo zijn "nis"
Waar zijn voer te vinden is.
Soms een prooi: konijn of haas
Maar voor anderen weer aas.

Zo komt het dat je in 't veld
Maar heel weinig doden telt.'

Het Jiddisch is een apart taaltje. In dit taaltje bestaan veel markaante zegswijzen en spreekwoorden. In een boekje troffen we vele van zulke jiddische gezegden ('Jiddische levenswijsheid') met daarnaast de vertaling in goed Nederlands. Hier volgen er enkele:

•. 'Een scherpe tong is erger dan een harde hand.'

• 'Het beste paard behoeft een zweep, de wijste mens een advies en de vroomste vrouw: een man.'

•. 'Een verarmde edelman en een rijk geworden bedelman zijn nog niet op één lijn te stellen.'

•. 'Alle kinderen zijn bijdehand, maar helaas worden ze later meestal niet bijdehander.

• 'Geef me een goede raad, maar raad het me niet af.'

• 'Wat heb je aan een goeie koe, die veel melk geeft en daarna de emmer omtrapt?'

• 'Als een jood geen schoenmaker kan worden, droomt hij van een professoraat.'

• 'Een grote menigte, maar je ziet geen mens!'

Gestorven en ziet!!! hij leeft!!!

Hervormingsdag Anno Domini 1988 ontsliep,
in zijn Heere en Heiland, die hem tot Zich riep.
Mijn leermeester en vaderlijke vriend,
die Zijn Koning zo trouw heeft gediend.

Dankdag Anno Domini 1988 zou hij moeten preken,
in Vledderveen, een dorpje, in de Drenthse streken.
Zijn Koning bepaalde echter – in Zijn onbegrepen Wijsheid –
vier die Dankdag maar Boven, in Mijn Heerlijkheid.

Feestdag, ja dat werd het toen voor hem,
want die 'levende sterft', gaat naar Jeruzalem.
Dit te weten, geeft troost aan allen die zo treuren;
zó wordt sterven toch een feestelijk gebeuren.

Zaaidag, ja zo noem ik zijn begrafenisdag,
want hij die Christus in zijn leven ontmoeten mag,
wordt na zijn sterven als een zaad in de aarde gelegd,
tot hem zal straks vol blijdschap worden gezegd:

'Treedt tevoorschijn uit uw graf,
want Christus, die ook voor u Zijn leven gaf,
is daar, ja Hij roept ook u,
want Hij Leeft en ziet!!! daarom leeft u nu!!!'.

Bleskensgraaf, 7 november 1988 (in dankbare herinnering opgedragen aan ds. J. Kruijt, door M. Molenaar).

v. d. G.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen