Godzaligheid

Er wordt in het Nieuwe Testament slechts een gereserveerd gebruik gemaakt van het woord 'godzaligheid' als een karakterisering van de christelijke levenswandel. Daar is een reden voor. Het ging hierbij immers om een Grieks begrip, waarvoor in het Bijbelse gedachtengoed niet zo makkelijk een equivalent te vinden was. Het woord 'eusebeia' heeft van oorsprong te maken met een werkwoord dat de betekenis heeft van 'ergens vol ontzag voor wegzinken'. Voor de Griek betekende 'eusebeia' de eerbiedige verwondering en het diepe ontzag voor het goddelijke, en het respect voor de levensordeningen die in de goddelijke wereld hun fundament vinden. Het was een vrome en verdienstelijke deugd.
Wellicht is daaruit het voorzichtige gebruik van dit woord in de Bijbel te begrijpen. De relatie, meer met het onpersoonlijk goddelijke dan met God Zelf, maakte dit woord toch wat moeilijk te hanteren. En ook de associatie met het verdienstelijke deugd karakter maakt dat er in de Schrift veel meer sprake is van geloof en liefde dan van godzaligheid.
Toch ontbreekt het woord niet. We vinden het een aantal keren in de brieven aan Timotheüs en de tweede brief van Petrus. Het wordt daar gebruikt om de praktijk van de christelijke levenswandel aan te duiden. Het kan beschouwd worden als nieuwtestamentische vertaling van het oudtestamentische kernbegrip van ware vroomheid, de 'vreze des HEEREN'. Het is geen onbepaald ontzag voor het goddelijke en de goddelijke orde, maar staat in relatie met de persoonlijke kennis van God in Christus, Die de Schepper is van alle verbanden die te respecteren zijn: 'Gelijk ons Zijn Goddelijke kracht alles, wat tot het leven en de godzaligheid behoort, geschonken heeft, door de kennis Desgenen, Die ons geroepen heeft tot heerlijkheid en deugd' (2 Petr. 1 : 3). Godzaligheid is een wijze van leven, overeenkomstig de 'leer die naar de godzaligheid is' (1 Tim. 6 : 3), het Evangelie van vrije genade. Christus' heilswerk is de inhoud van de 'verborgenheid der godzaligheid' die groot is (1 Tim. 3 : 16). Daarom zal elke gedachte aan een  verdienstelijke deugd onmogelijk zijn. Het is echter wel een zaak waar het de christen van harte om te doen mag zijn, om die na te streven. Wij worden geroepen om naar de godzaligheid te 'jagen' (1 Tim. 6 : 11). Het is geen menselijke verdienste, maar dankzij de genade wel een Goddelijke winst: 'maar de godzaligheid is tot alle dingen nut, hebbende de belofte des tegenwoordigen en des toekomenden levens (1 Tim. 4 : 8).
Godzaligheid is dus een levensstijl, die gekenmerkt wordt door ontzag en eerbied voor God, Die de Schepper en Verlosser is. Zulk leven komt voort uit het geloof, en bewijst zich in de praktijk van het leven van elke dag. Het komt tot uiting in de eerbied voor alles wat God heeft ingesteld, het blijkt ook in de onderlinge verhoudingen, in de 'broederlijke liefde' (2 Petr. 1 : 7), waarmee het nauw verbonden is. Het kan de beproeving doorstaan omdat het vast ligt 'in Christus Jezus' (2 Tim. 3 : 12). Het is een missionaire kracht tegenover 'de goddeloosheid en de wereldse begeerlijkheden' (Tit. 2 : 12). Het is de heilige levenswandel, die steeds meer gaat stralen naarmate alle dingen die God tegenstaan vergaan.

M. A. van den Berg

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen