Luisterend dienen

Zondag 9 oktober jl. was het zondag werelddiakonaat. Een zondag, waarop onze gaven gevraagd werden voor onze naasten ver weg, om de kerken daar de mogelijkheden te bieden hun aandacht te geven aan de naasten in hun directe omgeving. Het project 'Luisterend Dienen' heeft als voorbeeld-project het gezondheidswerk in Oeganda belicht in haar collectefolder.
Wij vragen als kerk aan onze leden een vorm van medeleven. Bekend zijn met vormen van diakonaat (en zending) geeft allereerst de ruimte om concreet voorbede te doen. Omdat de Heere van onze kerk ook de Here van die kerk daar is. Maar ook om uw gaven te geven voor de christenen daar, die in soms moeilijke omstandigheden hun roeping vervullen.
D. van Dijk, medewerker van de G.D.R., project Luisterend Dienen schreef over e.e.a. in dit artikel. U kunt hem bereiken op woensdagmiddag op het provinciaal bureau van Gelderland, tel. 085-551746.

Onbekend maakt…
Wij kennen in Nederland een uitdrukking: 'Onbekend maakt onbemind'. Het omgekeerde is niet altijd waar: bekend maakt niet altijd bemind. Soms heeft het bekend-zijn met iets ook dat onmachtige gevoel. Of geeft een ondefinieerbaar schuldgevoel! Je zou wel iets willen doen aan die verschrikkelijke situatie. Maar het is zo onbereikbaar… zo veelomvattend! Wie kent niet dat verschijnsel dat je de meest erge berichten kunt lezen of horen zonder dat het je ècht diep van binnen raakt. Het ontstellende bericht van de ramp met de veerboot uit Estland maakte, dat je nog nauwelijks geraakt werd door de berichtgeving uit Haïti of voormalig Joegoslavië.
Blijkbaar is berichtgeving over zaken en dingen die gebeuren een betrekkelijk iets, als het gaat om wat er over komt bij de hoorders, lezers of kijkers. Dat ervaart een mens vooral, wanneer hem of haar zèlf iets schokkends overkomt. Dan dringen de berichten helemaal niet meer door! Dat kan dan ook niet!

Bekend maakt…
Zo gaat dat met berichtgeving… maar toch!
Wanneer we weten van wat 'daar' plaatsgrijpt. Dan kun je niet net doen alsof je daar niet van af weet!
Er wordt van ons gevraagd iets met die kennis te doen. 'Wij hebben het niet geweten'… daar kunnen de verschrikkelijkste dingen uit voortkomen.
Maar de onmacht verlamt vaak.
Individueel is er dan ook vaak nauwelijks een weg te vinden. Zeker als het gaat om de wereldwijde zorg en voor de naaste. Die verre naaste, die soms zo plotseling dichtbij gekomen is.

Ook dáár is een kerk!
Het is mede door het werk van de zending dat er (vrijwel) in elk land een christelijke kerk is. Er mensen zijn, die in het geloof in de Heere Jezus Christus hun redding en behoud gevonden hebben. Daarover mag je zeer verheugd zijn.
Daarin zien we toch de genade en het onwederstandelijke werk van de Heilige Geest, ook vandaag anno 1994. Gods werk gaat door, van de eerste Pinksterdag af tot vandaag toe! In vele landen, waar we als kerk via werelddiakonaat contact hebben, is de verbinding tussen kerk en samenleving een heel natuurlijke verbinding. Bijvoorbeeld: wanneer je in Indonesië geboren bent, dan wordt op de geboorte-acte tevens vermeld tot welke godsdienst je behoort (Islam, Christendom, Bhoeddisme of Hindoeïsme). Ook zie je in vele landen, dat de kerken maatschappelijk gezien een aanvullende functie hebben op wat de overheid aanbiedt. Bijvoorbeeld op het terrein van de gezondheidszorg (zie ook onder!) De Kerk van Kenya heeft verschillende gezondheidsprojecten, waar ze aanvullend mee werken op de regerings-ziekenhuizen. De kerken daar zien het tot hun taak behorend om daarin bezig te zijn. Dat hebben ze overigens ook gezien van de zending, die voorheen toch ook met gezondheids-projecten (denk aan moeder en kind-zorg!) kwam, naast scholing, landbouwwerk en uiteraard de evangelie-verkondiging.

Werken aan gezondheid
Zo heette de collectefolder van zondag 9 oktober. Daarin werd als voorbeeldproject aangereikt het gezondheidswerk in Oeganda. Met name het werk van het Oegandees Protestants Medisch Bureau is toegelicht. Een bureau, van waaruit de basis-gezondheidszorg wordt gestimuleerd. Werken aan hygiëne, voorlichting hoe ziekten voorkomen kunnen worden of hoe mensen zelf kunnen werken aan bepaalde kwalen. Met name het probleem van de ziekte Aids zal besproken moeten worden, en moeten de mensen geholpen worden naar gedragsverandering. Dat moet zoveel mogelijk gebeuren door de eigen mensen, van de eigen dorpsbevolking, de eigen stam. Zij moeten weer instructies krijgen van de regionaal werkende gezondheidswerkers en artsen. Een moeizaam werk, omdat het werkt aan mentaliteitsverandering en verbetering van het leefpatroon. Werken aan gezondheid is veelomvattend, veel meer dan in ons land.
En niet alleen in Afrika, ook in de Arabische wereld, ook op Irian Jaya.
Luisterend Dienen wil hier concreet de helpende hand in bieden.

Luisterend Dienen
Het project mag misschien meer bekendheid gekregen hebben. Maar bekendheid heeft nog lang niet overal ook het 'bemind-zijn' met zich meegebracht. Dat blijkt steeds weer uit de discussies die gevoerd worden.
Juist tussen deze zondag waarop gecollecteerd werd voor het werelddiakonaat en de traditionele zondag werelddiakonaat (= D.V. de eerste zondag van februari, vanwege de watersnoodramp van 1 februari 1953 op die zondag geprikt) zou het zinvol zijn om in uw gemeente een bezinning op gang te brengen met betrekking tot werelddiakonaat, het project 'Luisterend Dienen'.
Daartoe kunt u in uw diakonievergadering een uur gesprek inruimen, waar iemand van de G.D.R., of uw provinciale consulent graag met u mee wil denken. Ook zou het mogelijk kunnen zijn met betrekking tot werelddiakonaat een gemeenteavond te beleggen. Graag willen we luisteren naar de geluiden uit uw gemeente, ons oor te luisteren leggen bij de vragen en opmerkingen uit uw midden, om te ontdekken hoe we samen ons dienstbaar kunnen maken voor de gemeente van onze Heere, Jezus Christus, wereldwijd.
In de toekomst kunt u Deo Volente nog heel veel van ons verwachten. Aan initiatieven. Mogen wij ook van u wat verwachten? Aan meeleven? Aan meedenken? Aan gebed? Want juist in verband met werelddiakonaat geldt: Als de Heere het huis niet bouwt… (Psalm 127).

Bewustwording…
Dat is voor deze twee jaar mijn opdracht. Om de gemeenten te helpen zich bewust te worden inzake haar roeping, om de gemeenten te helpen meer betrokken te raken bij de vragen van het werelddiakonaat. Daarom hebben we met Luisterend Dienen de weg van de educatie gezocht, en is er materiaal ontwikkeld. Binnenkort verschijnt de nieuwe brochure 'Een duit in het zakje…'. Alleszins de moeite waard om als diaken wegen te vinden uw gemeenteleden mee te nemen in de denklijnen. Om als gemeentelid te vragen aan uw diakonie wat er 'gedaan' wordt aan werelddiakonaat. In hoofdlijnen kunnen we al heel wat materiaal voor bezinning in uw gemeente bieden, nog beter is het maatwerk te leveren.
In gesprek met u zullen we de voor uw gemeente aansprekende en geschikte materialen vinden. Graag willen we met u in contact komen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen