Boekbespreking

M. Baan e.a., Opzoekende liefde, uitg. J. J. Groen en Zoon, Leiden, 1993, 184 blz., ƒ 29,95.
Dit is het tweede deel van de vierdelige serie over de gereformeerde geloofsleer 'Kom en zie'. De redacteur (F. R. Meinders) maakt in het 'woord vooraf' gewag van het feit dat het eerste deel duidelijk in een behoefte voorzag en dat God het lezen en overdenken ervan heeft willen zegenen. Dat zal initiatiefnemer en auteurs goed hebben gedaan en moed hebben gegeven. Dat daarbij eveneens melding kan worden gemaakt van een verbazingwekkende eensgezindheid aan de kant van de schrijvers, is al evenzeer iets om dankbaar voor te zijn.
Terzake. In dit deel schrijft ds. M. Baan over 'De voorbeschikking'. Hij behandelt in zijn opstel eerst de bijbelse gegevens. Dan achtereenvolgens het doel, het begin, de verwezenlijking en de keerzijde van de leer van de uitverkiezing. Hij gaat in op de karikaturen die er gemaakt zijn, alsmede op de positie van de remonstranten. Na nog op de vrachten van de leer van de uitverkiezing te hebben gewezen, besluit hij met het paulinische hooglied uit Rom. 8 : 33-39.
Het tweede deel handelt over het verbond. Ds. J. Koppelaar nam dit voor zijn rekening. In zijn bijdrage komt o.m. ter sprake wat het verbond is, het verbond van eeuwigheid, het werkverbond, de openbaring van het genadeverbond, het natuurverbond enz. Ook de positie van Israël en in dat spoor ook de modeme verbondsopvatting in de twee-wegenleer (waar terecht afstand van wordt genomen).
Zonder de overige bijdragen tekort te willen doen, gaan we wat nader in op het derde deel, van de hand van ds. P. Molenaar. Het heeft als thema de roeping en de verkondiging. Helder en instractief geschreven, kenmerkt het zich door een evenwichtige benadering. Inzake de roeping tot het heil spreekt hij wel van uitwendige en inwendige roeping, maar laat er tegelijk de waarschuwing op volgen deze niet uit elkaar te trekken. Hij spreekt op grond van het Woord dan ook liever over één roeping met tweeërlei uitwerking, om vooral de eenheid van de roeping die uitgaat van Christus duidelijk te maken. Het grootste deel van deze bijdrage gaat echter over de prediking (daarbij komt ook de Kerk ter sprake). Daarin lezen we hele behartenswaardige dingen. Samenvattend wordt gesteld dat de prediking schriftuurlijk, trinitarisch, confessioneel en praktikaal dient te zijn. Terecht merkt Molenaar op dat veel eenzijdigheden in de prediking vermeden zouden worden, wanneer er deugdelijke kennis zou zijn van de confessie. Wat betreft het praktikale sluit hij zich nauw aan bij I. Kievit en wordt het schriftuurlijk-bevindelijke karakter van de prediking onderstreept. De vinger wordt gelegd bij het feit dat de prediking helaas tot consumptieartikel is geworden. Wat betreft de inhoud van de verkondiging wordt benadrakt dat de heilsfeiten de grondslag ervan vormen, maar dat deze feiten een plaats krijgen in het leven des geloofs. In de toepassing zijn de wegen wel verschillend, maar de kruispunten gelijk, nl. de ontmoeting van een arm zondaar met Christus. Behartenswaardige dingen worden gezegd over de verhouding wet en Evangelie, waarbij één en andermaal G. Boer wordt aangehaald. Daarbij wordt ook het mes in eigen (hervormd-gereformeerd) vlees gezet. Bijv. op het punt dat onder ons de beloften van het Evangelie worden losgemaakt van de ontdekking van schuld. Iets om over na te denken. Genoeg. We hopen van harte dat God ook het lezen en overdenken van dit deel zal zegenen.
K. t. K.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen