December

Vreemd bleekgeel blinkt de winterzon, bij 't zinken,
Door struikenbruin op verre villaruiten,
Die huizenogen, licht nog willend drinken,
Eer blinden 't sluipend duister buitensluiten.

In 't fijn getwijgd zwartgrijzend boomgewemel,
Smelt nevlig rose-en-blauw in lilatinten.
En hoog en ver, in kleurloos-kille hemel,
Kronklen als slangen donkre wolkenlinten.

Decemberstemming hangt in lucht en bomen,
Waar nimmermeer de kerstnachtster zal rijzen,
Waar nimmermeer Emmanuël zal komen,
Om mij de weg naar 't hemelland te wijzen.

O plechtige ernst van kerstnacht-klokkenluiden!
Leer weer uw kind geloof in 't evangelie! –
De bomen wenen als verlaten bruiden,
Bleek rijst de maan, verworpen hemellelie.

Uit: 'De mooiste gedichten van Hèlène Swarth', Kok, Kampen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen