Boekbespreking
Drs. Pieter van Kampen, Na het laatste uur; Geloof in reïncarnatie en Christelijk geloof. Verbo-reeks, Uitg. Kok-Voorhoeve; 220 blz., ƒ 32, 50.
De schrijver was zeventien jaar docent en staflid van de Reformatorische Bijbelschool in Zeist. Dit boek is ontstaan uit een serie van veertien radiolezingen, die hij voor de E.O. hield. Het is een uitstekend boek geworden, dat meer biedt dan alleen een bijbelse visie op het geloof in reïncarnatie. Uitvoerig gaat de schrijver in op de reïncarnatie-gedachte in het hindoeïsme (in de oudste werken, de Veda's, is niets van reïncarnatie te vinden), in het boeddhisme (waarin reïncarnatie een centrale plaats heeft), de theosofie, de antroposofie, de regressietherapie (volstrekt onbewijsbaar en vol dubieuze ethische conclusies) en de zgn. kinderervaringen. De schrijver wijst terecht af dat reïncarnatie de oplossing zou zijn voor vraagstukken als het probleem van het lijden en de ongelijkheid in de wereld. Het tegendeel is het geval: met een beroep op karma kan haast elke vorm van lijden en flagrant onrecht worden vergoelijkt; geloof in reïncarnatie is wellicht de meest effectieve hinderpaal gebleken voor enige sociale vooruitgang van talloze miljoenen. Het is op geen enkele wijze een goede en troostrijke zaak dat een mens steeds in een ander lichaam en in een ander leven op aarde terug zou komen.
Vele argumenten tegen reïncarnatie worden opgesomd: er zijn maar heel weinig reïncarnatie-ervaringen (die ook anders verklaard kunnen worden), het leven wordt er niet gemakkelijker door als we van het vorige leven toch niets meer weten, het is onbarmhartig, het maakt de dood minder tot een vijand (wat geweld doet aan de feiten), het ondermijnt de uniciteit van elk individueel mens, enz. Pogingen om het reïncarnatiegeloof in overeenstemming te brengen met het christelijk geloof noemt de schrijver pogen om een vierkante cirkel of een rond vierkant te construeren. Overtuigend in het hoofdstuk 'Het christelijk geloof is wat hij zegt van het verwijzen naar Johannes de Doper als een reïncarnatie van Elia: juist Elia is volgens de Schrift niet gestorven, zijn ziel hoefde zijn lichaam niet te verlaten. De conclusie van de schrijver is: reïncarnatie is onbewezen, onbewijsbaar, onwaar, onaantrekkelijk, geen stimulans voor echt ethisch leven en voor het zoeken van genade en van de God van de Bijbel; het gaat in het reïncarnatie-geloof om een volstrekt andere Christus zoals het ook gaat om een totaal andere levensbeschouwing.
Ik mis in het boek dat reïncarnatie een aanslag is op het genadekaraktervan het Evangelie omdat de mens de schuld zelf zou moeten boeten in een volgend leven. Ik haast me echter om te zeggen dat ik het een helder geschreven, goed boek vind, dat veel biedt en dat onmisbaar is voor hen die zich in dit onderwerp nader willen verdiepen.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 februari 1995
De Waarheidsvriend | 16 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 februari 1995
De Waarheidsvriend | 16 Pagina's