Zending: daar en hier

Onze blinde Alex
Alex, onze blinde Alex, is eerstejaars student. Hij is blind geworden ten gevolge van het geweld in Colombia. Alex woonde met zijn ouders op het platteland van Colombia tussen de guerrilla's en de paramilitairen. Op een dag werd, om onbekende redenen, zijn vader vermoord. De boerderij kwam in handen van Alex en hij deed alles om het bedrijf staande te houden, maar het werd steeds moeilijker om door te gaan te midden van de extremistische groepen, die de omgeving onveilig maakten. Met zijn moeder, broers en zusters verliet hij de boerderij en ging werken op een bananenplantage, waar de situatie echter niet beter was. Ook hier verkeerde hij te midden van spanningen van het geweld tussen de verschillende groepen. Vanwege zijn open karakter werd hij al snel gewaardeerd als leider bij de besprekingen tussen arbeiders en guerrilla's. Op eenvoudige wijze gaf hij gestalte aan het Evangelie, dat hij van huis uit kende. Tot op een morgen, de fatale morgen, Alex de bus nam naar de plantage. Zacht wuivende palmen aan de kant van de weg groetten stilletjes een koningskind op de lijdensweg. Onderweg werd de bus aangehouden. Alex wist: dit kan het einde zijn. Hij herinnert zich nog hoe hij in de bus begon te zingen. Ze moesten allen uitstappen en werden met de handen op de rug gebonden. Zachtjes viel de druilerige regen neer. Er werd snel gehandeld. Hij voelde een duw in zijn rug en viel voorover in het nattige gras. Stemmen klonken. Een regen van kogels viel neer op de gebonden mannen en vrouwen. Een vrouw naast Alex werd dodelijk geraakt. Even hief Alex zijn hoofd op en voelde meteen hoe een kogel zijn oog verbrijzelde. Een schot trof hem in zijn arm. Hij was bij volle bewustzijn, al zag hij niets meer, en hoorde een stem: Alex je zult niet sterven, maar Mij verkondigen. De kogelregen hield op. Mannen met een hakmes gingen de rijen langs om de genadeslag toe te brengen aan de weinige overlevenden. Hij voelde hoe ze naderden. Weer hief hij zijn hoofd op, en waar hij de moed vandaan haalde weet hij zelf niet meer, maar hij begon te spreken over de vergeving van Christus. Een stem snauwde hem toe, een houw trof zijn gezicht. Het werd stil. Alex lag levend tussen de doden. Zo werd hij gevonden en naar een ziekenhuis overgebracht.
Zijn lichaam is verminkt, zijn leven verwoest, maar Alex kent geen haat. Hij is vol van de vergevende liefde van God, die hij verkondigt tot in de gevangenis toe. Er is geen student die zo geniet van de studie als Alex. Jaargenoten lezen de boeken voor, de lessen worden op de band opgenomen. Zijn snelle brein en goede geheugen zijn een goede hulp. Zijn vrolijk karakter werk aanstekelijk. Alex, onze blinde Alex, is werkelijk een groot prediker.

B. Stolk
Secretaris Missionaire Vorming GZB

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen