Dichtbij jongeren

Wie met jongeren omgaat, wie leiding geeft aan een groep jongeren zal ontdekken dat jongeren van jou leren wanneer je zelf bereid bent van jongeren te leren. Dat is een wonderlijke wisselwerking: wie werkelijk wat te zeggen wil hebben tot jongeren, moet goed luisteren wat jongeren zeggen. Dit afstemmen is nodig om verder te komen met jongeren.

Intenties
'Dichtbij jongeren' was het thema van de ledenvergadering van de HGJB. Deze ledenvergadering werd gehouden in Barneveld op 29 mei jl. We zijn dankbaar voor de goede opkomst (ook van jongeren), de positieve betrokkenheid en de verbondenheid. Dat 'dichtbij jongeren' het thema was van de ledenvergadering had te maken met het gegeven dat 'dichtbij jongeren' ook het motto is van ons beleidsplan (1999-2002). Met dit motto willen we uitdrukken, dat…
• we jongeren in hun staan in deze wereld en samenleving serieus nemen. Vragen van jongeren zijn relevante vragen. De relevantie van vragen wordt niet eenzijdig door ouderen bepaald. Meer dan voorheen willen we graag de stem van jongeren horen bij de voorbereidingen van allerlei activiteiten en materialen.
• jongeren niet alleen iets van de HGJB kunnen leren, maar dat de HGJB ook veel van jongeren kan leren (wederkerigheid).
• er naast activiteiten voor jongeren ook activiteiten mét jongeren ontwikkeld worden.
De waarde van 'dichtbij jongeren' worden we ons telkens opnieuw bewust in de omgang met jongeren. Bovenal worden we op dat spoor gezet door de Heere, onze God. Hij is de God van het Verbond. Voor vele jongeren – helaas niet allen – in de gemeenten die de HGJB mag dienen, geldt dat zij gedoopt zijn in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. In Zijn genade en liefde zoekt God schepselen, die niet meer beantwoorden aan Zijn doel, toch op! Helemaal geconcentreerd wordt die toewending van God zichtbaar in wat we lezen in Marcus 10. De Heere Jezus ontvangt kinderen, omarmt ze en drukt ze aan Zijn hart. Dichterbij kan niet! In de navolging van onze Heiland willen we in diezelfde bewogenheid met kinderen, tieners en jongeren omgaan en hen ontmoeten!

Weerbaarheid
In dit artikel willen we u graag deelgenoot maken van wat we voor en tijdens de Iedenvergadering leerden van jongeren. In ons beleidsplan komt een belangrijk thema telkens naar voren: 'weerbaarheid'. Dit begrip kan misverstaan worden. Met 'weerbaarheid' bedoelen we niet dat de plaatselijke jeugdgroepen keurkorpsen van de gemeente of van de HGJB moeten worden. We denken ook niet aan jeugdbrigades met wapperende vlaggen en vaandels! We denken ook niet aan het in orde hebben van allerlei 'geestelijke schuilkelders' om zo de aanval van buitenaf af te wachten. Met 'weerbaarheid' bedoelen we veel meer dat jongeren een levende relatie hebben met onze Heere Jezus Christus. Dat jongeren hun hele leven leren besteden in de dienst van God, staande in de samenleving en in de kerk. We bedoelen er ook mee, dat jongeren hun geloof en hun levensstijl (die als het goed is overeenkomt) leren verwoorden en uitleggen aan andere (niet-christelijke) jongeren en ouderen die om hen heen leven. En dat zij dat doen op een sympathieke en open wijze, met respect voor andere mensen.

Leren van jongeren
De voorbereiding van deze ledenvergadering gebeurde ook 'dichtbij jongeren'. Via een aantal jeugdouderlingen was een drietal jongeren – verspreid over ons land, over dorpen en steden – bereid gevonden om met ons mee te denken over de thematiek van 'weerbaarheid'. Aan deze jongeren hebben we het volgende voorgelegd: 'Jullie staan in de samenleving. Jullie zijn jong en groeien op! Jullie zullen steeds meer zelfstandig keuzes kunnen en moeten maken. Hoe is dat bij jullie? Hoe houden jullie je staande? Zijn jullie weerbaar? En als we jullie mogen ondersteunen – waarin dan? Wat verwacht je van de leidinggevenden / de jongerenwerkers, van de gemeente, van de HGJB?'
We denken terug aan leerzame en boeiende gesprekken. Deze jongeren waren ook bereid op de ledenvergadering hun verhaal te doen. In dit artikel noem ik de leerpunten uit hun verhalen. In het augustusnummer van ons Jeugdwerknieuws worden de jongeren uitvoerig geciteerd (exemplaren zijn eventueel op te vragen bij ons Landelijk Centrum). Op de ledenvergadering ontdekten we opnieuw, dat…
* het gezin van groot belang is. Vooral wanneer dat een plek van liefde en geborgenheid is, waar het geloof beleden en beleefd wordt.
* de vriendengroep ook belangrijk is. Het maakt niet uit of dat nu de jeugdvereniging of een studentengroep of een spontane vriendengroep is. Als er maar de veiligheid en de verbondenheid is om ervaringen uit te wisselen en meningen te vormen. Zo'n vriendengroep blijkt een belangrijke ruggensteun te zijn bij het 'weerbaar' worden.
* het bevraagd worden door niet-christelijke leeftijdgenoten stimulerend en verdiepend werkt. Het daagt uit en je gaat bewust nadenken over de inhoud van het geloven.
* vorming en toerasting praktisch moeten zijn. Het moet helpen bij de communicatie over geloven met de mensen om je heen. In de gesprekken met andere (niet-christelijke) mensen merk je hoe lastig het is om de inhoud van geloven over te brengen. Zelf moeten we telkens leren dat geloven héél het leven betreft.
* het gesprek over geloven in de gemeente bevorderd wordt, wanneer er in de gemeente interesse is voor en meeleven met jongeren. Het is van belang wanneer leidinggevenden (van groepen, maar ook ambtsdragers) weten wat er onder de jeugd leeft.
* het heel opvallend is dat de kerkdienst niet genoemd wordt als een middel om 'weerbaar' te worden. Wanneer we ernaar vragen, dan merken we dat jongeren in die kerkdiensten helaas niet zo veel leren. Dit gegeven zet wel aan het denken!
Op de ledenvergadering is kort met elkaar doorgesproken over wat de jongeren aangereikt hebben. We probeerden antwoorden te zoeken op de vraag: 'Op welke wijze kan de gemeente bijdragen aan het 'weerbaar zijn' van jongeren?'. Genoemd werden: het aansnijden van actuele onderwerpen, ruimte bieden voor experiment, het contact tussen jongeren en ouderen bevorderen, de preken en bijbelstudies meer eigentijds en praktisch laten zijn en in gesprekken op dezelfde golflengte zitten. Het bleek ook dat de vraag was om te keren en een belangrijke stelling kon worden: 'Besef dat jongeren bijdragen aan de weerbaarheid van de gemeente'. Jongeren staan namelijk in de frontlinies.
Op de ledenvergadering werd de ingezette beleidslijn 'dichtbij jongeren' herkend als heel waardevol.

Jeugdbeleid
In het algemeen kan men stellen dat het met het oog op de toekomst nodig is dat er beleid ontwikkeld wordt. In onze samenleving en op allerlei terreinen merken we dat volop. Er worden interviews afgenomen bij doelgroepen, conferenties georganiseerd en rondetafelgesprekken gehouden. Met de reacties van doelgroepen probeert men vragen te beantwoorden als: 'Waar zitten we met onze organisatie? Hoe ziet men ons? Wat willen we? Waar willen we uitkomen?'
In onze samenleving wordt er momenteel weer volop gediscussieerd over jeugdbeleid. Vanuit het ministerie van VWS worden de plaatselijke (burgerlijke) gemeenten d.m.v. het beschikbaar stellen van financiën gestimuleerd 'lokaal jeugdbeleid' te ontwikkelen. Ook nu worden doelgroepen door gemeentebesturen hierbij betrokken.
Het is jammer, dat wij te veel horen dat het kerkelijk jeugdwerk in zo'n gemeente hierbij niet aanwezig is en zo zijn waardevolle stem niet laat horen.
Ook in de kerkelijke gemeenten wordt beleid ontwikkeld. Op uitnodiging van kerkenraden proberen jeugdcommissies of jeugdraden 'jeugdbeleid' te ontwikkelen. Vanuit de belijdenis dat de gemeente en ook de jonge gemeente ten diepste gebouwd wordt door Woord en Geest, weten we ons verantwoordelijk om de middelen zo effectief en efficiënt mogelijk in te zetten. Dat onderstreept dus juist de noodzaak van beleidsontwikkeling. De toekomst van de gemeente hangt niet van een beleidsplan af, maar een beleidsplan is wel een belangrijk instrument om over de toekomst van de gemeente gestructureerd na te denken. Dat geldt ook voor de toekomst van de jonge gemeente. In toenemende mate worden we ons bewust dat jongeren niet 'vanzelfsprekend' bij de kerkelijke gemeente blijven. De vragen 'Hoe bewaren we jongeren bij de gemeente?' en 'Hoe worden jongeren tot het belijden van de Naam van God gebracht?' dienen systematisch (beleidsmatig) beantwoord te worden. Laten we er voor oppassen dat we jeugdbeleid ontwikkelen zonder jongeren te horen. Wie echt met jongeren in gesprek gaat (is hen ontmoeten!), zal telkens ontdekken dat zij vanuit hun (soms zelfs geringe) ervaringen vragen stellen en opmerkingen maken die tot denken zetten! Jongeren zijn soms net spiegels. We moeten wel erin willen kijken!
Vanuit die ervaringen onderstrepen we als HGJB het waardevolle van 'dichtbij jongeren'.
Wie geïnteresseerd is, kan het beleidsplan van de HGJB opvragen. We merken dat het kan bijdragen aan boeiende gesprekken over jeugdbeleid in de plaatselijke kerkelijke gemeente!
Wie niet 'dichtbij jongeren' wil of durft te zijn, ontneemt zichzelf (persoonlijk en als gemeente) waardevolle leermomenten!

N. Belo, directeur HGJB

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen