Globaal bekeken

Ditmaal in deze rubriek drie gedichten.

• In Kracht naar Kruis troffen we een gedicht van Joost van den Vondel Sluit voor begeerte uw graag gezicht:

Sluit voor uw begeerte uw graag gezicht;
Zij loert, zij loert om in te varen,
Sluit de ogen, vensters van het licht,
Indien gij wilt uw hart bewaren;
Want, zo begeerte eens binnensluipt,
Zij zal bederf en jammer baren,
Dat eeuwig smert en eeuwig druipt.
De dingen zijn niet, als zij schijnen:
De worm zit binnen lekker ooft.
En levend kleur bedekt venijnen;
Hij doolt zeer licht, die licht gelooft.
In paradijzen nest'len slangen.
De slangen hangen boven 't hoofd,
Daar goude en blozende appels hangen;
Dies wacht uw vingers, wacht uw hand,
Noch vat de Dood niet met uw tand!

• Bij het plotseling overlijden van de zendingspredikant van de GZB ds. C. Balke (op 17 december 1957 te Rante Pao) werd een boekje ter gedachtenis uitgegeven onder de titel Wij zijn des Heeren. Daarin is opgenomen een gedicht van diens hand, opgedragen aan wijlen ds. I. Kievit te Baarn (1-4-'53), toen deze het einde van zijn leven naderde, onder de titel Verwachting:

'k Weet 't waarom niet van Uw handlen,
moet nu nog in raadslen wandlen,
van veel aardse hulp beroofd.
Als de stage pijn blijft steken
zou ik lang al zijn bezweken,
zo ik dit niet had geloofd:

niet meer zijt G' op mij verbolgen,
vraagt alleen om U te volgen,
Gij de Meester, ik de knecht.
Heere, met Uw kruis en wonden
word 'k nu meer dan ooit verbonden,
in Uw liefde zijt Gij recht.

Die de pers alleen moest treden,
d' eenzaamheid Zelf heeft doorleden,
met de diepste smart vertrouwd,
wil zich daaglijks nederbuigen
en met sterke troost getuigen:
'Ik ben met u mee-benauwd.

'k Heb de pijnen ook gedragen,
ken het kreunen en het klagen,
wat ge lijdt is Mij niet vreemd,
'k Ben u zeer nabij, Uw Broeder,
vaste Toevlucht en Behoeder,
die het bittre overneemt.

Zelf heb Ik de kelk gedronken,
nooit is hij Mijn hand ontzonken,
Ik hield stand tot in de de dood.
Om Mijn bloed en Mijn gebeden
spreek Ik thans van volle vrede
tot Mijn moede gunstgenoot.

Sla op Mij de zwakke ogen,
spoedig zal 'k u mee-verhogen
aan des Vaders' rechterhand.
'k Zal u een wit kleed omgorden,
u tot heerlijkheid bevorderen
in een beter vaderland.

Heel dit aardse zware lijden
weegt niet tegen het verblijden,
dat Gij hierna openbaart.
Als vervuld wordt ons betrouwen,
geen geloof meer maar aanschouwen,
alle raadselen verklaard.

Wordt mijn lichaam hier ontbonden,
lost van smarten en van zonden
nodigt Gij mij tot Uw feest.
Stervende kom ik U nader,
eeuwig zij U lof, o Vader
met de Zoon en Heilige Geest!

• In het boek, dat de GZB in 1963 uitgaf onder de titel Alle Volken, waarin werd teruggezien op de jaren 1940-1962, schreef mevr. W. Balke-Hildebrands een terugblik op de zendingsdienst van haar man onder de titel Wiens ik ben, Welke ik ook dien. Ze sluit af met een (enigszins gewijzigd) gedicht van Jaqueline van der Waals, De avond is gekomen:

'...zoals Christus' dood de poort des levens is geweest, zo zal (dat weten wij) het einde uan alle smarten voor ons de zalige opstanding zijn: daar toch Christus ons met Zichzelf verbonden heeft onder voorwaarde, dat wij van Zijn leven deelgenoten zijn, als wij in deze wereld volharden met Hem te sterven.' (Calvijn, Comm. op II Cor. 4 : 10).

Het licht werd weggenomen,
Dat ouer de aarde lag,
Reeds duisteren de bomen,
De avond is gekomen,
En 't was nog klare dag!

De zon had hare stralen
Den rijpe zomernoen
Rechtstandig neer doen dalen,
Met oogst en binnenhalen
Had ik nog veel te doen.

Toen is mijn zon gezonken
voorgoed en onverwacht,
De bleke sterren dronken
Het hemellicht en blonken
En bloeiden in de nacht.

Ik zag het vreemd gebeuren
De handen in de schoot,
En droevig moest ik treuren,
Om 't sterven en verkleuren
Van 't gloeiend avondrood.

Maar dacht ik, God zal zorgen,
Voor 't geen te velde staat,
Wat moet, dat wordt geborgen,
Zo niet vandaag, dan morgen
Als Hij aan d'arbeid gaat.

Toen heb ik mij tevreden
Tot rusten neergevlijd.
Wat nood, zo hier beneden
Onze handen 't werk zo kort slechts deden!
Wat schâ voor de eeuwigheid?

v. d. G.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen