IZB en de kerk

Dat was nog niet zo gemakkelijk. Er was altijd wel sympathie voor de IZB, maar de indruk die van officiële zijde werd gewekt, was dat het eigenlijke missionaire werk werd verricht vanuit het Hervormd Evangelisatorisch Beraad en dat de IZB slechts een vereniging was, niet echt kerkelijk en ook theologisch niet bij de tijd.

Groot verschil
Ik vergeet nooit de dag waarop we met een delegatie van het bestuur onze opwachting bij het moderamen van de synode maakten. Het leek een hele gunst dat we mochten komen en in de meest diplomatieke en nederige bewoordingen werd door ons gevraagd om officiële kerkelijke erkenning. We gingen weg met de toezegging dat het moderamen dit verzoek zeker verder zou bespreken, maar dat het niet zomaar in kannen en kruiken zou zijn. We moesten ook eerst nog aan een aantal voorwaarden voldoen.
Nu sprak onlangs op onze jaarvergadering de scriba van de Protestantse Kerk in Nederland, dr. A.J. Plaisier. Hij prees de IZB. Hij zei zelfs dat wij in het verleden het werk gedaan hadden dat de kerk zelf had moeten doen en verder dat de kerk ons hard nodig heeft om mee te helpen het nieuwe missionaire programma van de Protestantse Kerk uit te voeren. Een groter verschil met pakweg vijfentwintig jaar geleden is niet denkbaar, dacht ik op dat moment.

Gebedsverhoring
Ds. H.C. Marchand gaf een eerste reactie op de lezing van de scriba en zei dat in het verleden vaak tijdens bestuursvergaderingen van de IZB was gebeden voor een nieuw zendingsbewustzijn in het geheel van de kerk. Hij sprak nu van een gebedsverhoring. Die opmerking bleef bij me haken. Had ik het zelf ook al zo bekeken? Met gebedsverhoringen gaat het nogal eens zo dat ze ongemerkt passeren. Jammer natuurlijk en ook ondankbaar.
Ik ben zelf in het algemeen misschien aan de voorzichtige kant om iets als een gebedsverhoring te duiden en dan ook in dit geval. Daarom is het wel goed wanneer een ander het zegt. In ieder geval iets om over na te denken.

Samen verder
Hoe dan ook, een nieuwe tijd is aangebroken. We worden door de kerk uitgenodigd voluit mee te doen in de gezamenlijke taak zending in Nederland te bedrijven. In de breedte van de Protestantse Kerk leven hier nog veel vragen. Grote theologische verschillen zijn er ook nog steeds en die zullen juist rond dit onderwerp zeker weer naar voren komen. Het is echter een uitdaging in dit gesprek voluit mee te doen en de vragen ook serieus op te pakken.
Onze kerk wil zendingskerk zijn in een land, waar het evangelie voor zeer velen onbekend is geworden, maar waar tegelijk ook weer mensen nieuwsgierig worden en vragen: wat betekent het? Leg het ons uit. Veel jaren hebben we gebeden om een nieuw elan in onze kerk. Het zou daarom niet goed zijn nu aan de kant te blijven staan. Laten we blijven bidden, zoals we vroeger gebeden hebben. Nu, dat het werk gezegend wordt. Het werk van ds. Hans van Ark en de andere medewerkers. Het werk van de IZB. Want niet onze plannen zullen het verschil maken. In sommige kringen zeggen ze: ‘De Heere mocht Zich nog eens ontfermen’. Daar zit in ieder geval het besef in dat het niet vanzelf spreekt en dat het niet verdiend is. Maar er zit in deze enigszins lijdelijke uitdrukking toch ook verwachting . We dienen een God, die Zich weliswaar kan verbergen, maar Zich het liefste toch wil ontfermen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen