Dabar

Een strand, een tent, een Bijbel. En enthousiaste jongeren, die vakantievierende medelanders wilden herinneren aan de meest zonnige boodschap. Zo begon zomer 1963 bij een Zuiderzeestadje de hervormd- gereformeerde ‘recreatie-evangelisatie’. Het was een verfrissend initiatief in het toenmalige bolwerk van de Gereformeerde Bond. Afgelopen zaterdag is het gouden jubileum in Elburg gevierd.

Ruim voor 1963 maakte een zwaluw al lente in de hervormd- gereformeerde beweging. Gijsbert Hamoen, Nederlands hervormd op gereformeerde grondslag, leider van de Bodegraafse jongelingsvereniging, net afgestudeerd als theoloog en getrouwd met Anna uit Oene, volgde in 1958 een stem uit de verte. Hij werd predikant in een vluchtelingenkamp bij Berlijn. Anderhalf jaar spanden hij en zijn vrouw zich in om in Hollandheim hulp in nood te bieden.
Terug in het kustland deelde Hamoen zijn ervaringen met geestverwante idealisten. Onder theologiestudenten, predikanten en jeugdwerkers bloeide iets moois. Een beweging voor zending, evangelisatie, diaconaat en oecumene.
Hoe moest de actie heten? Hamoen – prediker, dichter, hebraïcus – dacht aan het bijbelse woord dabar. Woord én daad of, zoals Hamoen vertaalde: het werkzame Woord. De handen ging op elkaar en ineen.
Dabar opende een van de boeiendste hoofdstukken in de geschiedenis van de hervormd-gereformeerde beweging. Er kwam een mix van gewoon hervormde en ongewoon evangelicale invloeden. Ja, het ging wel eens mis. En dabaristen veranderden wel eens van richting, kerk of groep.

Gijsbert Hamoen was een neef van Gijsbert Boer. Bondser kan het niet, maar theologisch groeiden de neven uiteen. Hamoen wilde ‘dabar in het dorp’, zocht ruimte voor lied en muziek, exegese en oecumene.
Ooit was Hugo Visscher de diaconale pionier van de Gereformeerde Bond. Na de oorlog gaf Gijs Hamoen een impuls aan het ‘geloven met de handen’. Anderen dachten en deden mee. Nog altijd volgen honderden jongeren hun spoor.

Dabar opende een van de boeiendste hoofdstukken in de hervormd-gereformeerde geschiedenis

Ds. Hamoen overleed begin deze zomer. De Waarheidsvriend vergat hem niet. Zo’n bericht herinnert aan begaafde bonders, die rond hun nest een ‘linkse lente’ lieten ontluiken, naar meer zon zochten in het protestantse luchtruim.
Laten we dankbaar terugzien op die creatieve generatie, denkend aan de diepste daadkracht van Dabar: de herschepping van Gods goede wereld – in kerk en samenleving, op de camping en aan het strand.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen