GLOBAAL BEKEKEN

In Ons Kerkblad, uitgave van onder andere hervormd Genemuiden, schreef de Commissie Kerk en Israël Genemuiden onder het kopje ‘Israël – positief nieuws?’ het volgende:

Hoe vaak komt het land en volk Israël nu eigenlijk positief in het nieuws? Helaas te weinig! Zeker: afgelopen voorjaar startte de wielerwedstrijd de Giro d’Italia in Israël. En dat zorgde voor een hoop nieuws in de hele wereld waarin de naam van Gods Volk gebruikt werd. Maar ook daar waren er de zorgen over de veiligheid van bezoekers en medewerkers. Niet alles positief dus... maar in een stuk in Israël Today (pro Israël maandblad) las ik een mooi stukje. ‘Wist u dat er een mooie verbinding is tussen het Joodse volk en de Giro? Gino Bartali, één van de winnaars van deze wielerronde, smokkelde tijdens de Tweede Wereldoorlog in het frame van zijn fiets documenten mee voor joodse onderduikers. Hij was hierdoor betrokken bij het redden van 800 joden en hij is daarom door Yad Vashem gerekend tot ‘de rechtvaardigen onder de volken’. Zo ziet u: er is altijd een God in de hemel die mensen inschakelt als het om ZIJN volk gaat. Al heeft de duivel veel macht en zorgt hij voor veel pijn en ellende bij het volk van God. God waakt over zijn schapen.’

We zien er naar uit dat God doorgaat met Zijn plan met Israël en het volk tot bekering brengt. Laat het ons voortdurend gebed dan zijn dat God Zijn volk laat zien wie hun Messias is.

***

In een ander regionaal kerkblad, De Zaaier (Vijfheerenlanden), schreef ds. A. van der Stoep onder zijn gemeenteberichten van Nieuwland over Sint Barbara:

Misschien vindt u het een wat vreemde gedachte, maar ik deel hem toch met u. Komende week is niet alleen de dag van Sint Nicolaas, maar ook van Sint Barbara, namelijk op 4 december. En onze Nieuwlandse kerk waarin wij ’s zondags onder het Woord zitten, heet vanouds de Sint Barbarakerk. Dat stamt natuurlijk nog uit de tijd dat onze kerk Rooms-Katholiek was. Barbara van Nicomedië leefde in Klein-Azië in de 3e eeuw. Volgens de legende had ze zich in het geheim tot het christendom bekeerd. Dit tot grote ergernis van haar heidense vader. Toen hij merkte dat ze christen geworden was, liet hij zijn dochter folteren. Maar in die nacht werd zij op wonderbaarlijke wijze genezen. Haar vader was zo boos dat hij haar vervolgens hoogst persoonlijk onthoofdde. Waarop de man zelf door de bliksem werd getroffen. Het is een legende, dus wat er precies van waar is, weet ik niet. Toch vind ik het wel iets moois, dat onze kerk vernoemd is naar iemand die volhardde in het geloof in Christus, terwijl haar dat lijden en zelfs haar leven koste. Nee, wij doen niet aan heiligenverering (toch?), maar is het teveel eer als ik haar een geloofsgetuige noem? Laten we onszelf in ieder geval de vraag stellen: wat heb ik eigenlijk over voor het geloof in Christus? Hoeveel is Hij mij waard? Wij waren Hem in elk geval zoveel waard dat Hij Zijn leven voor ons wilde geven tot in de dood. Ik vermoed dat Sint Barbara dat in elk geval begrepen had. Laten wij nog eens aan haar denken als we langs/in onze kerk komen. En laten we dan uiteraard vooral ook aan Christus denken: Immanuël, God met ons.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen