Globaal bekeken

In Protestants Nederland schreef dr. ir. Aart Nederveen over ‘Jonggestorven kinderen’:

Mijn werkkamer bevindt zich vlak achter een van de scanners van onze afdeling. Daar worden elke dag foto’s gemaakt van zieke mensen. Pas stak ik op een vroege morgen mijn hoofd om het hoekje van de deur en zag een van mijn collega’s zitten. Ze was aan het scannen voor een wetenschap‑ pelijk onderzoek dat ze uitvoert. Op de monitor van de scanner was een afbeelding van een klein mensje te zien. Het was een geaborteerde foetus van 17 weken. In Nederland is het toegestaan om dit ‘materiaal’ te gebruiken voor wetenschappelijk onderzoek.

Ik was meteen wakker. In een reflex mat ik op het scherm de lengte van het kindje. Dat was 17,2 cm. Ik vroeg mijn collega hoe het voelde om deze foetus te scannen. Niet zo goed, vertelde ze. Het maken van dit soort scans had voor haar de drempel om een abortus te laten uitvoeren alleen nog maar verhoogd. Maar je doet dit werk natuurlijk in het kader van wetenschappelijk onderzoek, dat heeft een duidelijk doel en dat maakt het toch een beetje anders. Zit je nu niet in een vreemde kronkel, dacht ik. Maar ik zei het niet. Het zou immers alleen maar een herhaling zijn geweest van wat ze zelf al zei. Ik dacht aan het kind zonder naam van 17 weken en 17,2 cm lang. (…)

Wat zouden onze vaderen gezegd hebben van geaborteerde kinderen? Dat hun verwerping zeker is vanwege hun ongelovige ouders? Dat in ieder geval niet. Zij hielden niet zo van symmetrie en logica, zeker niet in het aangezicht van de eeuwigheid. Wie Gods roep naast zich neerlegt, draagt de gevolgen. Maar wie Zijn stem nooit heeft gehoord, is in Zijn nabijheid.

Wordt het niet tijd voor een prolife theologie waarin God de Schepper in één adem wordt genoemd met die duizenden jonggestorven geaborteerde kinderen? Waarom hoor ik zoveel over het bedreven kwaad en zo weinig over de slachtoffers? (…) Hun stille aanwezigheid in onze academische ziekenhuizen blijft onopgemerkt.

In gedachte stak ik die morgen een kaarsje aan voor het kind in de scanner. God hebbe de ziel van dit kind. Het kan niet anders dan dat al die jonggestorven kinderen leven in Gods nabijheid.

••• Allemaal wonderen is de titel van een fraai boek, uitgegeven als begeleidende publicatie bij een tentoonstelling in het Utrechts Museum Catharijneconvent. Fred van Lieburg schrijft over ‘Een protestants wonder in Utrecht’:

Het zou omstreeks 1670 zijn gebeurd. In een van de kerken van Utrecht werd het avondmaal bediend, misschien wel in de Catharijnekerk. Voorganger was de gereformeerde professor Gisbertus Voetius (1589- 1676), die later in deze kerk begraven zou worden. De prediker spoorde de gemeente ernstig aan om aan de avondmaalstafel te komen. (…) Was Christus niet de heelmeester van alle kwalen? Een man met een verlamming kwam op zijn krukken naar voren, vast gelovend wat de predikant had gezegd. Toen hij de tafel weer verliet, wandelde hij terug naar zijn plaats. Hij was niet alleen geestelijk versterkt, maar ook lichamelijk genezen! (…)

Hij (Voetius) was een zeer geleerd man die graag speculeerde over het onwaarschijnlijke. Daarnaast was hij een realistisch calvinist, die de wetenschap van zijn tijd volgde. Hij huldigde het standpunt dat je ziekte en genezing zo veel mogelijk op medische wijze moest verklaren. Alleen als dat echt niet kon, viel er aan een directe ingreep van boven te denken.

Nu kan het best zijn dat een gebeurtenis zoals hierboven beschreven Voetius in de kerkdienst is ontgaan. Utrecht telde in die tijd wel tienduizend gereformeerde kerkleden. Dat betekent dat er, rekening houdend met zieken en anderen afwezigen, in elk gebouw gemiddeld minstens duizend mensen aan het avondmaal gingen. De predikant zal niet op het komen en gaan van iedere gelovige hebben gelet. Ook als Voetius het verhaal later heeft gehoord, zal hij zijn wenkbrauwen hebben gefronst.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen