Feest van de verheerlijking

Hemelvaart in coronatijd – dat maakt het er niet feestelijker op. Of biedt Jezus ons een perspectief waardoor Hemelvaartsdag voor ons werkelijk een hemelvaartsféést wordt?

Bij deze woorden van Jezus denken we aan Zijn hemelvaart. Het gaat immers over heerlijkheid, de hemelse heerlijkheid die Jezus bij de Vader had. Op de veertigste dag van Pasen viert de kerk dat Jezus die heerlijkheid is binnengegaan en bezingen we Zijn glorie met Psalm 21: ‘Hoe groot en schitterend is Zijn eer!’

Beteuterdheid

Of we werkelijk zo in de gloria zijn, is nog maar de vraag. Alleen al het feit dat we wel spreken over kerstfeest, paasfeest en pinksterfeest maar niet over hemelvaartsfeest, geeft te denken. De beteuterdheid van de omhoog starende discipelen zijn we na al die eeuwen nog niet ontstegen. De coronacrisis werkt ook niet sfeerverhogend. Weer niet naar de kerk, weer die lege banken.

Pas in het jaar 310 werd Hemelvaart een zelfstandig feest. Tot die tijd werden Hemelvaart en Pinksteren samen gevierd. Vanuit het Johannesevangelie is daar grond voor: Jezus’ heengaan en de komst van de Heilige Geest staan in nauw verband met elkaar (Joh.16:7). Maar op basis van datzelfde Evangelie is het evengoed mogelijk om Hemelvaart te verbinden met Goede Vrijdag. Dat klinkt apart, vooral als we het kruis associëren met vernedering en Jezus’ hemelvaart met verhoging. Maar voor Johannes betekent ook het kruis verhoging, ja zelfs verheerlijking. Het kruis, de opstanding, de hemelvaart en de komst van de Geest zet Johannes in één beweging onder de noemer ‘verheerlijking’.

Daarom moeten we bij dat woord van Christus uit Johannes 17:5 in de eerste plaats denken aan het uur van Zijn sterven: als Jezus letterlijk wordt verhoogd aan een kruispaal en Hij de Vader verheerlijkt door het werk op aarde te volbrengen (Joh.19:30). Dat is ook het moment waarop de Vader de Zoon verheerlijkt, een verheerlijking die zijn voltooiing vindt in Jezus’ hemelvaart. Maar dus niet buiten het kruis om!

Verhoord

Jezus bidt in dit woord niet maar om Zijn eigen hemelvaart. Alsof Hij het liefst zo gauw mogelijk wil terugkeren in de hemelse heerlijkheid, ontheven aan alle aardse ellende van zonde, kwaad en dodelijke virussen. Dan zou de hemelvaart een betreurenswaardige ontsnapping zijn, terwijl het in werkelijkheid de kroon is op het volbrachte werk.

Dat werk, zegt Jezus even daarvoor, bestaat in het geven van eeuwig leven, wat enkel mogelijk is in de weg van ondergang, zoals de graankorrel die in de aarde valt en sterft. In die weg wordt Jezus hemelhoog verheerlijkt. Beteuterdheid is daarbij niet op zijn plaats. Want net als een graankorrel heeft Christus vrucht voortgebracht. Veel vrucht, namelijk het eeuwige leven.

Voor wie in Hem gelooft, is er dan ook alle reden tot feest. Wat als de Vader de Zoon niet had verhoord? Dan geen verheerlijking en eeuwig leven, maar eeuwige schande en dood. Maar Christus’ gebed is verhoord! Het genadig gevolg ervan voor ons is leven in de heerlijkheid. De kerkvader Athanasius heeft het even kort als diepzinnig geformuleerd: ‘Christus is mens geworden, opdat wij vergoddelijkt zouden worden.’

Feestelijk

Voordat onze gedachten nu een hoge vlucht nemen en we ons al in de gloria wanen, bedenken we even dat Jezus zelf een paar verzen eerder spreekt over de verdrukking die we in de wereld zullen hebben (Joh.16:33). Delen in Zijn verheerlijking betekent ook delen in Zijn lijden. Denk aan het lijden om de krimp van de kerk, om het virus van ongeloof dat rondwaart tot in je eigen leven toe. Denk ook aan het lijden van de tegenwoordige crisistijd waarin we participeren. Hoe kan het ook anders? Dat is de weg die de Zoon gegaan is, de weg van de graankorrel. Hem kennen – dát is het eeuwige leven – is Hem volgen waar Hij ook gaat. Zo wordt Hij in ons verheerlijkt en worden wij vergoddelijkt, met de Verhoogde gelijkvormig. Zo delen we in Zijn verheerlijking.

En dat in een tijd van crisis. Nu brengt bij alle narigheid die crisis ook goeds: saamhorigheid, solidariteit, gebaren van barmhartigheid. Ik zie nóg een kans, namelijk om Hemelvaart echt feestelijk te vieren. Sinds Golgotha is de hemelse heerlijkheid onlosmakelijk verbonden met de aarde en de glans van die heerlijkheid valt ook over onze momentele misère. Als dat geen feest waard is!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen