Plaats voor het Woord

Wat onze God kenmerkt, is dat Hij spreekt. Dat is zelfs het eerste wat God doet. God schept niet door grootse daden, Zijn stem klinkt eenvoudigweg. En wat Hij wil, wordt dan werkelijkheid.

Hebreeën 1:1 vertelt ons dat dit spreken doorgaat. God spreekt tot één volk, tot Israël. Hij spreekt tot ‘de vaderen’, de voorouders van de Joodse schrijver en van zijn Joodse publiek. Hij spreekt tot hen ‘vele malen en op vele wijzen’. Wat heeft de Heere een grote creativiteit in Zijn spreken. Dan is er donder en vuur vanaf de Sinaï, dan is er het suizen van een zachte koelte. Maar telkens spreekt God ‘door de profeten’. Een bonte stoet aan mannen, en niet alleen mannen als Ezechiël of Daniël. Ook iemand als David is mond van God tot Zijn volk.

Verleid

Van dit spreken van de Heere tot Zijn volk loopt een rechte lijn naar de Heere Jezus. Gods spreken in en door de Zoon past in die lange geschiedenis van Gods woorden voor Zijn volk. Tegelijk vormt het spreken van de Vader in en door de Zoon er het hoogtepunt van. Want Hij, Jezus, is weliswaar Profeet zoals Israël vele profeten gekend heeft, maar Hij is ook dé Profeet. De Laatste en Grootste, zoals Mozes Hem in Deuteronomium 18 heeft aangekondigd. Maar wat meer is: Jezus is de Zoon. Niet zoals ook Israël ‘zoon van God’ wordt genoemd, want de Heere Jezus is Degene door Wie God ‘ook de wereld gemaakt heeft. Hij, Die de afstraling van Gods heerlijkheid is en de afdruk van Zijn zelfstandigheid, Die alle dingen draagt door Zijn krachtig woord’ (vs.2-3). ‘De afdruk van Zijn zelfstandigheid’: het evenbeeld van de Vader; God, evenals Zijn Vader.

In deze ‘laatste dagen’ heeft Jezus Gods laatste en definitieve woord gesproken op deze aarde. In menselijk vlees en bloed is Hij hierheen gekomen. Tussen de regels door horen we hier het kerstevangelie. Samenvattend zegt de schrijver van Hebreeën: ‘In deze indringende tijden klinkt een laatste indringende boodschap van God. Hoor naar Hem!’ De Heere Jezus spreekt wel in lijn met al Gods eerdere woorden aan Israël, maar dit laatste woord is anders, en beslissend. Je kunt niet terug achter dit laatste woord om alleen vast te houden wat de Heere eerder heeft gezegd. Iets waartoe deze Joodse christenen worden verleid nu het christelijk geloof hun veel strijd kost.

Influencers

Doorgewinterde kerkmensen verbazen zich misschien niet dat God spreekt. Ze hebben nooit anders gehoord. Velen, ook binnen de gemeente, delen die vanzelfsprekendheid echter niet. Ze horen vele stemmen: van politici in deze tijd van verkiezing en formatie, van influencers via social media, van vrienden en van andere groepen waar ze graag bij willen horen. De stem van de Heere lijkt helemaal te worden overschreeuwd. Voor velen is die stem niet hoorbaar, of is ze er een naast de vele andere stemmen die klinken. Zou God niet harder, duidelijker, en vooral onweerstaanbaar kunnen spreken?

De Heere was het Zijn volk echter niet verplicht om nog een laatste en beslissende keer te spreken. Hij was het deze wereld en ons – die via Israël meeluisteren – niet verplicht. Wij hadden en hebben immers geen zin om te luisteren. Dat God dan in Christus Zijn laatste woord spreekt in deze wereld, is pure genade; ook als Hij het spreekt in onze eigen levens, in de kracht van de Heilige Geest.

Megafoonkracht

Toch moeten we niet negeren dat vele andere stemmen klinken. Waarom zou je luisteren naar de Zoon? Waarom zou je geen gehoor geven aan een van die andere stemmen? De eerste lezers van deze brief staan bloot aan de verleiding om dat te doen. Een stem klinkt: ‘Terug naar het Joodse geloof! Die weg brengt in het leven hier en nu zoveel meer comfort.’ Vandaag de dag klinken zulke stemmen ook, bijvoorbeeld op de markt van de levensbeschouwingen: ‘Kom dichter bij je ware zelf. Zo vind je het ware geluk.’ Wat moet je doen als al die stemmen ook in de gemeente en in ons eigen hart gehoor vinden?

Aan de ene kant signaleren we het kwetsbare van Gods spreken in en door de Zoon. De Heere roept niet met megafoonkracht. Hij spreekt Zijn laatste woord in en door een teer Mensenkind in een kribbe. Gedurende Zijn driejarige openbare bediening stoppen velen de oren toe voor het spreken van de Zoon. Het Woord van God wordt uiteindelijk zelfs aan het kruis geslagen en in een graf gelegd. ‘Ziet, hoe dat men met hem handelt, hoe men Hem in doeken windt.’ (Weerklank 131:2) Zo kiest de Heere ervoor om aanwezig te zijn in deze wereld. Kwetsbaar en ‘verdringbaar’ wil Hij zijn en spreken. We komen hier uit bij de twee-eenheid die Calvijn zo benadrukte: Woord en Geest. Het spreken van de Vader in en door de Zoon wordt voor ons onweerstaanbaar als het klinkt in de kracht van de Heilige Geest. Daar en dan houden we ons doof voor andere stemmen en volgen we de stem van de goede Herder alleen.

Versleten

In de kerkdienst moet er daarom telkens worden gebeden om de opening van het Woord en de verlichting door Gods Heilige Geest. Want wie een kerkbank versleten heeft, negeert het Woord telkens weer. ‘Uw Woord is een lamp voor mijn voet’ is gemakkelijker gezongen dan in praktijk gebracht. Gods spreken in de Zoon heeft in de samenleving nauwelijks nog een plaats. Maar ook in de kerk is die plaats geen vanzelfsprekendheid.

Een krachtig gebed om het werk van de Heilige Geest is daarom nodig. In de zondagse eredienst en in de aanloop daarnaartoe. De Heilige Geest en Kerst gaan samen. De Heilige Geest brengt het Woord in de schoot van de maagd Maria, op een volstrekt unieke en eenmalige manier.

Op een heel andere manier zorgt de Heilige Geest ervoor dat Gods Woord gestalte in óns leven aanneemt. Hij brengt ons tot het luisteren waartoe de schrijver van Hebreeën zozeer aanspoort – vooral in hoofdstuk 3. Vanuit het horen zorgt de Geest ervoor dat Gods Woord in ons leven doorwerkt. In ons wordt iets zichtbaar van de gedaante van dit Woord, van Christus Zelf.

Schande

Nogmaals: wij ontvangen het Woord niet zoals Maria dat in haar lichaam ontving. Maar wij kunnen wel van haar houding leren. Bij Maria is plaats. Zij is bereid het Woord te ontvangen, al zal haar dat brengen in de schaduw van schande en kruis.

Hoe zit dat met ons? Er is geen gevaarlijker gebed denkbaar dan dat van Maria: ‘Zie, de dienares van de Heere, laat met mij geschieden overeenkomstig Uw woord.’ (Luk.1:38) De verhoring van dit gebed kan ons brengen op plaatsen en in situaties waar we eigenlijk niet wensen te gaan. Maar bij wie plaats is voor het Woord, ontdekt straks ook dat het Woord plaatsmaakt voor hem of haar, in het Vaderhuis met de vele woningen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen