Israël staat weer op scherp

‘ Het was chaos en paniek’, vertelt Sarah. ‘Iedereen wilde weten waar hun geliefden zich bevonden en wie hulp nodig had. Een vriend van mijn man belde hem – ze bellen nooit op sjabbat in verband met de rustdag – en meerdere keren hoorde ik hen zeggen: “Zullen we gewoon gaan? Als het leger niet sneller gaat reageren, dan gaan wij samen naar het zuiden om te helpen vechten.” Ze hingen op en met veel verwarring ging mijn man met onze oudste zoon naar de synagoge.

Ik was thuis en zag dat de telefoon van mijn man continu afging. Hij had op een gegeven moment 37 gemiste oproepen van zijn commandant. Niet lang nadat ze naar de synagoge waren vertrokken, stond mijn man alweer binnen. “Er is iemand bij ons uit de synagoge gekidnapt naar Gaza”, zei hij. “Dit is niet goed.” Ik ontdekte dat een tweetal ex-collega’s vermoord waren en dat een gezin uit het zuiden, met wie ik via mijn werk contact had, was verdwenen. Het was chaos en paniek. Waar was het systeem waar we op vertrouwen? Waar was het Israëlische defensieleger, Israel Defence Forces (IDF)?’

Wat is sinds 7 oktober de impact van de oorlog op jullie gezin?

‘Duizenden reservisten kregen de oproep Tsav 8. Dat betekent dat je als reservist geen mogelijkheid hebt om dienstplicht te weigeren. Alle reservisten hebben een tas klaarstaan met spullen die ze nodig hebben voor het leger. Zonder aarzelen pakte mijn man die tas, deed zijn sjabbatkleren uit en zijn legerkleren aan. En net als vele andere vrouwen deed ik de deur achter hem op slot. De rolluiken naar beneden.’

Structuur houden

‘Inmiddels heeft de IDF de situatie weer onder controle. Het is en blijft oorlog, maar het leger staat en Israël is sterk. Af en toe mogen reservisten en andere soldaten naar huis. We vangen hen op, maar of het hun echt goeddoet, vragen we ons af. Aan de ene kant willen ze zeker naar huis om bij hun gezinnen en families te zijn, maar als ze eenmaal thuis zijn, neemt de onrust de overhand en zijn ze ook blij als ze weer terug kunnen naar de plek waar ze naartoe geroepen zijn en een verschil kunnen maken. Vergeet niet dat ze al veel ellende hebben gezien en dat raak je niet zomaar kwijt.

De thuisblijvers proberen zo veel mogelijk door te gaan met het ‘gewone’ leven. Structuur houden helpt, zeker ook voor kinderen. Af en toe schuilen we in een safe room (veilige ruimte) omdat het luchtalarm afgaat, om vervolgens weer verder te gaan met de dingen van alledag. Normaal en abnormaal wisselen elkaar continu af.’

Waar putten jullie in deze tijd troost en moed uit?

‘Allereerst bemoedigt het gebed van zoveel mensen uit Nederland ons. Ik denk ook aan onze rabbijn die in de synagoge op zijn knieën valt, smekend om de Messias. Ik hoor mijn eigen zoon zeggen: Kom Ado-nai, kom! Dat is intens verdrietig, maar straalt tegelijk een enorme kracht uit.

Maar ook hier halen we moed uit: Mensen die duizenden broodjes smeren en ze verdelen over de units van het leger. Bedrijven die enorme donaties doen aan soldaten en thuisblijvers. Anderen die hun huis openstellen voor mensen uit het zuiden om te evacueren. Vrouwen die aankloppen bij een legerbasis om de vieze kleren van soldaten te wassen. Mijn man kreeg zijn kleren gestreken en met geurzeepjes terug. Een buurvrouw die avondeten komt brengen omdat ze weet dat ik alleen ben met twee kinderen. Zelf deed ik vrijwilligerswerk voor telefonische psychische hulpverlening.

Het is een keten van daden en geloof. Iedereen pakt iets op waar hij of zij goed in is en zo bieden we elkaar troost en hoop. Zo houden we het allemaal vol. Dit is Israël, verbonden met God en met elkaar.’

Sterker

Intussen wordt Israël steeds sterker, merkt Sarah. ‘Tot voor kort, door politieke onrust, hoorde ik van veel mensen om ons heen dat ze wilden emigreren. Met zo’n regering wil je toch niet leven? Toch horen we nu ook weer andere geluiden. Misschien toch blijven? God zet ons weer op scherp. We zijn het niet met elkaar eens, so be it. Maar over één ding zijn we het wel eens: Er is geen ander land voor de Joden. Mijn man benadrukt: “Als mijn overgrootvader niet uit Europa was gegaan omdat hij de Tweede Wereldoorlog zag aankomen, had ik helemaal niet bestaan. Daarna vocht mijn opa voor Israël. Nu is het mijn beurt om te vechten om precies zo een voorbeeld te zijn voor onze kinderen. We geven dit land nooit op, het is ons door God gegeven.”’

Heb je een boodschap voor ons in Nederland, waar de antisemitische uitingen sinds 7 oktober sterk zijn toegenomen?

‘Het is belangrijk om te begrijpen welke rol Israël heeft in het plan van God. En het verbaast me hoeveel christenen er zijn die weinig besef hebben van die rol. Ook vanuit hen wordt veel kritiek geleverd op Israël en de manier waarop het zich verdedigt. Maar in het Oude Testament lezen we dat de Israëlieten heel wat volkeren aan de kant moesten schuiven omdat ze, na herhaaldelijke waarschuwingen en genoeg kansen, niet wilden luisteren. Dan was het oorlog. Tot op de dag van vandaag is dat zo.

Dit is wat Israël moet doen: het licht van de wereld zijn en kwade machten die niets met Israël en de God van Israël te maken willen hebben, bestrijden. Voor anderen mag er dankbaarheid zijn dat Israël deze geestelijke strijd wil voeren. Israël probeert de vijand van deze wereld uit te roeien, zodat dit kwaad zich niet verder naar Europa verspreidt. Israël kan het aan, zij zijn sterk genoeg want God staat altijd aan hun kant. Maar waar staat Nederland? Wordt dit wel begrepen?

Ik begrijp dat voor veel christenen God liefde is en dat zij de aanpak van Israël te gewelddadig vinden. Maar alleen als het kwade in deze wereld wordt bestreden, kan Gods plan met Israël doorgang vinden, namelijk het zijn van het licht van de wereld.’

Sarah Rokach

Sarah Rokach-van Biert komt uit Nederland, ze groeide op in Apeldoorn. In haar au-pairtijd in Israël komt ze in Jeruzalem Ezer tegen. Inmiddels zijn we zes jaar verder, is het stel getrouwd en zijn ze de trotse ouders van Jedidjah en Elijah. Ezer is reservist in het Israëlische leger. Na de aanval van Hamas werd hij opgeroepen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen