Een veelbewogen jaar

Als ik mijn ogen sluit, zie ik grijsheid en puin, stof en zwarte rookwolken. Gezichten waarop pijn, verdriet en verwarring te zien zijn. En de bijbehorende gevoelens voelen als een zware, onontkoombare deken.

2024 was een veelbewogen jaar. Letterlijk. Ons huis heeft geschud en bewogen. Keer op keer. Deuren en ramen trillen als er weer bommen op Zuid-Beiroet werden gegooid. Bij ons bleef het bij schudden en niet erger. Maar voor vele anderen was het een nachtmerrie waar geen eind aan leek te komen. Mijn collega Elisaar die in een zogenaamde veilige zone vlakbij Zuid-Beiroet woont, had opeens twintig familieleden in haar huis. Wekenlang moesten zij met weinig slaap (want de meeste bombardementen waren ’s nachts), zonder privacy en in grote paniek en angst overleven. Nancy, een andere collega, verbleef de eerste weken van de oorlog in een toevluchtsoord in de bergen, om samen met haar gezin een beetje bij te komen. Maar daarna moesten zij weer terug. De angst en paniek die zij doormaakten is onbeschrijfelijk. Hoge woontorens werden in enkele seconden met de grond gelijkgemaakt. Ze waren zogezegd “leeg”. Maar nee, die appartementen waren het thuis van talloze families. Herinneringen, foto’s, erfstukken ... Alles weg! Mensen uit alle windrichtingen en met verschillende (religieuze) achtergronden zijn getroffen. Kerken, evangelisatieprojecten, (christelijke) hulpverleningsorganisaties, het Libanese Rode Kruis, scholen, ziekenhuizen, dorpen en woonwijken.

Terwijl ik dit artikel afrond, nemen de gebeurtenissen in Syrië een vlucht en volgen we met ongeloof het nieuws. Wat gebeurt hier?! Zijn we blij? Opgelucht? Op een bepaalde manier wel. Onmiddellijk dringt echter de vraag zich aan ons op: Wat zijn de gevolgen voor Libanon? Syriërs die teruggaan? Nieuwe vluchtelingen die komen? Wat gaat dit betekenen voor de relatie tussen beide landen? Wat zijn de effecten op de hele regio? We houden ons hart vast en we bereiden ons (mentaal) voor op mogelijk negatieve gevolgen. Het brengt ook trauma’s naar de oppervlakte. Libanezen die zo’n dertig à veertig jaar geleden tijdens de burgeroorlog verdwenen, komen terug bij hun families. De zwart-witfoto’s, hun namen en verhalen triggeren weggestopte trauma’s in de maatschappij. Mensen herleven de angstige en onzekere periode van tientallen jaren geleden.

2024 kende ook vreugde. Ons zoontje werd een jaar. Dat vierden we met familie en vrienden. Hoe bijzonder om een kindje zo te zien groeien en bloeien, zich niet bewust van het geweld en de ellende om hem heen. De seizoenen zijn prachtig, het rustige najaarsweer een zegen. We verrasten mijn ouders met een kort bezoek in Nederland. Ons werk en onze bediening konden veelal doorgaan: de computerwinkel van mijn man waar hij vaak met mensen in gesprek gaat over de Heere Jezus, mijn werk bij peuteropvang GROW waar ik onder andere mijn collega’s pastoraal mag begeleiden, het werk in onze kerk (een gemeente die nog in de kinderschoenen staat) en de vele keren dat mensen bij ons aan tafel zaten, terwijl we elkaar aanspoorden in onze wandel met de Heere Jezus. Advent is diep dit jaar. Hoop, vrede, vreugde en liefde: we beseffen meer dan ooit dat dit alles alleen in Hem, de komende Koning, te vinden is. Advent herinnert ons aan de volheid van de tijd. De Vader wachtte op het perfecte moment. Ik werd bemoedigd door een overdenking van een Palestijnse christen die schreef dat de Heere Jezus ter wereld kwam in een tijd waarin gerechtigheid ver te zoeken was, in een land waar de bezetter alles voor het zeggen leek te hebben en waar Hij als kind moest vluchten om aan een bloedbad te ontkomen. En toen het bijna niet erger kon, was Hij daar, de Verlosser, de Vredevorst.

In een regio die ten onder lijkt te gaan aan haat en geweld worstelen christenen met hun minderheidspositie en voelen ze zich vaak onbegrepen door broeders en zusters elders in de wereld. Maar ze klampen zich vast aan Hem Die hen broeders noemt en Die heeft beloofd: ‘Zie, Ik maak alle dingen nieuw. Ja, Ik kom spoedig.’ Met die belofte en die troost kunnen we de drempel van het nieuwe jaar overgaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen