LASTIGE KINDEREN

Het humoristische kind.
Deze naam is eigenlijk minder gelukkig gekozen. Beter was het, dit type te noemen : het komiekdoenerig kind.
Groot verstand en diep gevoel vinden we bij den komiekeling niet. Integendeel, hij is dom, hij ziet niet het wezen der dingen, maar slechts den buitenkant. Hij weet zelf niet hoe dom hij is, en daarom is hij ijdel. Z'n meening over z'n medemenschen is onbarmhartig, spotziek. Hij let op allerlei kleine, uiterlijke gebreken der menschen, bootst deze na, stelt ze bespottelijk voor.
In allerlei kringen komt het helaas ! voor, dat er niet zelden schandelijk flauwe aardigheden verkocht worden over dominees, over bijbelteksten, enz. Het nadoen van predikanten door geestelijk uit den band gesprongen opgeschoten knapen, wordt dan — ook in sommige leervaste gezinnen — vaak met applaus begroet, terwijl de grens tusschen het geoorloofde en het beslist profane, ja goddelooze, spoedig wordt overschreden. Het parodiëeren van sommige psalmen gezangversjes is daarom zoo funest, omdat zoo'n zoogenaamd „geestig" gewijzigde regel in het geheugen blijft vastzitten en men de ernstige woorden nooit meer kan hooren zonder tegelijk aan de flauwe aardigheid te denken.
Vele catechisaties lijden onder de brutale lolligheid van meestal aartsdomme kinderen, die, opgestookt en toegejuicht door kameraadjes, expres dwaze vragen stellen of gemeene aardigheden in een Leerboekje schrijven, soms in hun bijbeltje. Het gebed zelfs is voor deze knapen niet veilig. De dominee of de onderwijzer ziet zich dikwijls voor de keus gesteld : óf zelf eerbiedig en met gesloten pogen te bidden en te weten, dat ondertusschen de leerlingen leelijke gezichten tegen elkaar zitten te trekken, of de eigen aandacht bij het gebed te verkleinen door met open oogen te spreken, om aldus orde te houden.
Zéér veel komt dit verschijnsel voor ; ik zou bladzijden kunnen vullen om met tientallen voorbeelden, wat ik hier schreef, toe te lichten. De schuld van deze fout moet minstens voor drie-kwart niet bij de boosdoeners zelf worden gezocht ! De eenige straf, die m.i. op dit goddeloos bedrijf moest worden toegepast, is de lichamelijke : 't duchtig pak slaag, door de ouders toegediend. Maar wat doet men in de meeste gevallen in ons gemoedelijk vaderland ? Als meester of dominee hierover komt klagen, praat men welwillend met den man mee en denkt in z'n hart : »Nou, hij zal wel niet erg goed orde kunnen houden, als hij mijn hulp daarbij noodig heeft«.
Persoonlijk ben ik in alle andere gevallen principieel een tegenstander van lichamelijke tuchtiging, slechts in dit geval ben ik er een even harde voorstander van.
Wat zien we nu echter in de practijk ? Dat kinderen om alle mogelijke en onmogelijke wissewasjes een pak ransel krijgen en dat om hun godsdienstige uiïgheden wordt gelachen ! De verhalen van de catechisatie worden heele heldenfeiten in de familie. Ik zei, dat dit z.g.n. humoristische kind aartsdom is. Als het slechte rapporten krijgt, begrijpen de ouders hier niets van. »Hij is immers niet op z'n mondje gevallen«, »hij weet immers overal z'n antwoord op«. De schijn bedriegt hier deerlijk. Juist omdat het kind het diepere niet aanvoelt, het moeilijke niet inziet, tracht het z'n minderheidsgevoel te onderdrukken door kinderachtige opmerkingen en woordspelingen hardop mede te deelen midden in een serieuse behandeling ; en hij krijgt de lachers op z'n hand, wat z'n ijdelheid niet weinig streelt. Dergelijke kinderen kunnen verstandige menschen half dol maken, doch eigenlijk moest men diep medelijden met hen hebben.
Vreeselijk behoort onze heilige verontwaardiging echter te zijn over ouders, die door hun dwaze toejuichingen de leege ijdelheid dezer kinderen versterken en hen zoo al lachend maatschappelijk en geestelijk ten verderve voeren. Maatschappelijk, omdat het leege, oppervlakkige nietsnutters worden ; geestelijk, omdat door hun alles nivelleerende komiekigheid 't Heilige een onbekend terrein voor hen blijft«.
[Serie »Moeilijke kinderen*. Lastige types onder normale kinderen, door P. W. J. Steinz, bladz. 15—18. Uitgave : J. H. Kok, . Kampen.]

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen