In zicht

Nu de openbare verhoren van de parlementaire enquêtecommissie aardgaswinning Groningen afgerond zijn en de samenleving wacht op het eindrapport van de commissie, is het aardig het boek Gas. Het verhaal van een Nederlandse bodemschat (uitg. Thomas Rap) van Emiel Hakkenes te lezen, de journalist die geboren werd in Drenthe en studeerde in Groningen. In deze nieuwe rubriek ‘In zicht’, met in het oog springende wetenswaardigheden, een passage over de naoorlogse jaren, als de opsporing van olie met volle kracht hervat wordt:

In Schoonebeek hield de Nederlandse Aardolie Maatschappij, die algauw alleen nog bekendstond onder de afkorting NAM, kantoor in de voormalige zuivelfabriek. Er werkten wat jongens uit het dorp, maar het personeel bestond vooral uit technische vaklui van elders. Ze woonden eerst als kostganger bij Schoonebeekers thuis (die dat tamelijk indrukwekkend vonden), maar kregen later hun eigen nieuwbouwhuizen. Hoger en lager personeel woonde gescheiden.

Volgens de orthodox-protestantse Schoonebeekers hield het hoge personeel in hun bungalows er een nogal afwijkende levensstijl op na. Zo gingen de heren en hun dames op zondag niet naar de kerk, wat reden genoeg was om hun straat ‘het Goddelozenlaantje’ te noemen. De NAM vormde in Schoonebeek een gemeenschap binnen de gemeenschap, met eigen verenigingen en eigen voorzieningen, zoals een zwembad. Dat ontnam de gemeente een zorg: het personeel van de NAM wilde ook op zondag zwemmen, maar het openstellen van een gemeentelijk zwembad zou voor de Schoonebeekers een onaanvaardbare verstoring van de zondagsrust zijn. Nu de Drentse bodem aardolie bleek te bevatten, hoopte de NAM daar maximaal munt uit te kunnen slaan. Op tientallen plaatsen ging de boor de grond in.

In het Nederlands Dagblad verhaalde de orthodox- Joodse rabbijn Lody van de Kamp hoe hij dertig jaar geleden overgehaald werd om voor het CDA politiek actief te worden. Al zijn er veel redenen om vandaag de politiek de rug toe te keren, noemt hij dit niet terecht. Die laatste woorden staaft hij onder meer met een verwijzing naar de hervormd-gereformeerde ds. H.G. Abma.

Ons staatkundig systeem kent talloze mensen die binnen dit gedachtegoed, zeg maar de hand op de Bijbel, tot eer van de samenleving en van de Almachtige hun parlementaire taak proberen te volbrengen. Natuurlijk denk ik daarbij aan politici van vandaag. Maar ik moet ook altijd terugdenken aan dominee Hette Abma (1917- 1992). Lijnrecht stond deze SGP-fractievoorzitter tegenover de Kamer tijdens het debat over de Abortuswet. Dit leverde hem ondanks de enorme politieke verschillen de complimenten op van de Kamervoorzitter Dick Dolman: ‘Met ontzag hebben we geluisterd hoe ingetogen Abma zijn initiatief met betrekking tot een zo geladen onderwerp als abortus verdedigde.’ En parlementslid Ria Beckers, vergeleken met dominee Abma behoorlijk radicaal, zei tijdens het afscheid over hem: ‘Op heel eigen manier heeft hij laten zien hoe men principieel politiek kan bedrijven. We zullen hem missen.’ Dit is maar één voorbeeld. Maar met dit voor ogen zeg ik: ‘Ja, Wij zullen politiek blijven bedrijven.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen