Boekbesprekingen

In de vorige eeuw was Huib de Vries mijn collega en in die jaren vertelde hij al over het boek over zijn jeugd, zijn jaren tussen de middenstand van Kinderdijk, de overzichtelijke dorpscultuur waarin de schuurkerk – ‘Gereformeerde samenkomst’ genoemd – een eigen plek had. Als een loyale zoon heeft de auteur 35 jaar met publicatie gewacht, tot het overlijden van zijn moeder, die een uitgave over de mensen uit haar directe omgeving begrijpelijk wat minder zag zitten. Dat zal wel te maken hebben met passages als deze, waarin het gezin op zondagmorgen langs de winkel van slager Braat komt. ‘“Braat uw slager”, stond op een groot bord achter de winkelruit. We lachten erom. Je kon wel zien dat het geen slimmerd was, anders zette je zo’n bord niet in je etalage.’ Elke dorpsgenoot wordt met zijn eigen aardige kanten getypeerd, altijd met respect en een scheutje humor.

In het portret van Kinderdijk en haar bewoners tekent De Vries de gereformeerde samenkomst met liefde – deze soort vrije oud gereformeerde gemeente, gegroepeerd rond de bediening van predikanten als H. Stam, B. Sterkenburg, H. Hofman en A.P. Verloop –

ondanks menselijkheden en onhebbelijkheden. ‘Eenzaam stond het Schuurtje te midden van kloeke kerkverbanden.’ Hij leerde er alle kerkelijke muren negeren. In de gemeente van zijn verloofde werd gebeden voor ‘onze deputaatschappen, ons jeugdwerk, onze gemeenten’, terwijl zijn eigen vader in de leesdiensten voorging en bad: ‘Heere, gedenk Uw kerk over heel de wereld.’

De tekening van het ouderlijk huis zal herkenbaar zijn voor wie opgroeide in de jaren zeventig. In de kast naast de Statenbijbel keurig naast elkaar de witte deeltjes Schriftverklaringen van Kohlbrugge. Treffend tekent De Vries daarbij het geestelijke leven: Als zijn vader Kohlbrugge las, ‘was hij onbereikbaar. Dat kwam goed uit als hij doordeweeks moest oppassen. Was hij in zo’n boek bezig, dan kon je lang opblijven. Soms kreeg hij vochtige ogen, alsof hij bijna huilde.’ Altijd was door het gewone, gezellige gezinsleven heen de eeuwigheid aanwezig. ‘“Zal je de Heere vroeg zoeken, m’n jongen”, zei vader soms, als je je avondgebed had opgezegd. “Als je Hem vroeg zoekt, zul je Hem zeker vinden. Dat heeft Hij Zelf gezegd.” Door het wankele gevoel in je keel kon je alleen maar knikken.’ De gevoelens van een kind tekent de auteur hierin mooi: ‘Iemand die bekeerd was, stak geen vuurwerk af, dat wisten we maar al te goed. Mooi was het wel.’ Het gewone leven in Kinderdijk werd gedomineerd door scheepsbouwer Smit. Bijna elke Kinderdijker werkte bij Smit en velen woonden in een huis van Smit. Elke middag werd je om twaalf en vier uur opgeschrikt door de sirene van Smit. De herkenbare tekening van dit dagelijkse leven – waarin alledaags of onopgesmukt en vroom samengaan – maakt het lezen van Schuurtjesvolk tot een mooie bezigheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen