Boekbesprekingen

Het derde en laatste deel van dit commentaar op het bijbelboek Exodus gaat over de hoofdstukken 25 t/m 40. De auteur, die in de jaren 1973-2008 werkzaam was als predikant en in 1985 promoveerde op een oudtestamentisch onderwerp, heeft met deze uitgave binnen de serie ‘Prediking van het Oude Testament’ (POT) zijn commentaar op het gehele bijbelboek kunnen voltooien. Eerst gaat het in de genoemde bijbelhoofdstukken over voorschriften die God geeft voor de eredienst in de door Israël te bouwen tabernakel (25:1-31:18). Daarna wordt beschreven hoe het verbond door Israël wordt verbroken, maar door God wordt vernieuwd (32:1-34:35). Ten slotte komt ter sprake dat men de tabernakel vervaardigt (35:1-40:38). Voordat een uitgebreid notenapparaat en een inhoudsvolle lijst met aanvullende literatuur wordt geboden, besluit het commentaar met een veelzeggende zin: ‘Dankzij de trouw van God bestaat het volk Israël nog altijd, ondanks alle antisemitisme van verleden en heden, en heeft het samen met de gemeente van Christus toekomst (Rom. 9-11).’ Evenals in de voorgaande delen verliest de schrijver zich niet in twijfelachtige discussies over eventuele fasen in het ontstaan van de tekst, maar concentreert hij zich op de tekst zoals die voorligt en geeft hij veel aandacht aan woordherhalingen en opbouwpatronen. Na de exegese van de perikoop volgt een paragraaf gewijd aan de prediking. Daarbij doet het geheel van het oudtestamentisch getuigenis mee en worden lijnen doorgetrokken naar het Nieuwe Testament. Juist dat laatste is een welkome uitwerking wanneer predikanten dit commentaar gebruiken bij de preekvoorbereiding. Het uitvoerig uitluisteren van de oudtestamentische tekst heeft het primaat, maar wordt vervolgens verdiept wanneer de tekst verstaan wordt binnen de totaliteit van de canon van de Heilige Schrift. Als illustratie daarvoor kan dienen wat de auteur schrijft naar aanleiding van Exodus 25:8 (‘...zodat Ik in hun midden kan wonen...’): ‘In het geheel van de christelijke canon kunnen we vanuit Ex. 25:8 een lijn trekken naar woorden die tot de kern van de nieuwtestamentische verkondiging behoren: “Het Woord is mens geworden en heeft in ons midden gewoond, vol van genade en waarheid” ( Joh. 1:14) en “Gods woonplaats is onder de mensen, Hij zal bij hen wonen” (Openb. 21:3).’

Bij geluiden die vandaag de dag klinken dat het (soms) moeilijk is om vanuit de oudtestamentische teksten Christus te verkondigen, kan dit commentaar behulpzaam zijn. Want het is en blijft de roeping van elke prediker, in elke preek: ‘Wij prediken Christus, de Gekruisigde.’ (1 Kor.1:24a)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen