Trouw aan de gemeente

De predikant uit Sliedrecht verdiepte zich in vragen over de relatie tussen leidinggevenden en gemeenteleden. Daarvan leerde hij zelf ook veel. ‘Ik ben nog meer gaan zien hoe wezenlijk en belangrijk de gemeente is. De gemeente en gemeenteleden kunnen zoveel voor elkaar betekenen. Trouw en loyaliteit zijn hier belangrijke woorden. Zonder trouw en loyaliteit staan we zegen voor de gemeente en de gemeenteleden in de weg. Als we trouw zijn, kunnen we een middel zijn om anderen bij de gemeente te houden of te brengen. Als we niet trouw zijn, is dat niet alleen tot afbreuk voor jezelf, maar doen we ook God tekort.’

Hoge roeping

Met zijn boek, dat verscheen in de Artios-reeks van de Gereformeerde Bond, wil ds. Verheij stof aanreiken voor bezinning op de rol van de gemeenteleden en van hen die leidinggeven. ‘Bezinning en bekering zijn broodnodig, want de christelijke gemeente heeft veel waarde: ze is van God. Bijbels gezien ben je in de gemeente een deel van het geheel. Het verbond is hierbij een belangrijke notie. God is de Eerste. Hij geeft een gemeente waarin iemand geboren wordt of op latere leeftijd bij betrokken raakt.’

De predikant gebruikt bijbelse beelden als het lichaam van Christus, de herder en de kudde, de tempel van God en de bruid van Christus. ‘De gemeente is niet een optelsom van gemeenteleden, een soort vereniging waarvan iemand lid kan worden en het lidmaatschap weer kan opzeggen. De gemeente is en blijft van God. Dat is een geloofsbelijdenis. Van deze gemeente wil de Heere ons een levend lid doen zijn. God is de Eerste, Hij begint. Gods trouw in Christus is de bron, de basis en het voorbeeld voor het leven met God en met elkaar. De gemeente heeft hierbij een grote en unieke plaats als lichaam van Christus en woning van God. Ze heeft een hoge roeping ten opzichte van haar leden.

Die hebben op hun beurt de hoge roeping om de gemeente en elkaar tot zegen te zijn.

De gemeente bestaat uit mensen en is niet volmaakt. Daarom gaan er ook dingen mis, soms heel erg mis. De gemeente kent haar zwakte en gemeenteleden kunnen zomaar een stuk pijn ervaren. Juist in die gemeente worden we geroepen tot zegen te zijn.’

Doelgroep

Hoewel de predikant een kleinschalige enquête verspreidde onder 20-tot 35-jarigen, heeft hij met zijn boekje niet een specifieke doelgroep op het oog. ‘In het denken en doen van de genoemde leeftijdscategorie komt goed tot uiting hoe de verbondenheid van gemeenteleden met de gemeente door de jaren heen is veranderd. Wat je bij hen ziet, zie je ook bij andere leeftijden: de vanzelfsprekendheid om bij een gemeente te (blijven) horen en mee te doen, is grotendeels weg.

Je ziet graag dat iemand echt uit persoonlijke overtuiging bij een gemeente wil horen. Maar wat brengt iemand tot een bepaalde keuze? Bijbels denken over de gemeente of individualistisch denken (wat vind ik, voel ik, wil ik ervaren)? Het is mijn verlangen dat de Heere dit boekje wil gebruiken om het bijbelse denken over de gemeente te bevorderen, Hem tot eer en Zijn gemeente tot zegen.’

Leiden en lijden

In de voetsporen van de goede Herder mogen ambtsdragers de gemeente leiden en weiden. ‘Dat vraagt een leven dicht bij de Heere, een voortdurende omgang met Gods Woord. Vandaaruit mogen zij trouw en betrouwbaar zijn, bewogen met de mensen, maar ook duidelijk. Dit zijn echt kernzaken. Leidinggeven betekent ook voorgaan in lijden in Jezus’ naam. Het mag wat kosten om de Heere te dienen.’

Binnen de gemeente hebben we elkaar ‘heel hard nodig’, aldus ds. Verheij. ‘Geestelijk trouw blijven aan Christus gaat niet vanzelf. Integendeel. De krachten die ons willen meeslepen in het denken en leven van deze wereld, zijn sterk. Het viel me op dat in de brief aan de Hebreeën wordt benadrukt dat we elkaar nodig hebben om vol te houden. Het is Christus Die in Zijn gemeente werkt door Woord en Geest. Zonder Hem is alles tevergeefs. Maar Hij gebruikt de gemeenteleden en geeft hun de opdracht elkaar aan te sporen en bij de les te houden. We zijn aan elkaar gegeven en hebben elkaar heel hard nodig. Laten we in dat besef voor en met elkaar bovenal de handen vouwen en vrijmoedig bidden om de Geest van God.’ Ook ouderen en zieken bijvoorbeeld horen voluit bij de gemeente en kunnen betrokken zijn door voor haar te bidden. Ds. Verheij: ‘Ik ben er diep van overtuigd dat die gebeden heel belangrijk zijn.’

Bezinning nodig

Het versterken van de betrokkenheid op het gemeentewerk omvat verschillende aspecten. Ds. Verheij: ‘Het begint met overgave aan Christus, het is allereerst een zaak van het hart en van gehoorzaamheid. Gemeentewerk is niet in de eerste plaats iets doen, maar je aan Iemand geven.

Wat ook nodig is, is een goede communicatie: het is belangrijk dat gemeenteleden weten waar mensen voor nodig zijn, wat bepaald werk in de gemeente inhoudt, enzovoort.

Daarnaast is bezinning nodig op de manier waarop gemeentewerk wordt vormgegeven. We leven in een tijd waarin gemeenteleden zich minder snel binden aan een gemeenteactiviteit die het hele jaar doorloopt. Ze kiezen sneller voor bijvoorbeeld een cursusachtige opzet (drie of vier avonden rond een bepaald thema). Het is goed om bij zulke ontwikkelingen bewust stil te staan. Dat betekent niet dat alles op de schop moet, maar wel dat je erover nadenkt welke verschillende soorten activiteiten je zou kunnen aanbieden.’

Een gemeente bestaat uit allerlei verschillende mensen. Hoe zorgen we dat iedereen zich gezien weet?

Ds. Verheij: ‘Jezus Zelf ziet juist die mensen aan wie anderen voorbijzien. Hebben we oog voor iemand die niet zo meedoet, die liever wat op de achtergrond blijft? Zien we die man of vrouw op het kerkplein alleen staan? Wie vragen we op de koffie? Geven we tijd en aandacht aan hen die het voor ons niet fijn of gezellig maken? Hoeveel mag het ons kosten?’ Ook is het volgens ds. Verheij belangrijk dat (actieve) gemeenteleden goed om zich heen kijken, oog en oor hebben voor hen die dreigen af te haken. ‘Laat vrijwilligers in het gemeentewerk, waar mogelijk, mensen die ze kennen, vragen met hen mee te doen. Op deze manier wordt er vanuit de relatie gewerkt. Relaties zijn in dit verband belangrijk.’

Liefde en trouw

Hoe leer je jongeren trouw te zijn aan de eigen gemeente en op een positieve manier naar de gemeente te kijken?

‘Klinkt er in het spreken van ouders door dat de gemeente waartoe we behoren gemeente van Gód is en dat Jezus Zijn leven voor haar heeft gegeven? Wordt er in het gezin regelmatig voor de gemeente en het gemeentewerk gebeden en gedankt? Zijn ouders trouw in het gemeentewerk en het bezoeken van de zondagse diensten of zijn ze nogal kritisch en kieskeurig? Dat lijken me belangrijke dingen. Dat betekent overigens niet dat kinderen dan automatisch trouw zijn. Maar het zijn wel dingen die de Heere verrassend weet te gebruiken.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen