Oase in de overvolle dag

Of ik iets wil schrijven over huisgodsdienst in deze tijd? Acute stress. Onze dag is overvol: met thuisonderwijs aan basisschoolkinderen en pubers; met crisisberaad vanuit werk over een eventuele corona-uitbraak op locatie; met een snelcursus online vergaderen in vier verschillende programma’s (zonder handleiding). Met afstemmen wie van ons boven kan zitten voor een videosessie en wie bij de kinderen blijft zitten om hen verder te helpen.

De hele dag bestaat uit plannen en organiseren, moet hier nog een artikel bij? Tot ik me ervan bewust word dat het hier dus juist om gaat. Tijd vinden. Tijd máken. Prioriteiten stellen om onderwerpen als huisgodsdienst te verweven in je gezinsleven. Hebben wij dit als gezin perfect voor elkaar? Zeker niet. Het blijft zoeken, proberen, aanpassen, leren met vallen en opstaan. Wat is daarbij helpend?

Wees niet krampachtig. ‘U bent het zout der aarde,’ zegt Jezus tegen Zijn volgelingen (Matt.5). Niet ‘U moet het zout worden.’ Je bent het al, ook (juist!) voor je kinderen. Je hoeft niet in de eerste plaats iets te doen. Je kinderen zien hoe je met de coronacrisis omgaat. Je voorbeeld zegt meer dan duizend woorden. Leef je vanuit eeuwigheidsperspectief? Zoek je troost en houvast in Gods Woord? Laat je je in je handelen leiden door wat de Bijbel zegt? Huisgodsdienst is niet een vak dat je toevoegt aan het thuisonderwijsrooster. Het is verweven met je hele dag – hoe je met het nieuws omgaat, hoe je reageert op ziekte en zorgen in de familie, hoe je je verhoudt tot maatregelen van de overheid, hoe je samenleeft met je kinderen.

Vind vreugde in huisgodsdienst. Wanneer je huisgodsdienst haastig afwerkt als een programmaonderdeel, wordt het slaafse arbeid. Als je er tijd en rust voor neemt om de boodschap op je in te laten werken, dan wordt het een oase in de dag. Gods Woord keert nooit leeg terug, ook niet voor je eigen hart en leven (Jes.55). Op het moment dat je je kinderen onderwijst, mag je zelf ook delen in deze vrede en vreugde.

Werk vanuit een positief gezinsklimaat. Investeer in de onderlinge relatie, juist nu iedereen op een kluitje thuis zit en irritaties gemakkelijk de kop opsteken. Dat is geen gemakkelijke opgave. Toch kan het helpend zijn om te werken aan deze basisvoorwaarde en dit te stimuleren met kleine opdrachten. Laat de kinderen bijvoorbeeld ‘lootjes trekken’ en de hele week positieve kleine dingen doen voor degene die zij hebben getrokken. Kan iedereen aan het eind van de week bedenken wie hem/haar had getrokken? Bouw nieuwe gewoontes of speciale momenten in die de onderlinge band versterken en die passen bij je gezin: een cake bakken op zaterdagmiddag, chocolademelk drinken bij de open haard, potje sjoelen, verstoppertje spelen in het donker met zaklantaarns.

Plan, plan, plan… Het is verleidelijk om de vrijgekomen reistijd langer op bed te liggen. Zie het echter als een kans om hier een goed begin van de dag op te zetten. Als tijd voor bijbelonderwijs spontaan moet ontstaan op de lege momenten, dan gaat het er zeker nooit van komen. Wees ook alert op het toegenomen wifi-gebruik door het online onderwijs; laat het niet sluipenderwijs de dag overnemen. Wees vanaf het begin duidelijk tegenover de kinderen en hang zo nodig een dagprogramma op waar het gezinsmoment staat omschreven. Zo kunnen beide ouders en de kinderen zich er van tevoren op instellen en heb je voor jezelf een stok achter de deur om je eraan te houden.

Gebruik ook ongeplande momenten. Wanneer je vanuit de geplande momenten een gewoonte hebt gemaakt van het spreken met je kinderen, zullen de ongeplande momenten zich vanzelf aandienen. Grijp deze momenten aan om verder te bouwen. Als je ’s avonds onder de koffie de krant leest – wat zegt dit over God? Wat zegt dit over mensen? Het hoeft niet direct over je persoonlijke geloofsleven te gaan. Start met een zin als ‘Tsjonge, dat doet me best weleens denken aan wat in de Bijbel staat over…’ en kijk wat er dan gebeurt.

Zoek troostvolle bijbelgedeelten. In deze periode vol verhalen over ziekte en dood mogen kinderen leren schuilen bij de Heere. Wij mogen hen daarin voorgaan en hen wegwijs maken. Wie waren er in nood in de Bijbel? Hoe verwoordden de mensen hun vragen en verdriet? Laat de kinderen diverse voorbeelden opnoemen van personen in de Bijbel. Abraham, David, Job, Jozef. Wat kunnen we van hen leren?

Wees eerlijk en betrouwbaar. Ga moeilijke vragen niet uit de weg. Betekent ‘de Heere zal je bewaren’ dat je geen corona kunt krijgen? Dat je niet kunt sterven? Laat de kinderen zelf het antwoord daarop bedenken en denk met hen mee. Wat betekent het niet? Wat betekent het wel? Je wilt niet dat je kinderen met een goedkoop evangelie opgroeien. Je wilt dat ze geestelijk op eigen benen leren staan. Ook wanneer er mogelijk een tijd komt dat je als ouder niet naast hen kunt zitten, wil je dat ze de confrontatie met moeilijke vragen aankunnen. Laat hen dat nu ervaren door samen met hen die eerste wankele stapjes te zetten.

Maak van samen zingen en musiceren een gewoonte. Met name de psalmen laten zien hoe psalmdichters in tijden van verdriet hun heil zochten bij de Heere. Leer een psalm van de week aan die hier op aansluit. Bespreek de inhoud van deze psalm met de kinderen en help hen deze toe te passen op de coronacrisis. Laat de kinderen passende liederen zoeken bij de periode van het jaar. Maak er al jong een gewoonte van om met elkaar te zingen. Het verlaagt tevens de drempel om samen mee te zingen bij een online kerkdienst.

Laat kinderen voorbede doen. Vraag waarvoor ze willen bidden. Leer hen op die manier oog te hebben voor hun naaste. Leer hen ook zelf hardop te bidden in groepsverband. Hoe jonger ze daarmee beginnen, hoe gemakkelijker het voor hen zal zijn om later ook een vrij gebed te doen. Laat hen bij toerbeurt een dankgebed na de maaltijd doen. Hoe kort en krom de zinnetjes ook zijn die ze uitspreken, stimuleer hen bij elke poging die zij doen.

Laat ziekte en dood niet het laatste woord hebben. Kinderen kunnen de neiging hebben om te blijven ‘hangen’ in negatieve verhalen. Als volwassenen kunnen we daar overigens hard in meegaan. Als we niet oppassen, blijft het coronanieuws 24/7 de huiskamer binnenstromen, via officiële kanalen of per apps. Voor we het weten, bepalen de laatste ziektecijfers en nieuwe maatregelen volledig onze gespreksonderwerpen.

Juist in deze lijdenstijd mogen we echter stil worden, samen met onze kinderen. Jezus wilde onze eenzaamheid, ons lijden en onze dood op Zich nemen. Het wordt Pasen. Hij maakt alle dingen nieuw. Dat is pas echt nieuws, dat het waard is om de boventoon te voeren in onze gezinnen, onze gesprekken en ons leven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen