Een gooi naar de ziel

Al ruim zestig jaar vindt deze bijeenkomst in Engeland plaats, voorheen in Leicester en sinds een aantal jaren in Yarnfield. Een Urker collega maakte mij enthousiast om dit jaar, van 15 tot 18 april, voor het eerst mee te gaan naar Engeland. Een vaste groep Nederlandse collega’s uit verschillende kerkverbanden bezoekt elk jaar de conferentie. Voor de Urkers was het vervoer goed geregeld: een garagebedrijf stond gratis een busje af, ‘omdat het gaat om werk voor het Koninkrijk’. Geweldig! Zo stapten we maandagmorgen rond 4 uur in om de reis naar Engeland aan te vangen.

Menselijk lichaam

Over de vraag ‘wat is de mens?’ is er vandaag de dag veel verwarring. Los van God en Zijn Woord zoeken mensen naar een identiteit om vanuit te leven. ‘Waar het in het eerste millennium na Christus vooral draaide om de theologie (‘wie is God?’) en in het tweede om de soteriologie (‘hoe wordt een mens gered?’), daar gaat het tot nu toe in het derde millennium over de antropologie: ‘wat is de mens?’’, aldus Bill James, rector van London Seminary, in zijn lezing over het menselijk lichaam als ‘levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk’ (Rom.12:1).

Westerse afgod

Matthew Roberts, predikant van Trinity Church in York (Engeland), steekt in bij de mens als beeld van God (imago Deï). Dit houdt twee dingen in: dat de mens het beeld van God draagt naar de omringende schepselen toe, maar ook dat hij Gods beeld weerspiegelt voor Hem Zélf. Als beelddrager is de mens aanbidder en liefhebber van God.

Zonde is dan ook niet zomaar een verkeerde daad, het is datgene aanbidden wat niet God is. Het is een schepsel méér liefhebben dan de Schepper. Zonde is afgodendienst, en de westerse afgod is the self (het zelf). Wat ik wil en wat ik voel, dat is het einde van alle tegenspraak. De mens is immers intrinsiek goed?! In die zin is onze samenleving volgens Roberts juist niet relativistisch, zoals vaak wordt beweerd. Immers, wie dit fundamentele uitgangspunt van het zelf als middelpunt van alles bestrijdt of zelfs maar betwijfelt, zondigt tegen het seculiere grote gebod. Als het gaat om de mens als beeld van God, dan moeten we naar Christus kijken. Hij, de tweede Adam, weerspiegelt Gods beeld zowel naar andere schepselen, als naar Zijn hemelse Vader.

Nemen en eten

De lezingen van Ligon Duncan blijven mij het meeste bij. De rector van Reformed Theological Seminary in Jackson (Verenigde Staten) sprak drie avondlezingen uit over respectievelijk ‘de mens in de schepping’, ‘de mens in opstand’ en ‘de mens in de verlossing’. Vers voor vers behandelde hij Genesis 1-3, waarbij hij steeds oude en nieuwe dingen opdiepte uit de rijkdom van de Schrift. Het leidt altijd weer tot verwondering als je in de Schrift nieuwe dingen ontdekt. Zo trok hij een lijn tussen Genesis 3:6: ‘en zij nam van zijn vrucht en at’ en de woorden van Jezus bij het laatste avondmaal: ‘neem en eet, dit is Mijn lichaam’. Nemen en eten, daarmee ging het mis, en precies die woorden werden later woorden van redding en genade, maar daarvoor moest God wel eerst de dood zien.

De slotpreek van Dan Peters, predikant van Newcastle Reformed Evangelical Church (Engeland), had als thema ‘no beauty’, op basis van Jesaja 53:2: ‘Gestalte of glorie had Hij niet.’ Op het kruis worden die woorden het meest waar, want daar is de aanblik van de Heere Jezus het allerergst. Er is aan Hem geen enkele schoonheid meer. De gruwelijke staat van Zijn lichaam staat symbool voor de gruwelijkheid van onze zonde.

Tegelijk had Hij juist toen oneindige schoonheid. God de Vader, aan de ene kant hevig vertoornd over de zonde van de wereld die op Jezus neerkwam, was tegelijk vol bewondering over de schoonheid van Zijn Zoon, want Hij gehoorzaamde als enige Zijn Vader tot in de dood. Peters’ slotwoorden: ‘Christen zijn is delen in de mening van God de Vader, dat Jezus heerlijk is.’

Verlangen om te bidden

Nog veel meer zou te noemen zijn uit alles wat we deze dagen hoorden. Het is bijzonder om samen te zijn met collega’s uit verschillende landen en uiteenlopende kerkelijke achtergronden. In gesprekken over lands- en kerkgrenzen heen ontdek je dat die ander soms op punten anders denkt en handelt, maar dat er eenheid is in de Heere Jezus Christus. Die eenheid bleek bijvoorbeeld in de gebedsbijeenkomsten ’s morgens vroeg, waar hartstochtelijk gebeden werd voor kerk en wereld, en ieder zijn eigen gebeden mocht brengen voor Gods aangezicht. Wat wij vooral associëren met de evangelische of pinkstertraditie, gebeurt ook onder onze gereformeerde broeders uit het buitenland: geregeld klonk een ‘amen’ als instemming op wat gezegd of gebeden werd.

Wat maakt nu dat de lezingen ons zo raken? Een collega verwoordde het zo: ‘Wat is het dat ik hier het verlangen heb om te gaan bidden, terwijl ik mezelf daar thuis zo vaak echt toe moet zetten?’ Dat heeft zeker met de ervaren broederschap te maken. Maar we constateren ook dat het in ieder geval niet losstaat van het karakter van de lezingen. Het zijn geen droge theologische vertogen, waarin we vooral intellectueel geprikkeld worden. Het zijn gloedvolle preken waarin de vlam van de liefde tot God wordt aangewakkerd. Alle sprekers doen, elk op hun eigen manier, ‘een gooi naar de ziel’. Hun doel is om ons, dienaren van Christus, opnieuw te doordringen van de heerlijkheid van onze Meester, zodat we Hem met des meer gloed verkondigen.

Na een voorspoedige thuisreis kijk ik dankbaar terug op alles wat we deze dagen ontvangen hebben. Door de inspirerende lezingen zijn we opgebouwd in ons persoonlijk geloof en ontvingen we nieuwe moed om weer te dienen in Gods kerk. Als predikanten en voorgangers zijn we steeds bezig met geven: het ‘bereiden’ van geestelijke voeding voor anderen. Wat is het nodig dat we zorgdragen voor onze eigen geestelijke voeding! Als we geestelijk ondervoed zijn, zullen degenen die ons horen dat merken. Maar om een dienende Martha te kunnen zijn, is het vooral nodig het goede deel te kiezen, zoals Maria: zitten aan Jezus’ voeten en luisteren. Leren dat Hij zachtmoedig is en nederig van hart, en rust vinden voor je ziel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen