Eeuwige rust

Na onze verkenning van het Oude Testament inzake de sabbat zien we de vraag onder ogen hoe dit verder ging in het Nieuwe Testament.

Ware rust

Een eerste aanwijzing hiervoor vinden we in de manier waarop de Heere Jezus met de sabbat omging. Er is een aantal gebeurtenissen in het Nieuwe Testament beschreven die ons vertellen hoe Jezus op de sabbat bijvoorbeeld een man met een verschrompelde hand genas (Mark.3:1-6) of een kromgegroeide vrouw genas (Luk.13:10-17). Hij laat op die manier de ware bedoeling en betekenis van de sabbat weer tot zijn recht komen als een dag van Gods verlossing. Mattheüs 12 beschrijft de eerste confrontatie van de Heere Jezus met de Farizeeën op het punt van de sabbat. Het gaat over de discipelen die aren plukken en eten op de sabbat. Op drie dingen wil ik wijzen.

Allereerst dat deze geschiedenis in nauw verband staat met het slot van hoofdstuk 11. Daar vinden we onder andere een gebed van de Heere Jezus, een belijdenis over Zijn bijzondere relatie met God de Vader en een nodiging tot Zijn heil. Ondanks de teleurstelling onderweg – pijnlijk ervaren in de onbekeerlijkheid van de Galilese plaatsen waar Hij zoveel had gepreekt en wonderen had verricht – gaat Hij voort op de weg van de gehoorzaamheid aan Zijn Vader en zal Hij het einddoel bereiken: de eer van Zijn Vader en de verlossing voor Zijn volk. Die weg loopt via Golgotha en wordt bereikt door lijden, sterven en opstanding heen.

Tegen die achtergrond wordt duidelijk wat de aard en de kwaliteit is van de rust die de Heere wil schenken aan vermoeiden en belasten, die Hij roept om tot Hem te komen (Matt.11:28). Het is de ware rust van de ziel en het eeuwige leven. Het is die rust waarop de sabbat is gericht. Daarom beschikt Hij ook over die rust en kan Hij haar uitdelen en schenken. Daarop sluit de geschiedenis van Mattheüs 12 direct aan, ook inhoudelijk dus.

Gezalfde

Het tweede is het antwoord dat Jezus geeft aan de Farizeeën. Het bezwaar dat de Farizeeën inbrengen, betreft vier werkzaamheden waaraan de discipelen zich schuldig gemaakt zouden hebben: 1) oogsten, want ze plukken korenaren; 2) dorsen, want ze scheiden het koren van de aar; 3) wannen, want ze blazen het kaf weg en 4) malen, want ze wrijven de graankorrels tussen hun vingers. Welk antwoord zijn wij geneigd te geven op dit soort bezwaren? Iets als: ‘Mensen, overdrijf niet zo, dit kun je toch geen oogsten noemen?’

Het antwoord van Jezus gaat echter een geheel andere kant op. Hij stelt de vraag: Wanneer mag iemand doen wat inderdaad normaal gesproken niet geoorloofd is te doen op de sabbat? En wie is bevoegd om dat te doen? Of nog anders gezegd: wie staat er boven de sabbat? Het antwoord moet duidelijk zijn: alleen God staat boven de sabbat. En de Messias.

Daarop ziet de verwijzing naar David. De Heere Jezus vergelijkt Zich dus in deze woorden met David als de Messias, de gezalfde koning, die nog onderweg is naar zijn troon en kroon. Het is een lijdensweg. Maar waarom heeft de priester Achimelech David destijds geholpen en hem en zijn mannen de toonbroden gegeven? Omdat hij David herkende en erkende als de gezalfde van de Heere, als de messias.

De Messias staat boven de sabbat. De sabbat dient de voortgang van het werk van de Messias. Ja, de sabbat zal ook tot zijn doel komen als de Messias Zijn doel heeft bereikt en Zijn werk heeft volbracht.

Het grote probleem is in Mattheüs 12 niet dat de discipelen korenaren plukken, maar het grote probleem is dat de Farizeeën de Messias niet herkennen. Dat is een geestelijk probleem.

Meer dan

Het derde is de uitspraak die Christus doet: Hij is meer dan de tempel en Hij is Heere van de sabbat. De tempel is een huis, een paleis, maar de bewoner van dat huis is uiteraard meer dan het huis. De uitspraken van Christus over Zichzelf die beginnen met ‘meer dan...,’ laten iets zien van de heilshistorische voortgang en het verschil van de nieuwe bedeling ten opzichte van de oude.

Meer dan Jona, meer dan Salomo, meer dan David, meer dan de tempel is hier. Als de tempeldienst door de Heere Jezus tot vervulling is gebracht, geldt dat op dezelfde wijze van de sabbat: de kern blijft intact, namelijk dat die een scheppingsorde van God is en verankerd in Zijn wet, teken van Zijn verbond: gedenk de rustdag, heilig die. Maar de oudtestamentische vorm die te maken heeft met het uitzien naar de Messias, is veranderd nu de Christus gekomen is. Dat nieuwe niveau bepaalt nu zowel de inhoud als de vormgeving van de sabbat.

Scharnierpunt

Ook in de levensweg van Christus zien we deze vervulling naar voren komen. Hij heeft gewerkt zolang het dag was; en toen Hij op de zesde dag, op vrijdag, Goede Vrijdag, kon melden aan het hemelhof dat ‘al het werk volbracht is’, heeft Hij gerust op de zevende dag.

Zijn lichaam rustte op zaterdag in het graf. Dit was de rustdag voor de Zaligmaker. Hij, Die ingegaan is in Zijn rust, heeft deze rust uitgedeeld toen Hij opstond uit het graf – op de eerste dag van de week. Dat is het scharnierpunt in de wereldgeschiedenis, de opstanding van de Heere Jezus. Vanaf dat moment ziet de wereld er anders uit. Vanaf dat moment is er die overgang van het Oude naar het Nieuwe Testament. Dat plaatst ook de rustdag, de dag waarop Zijn rust wordt uitgedeeld en genoten, in dat nieuwe licht.

Nieuwe tijd

Er is dus een tijdperk afgesloten. Nu breekt de eerste dag aan van een nieuwe tijd. Op die eerste dag van de week begint er een licht te stralen dat nooit eerder zo helder was verschenen. Wat een dag; te vergelijken met de schepping toen het licht ging stralen op de eerste dag.

Die opstandingsdag levert ons het bewijs dat de sabbat tot zijn doel is gekomen. Want de ware rust, de verlossing en zaligheid is door Hem verworven en kan nu worden uitgedeeld. Dat is dan ook precies wat de Heere gaat doen en waarvoor de discipelen bijeenkomen op de eerste dag van de week. Daarover vinden we in het Nieuwe Testament enkele aanwijzingen die een richting aangeven, een richting die in de Vroege Kerk is voortgezet.

Volgende keer deel 3, het slot, over de eerste dag van de week.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen