Verbondenheid

‘ Wel thuis, mevrouw’, zei de gespierde, zwaar getatoeëerde meneer van de marechaussee vriendelijk vanuit het douanehokje op Schiphol.

Hij wist natuurlijk niets van mijn achtergrond en leven, maar uit het feit dat ik een Nederlands paspoort liet zien, maakte hij op dat ik thuiskwam. Dat kleine boekje onderscheidde mij van de lange rij “niet-Nederlandse” mensen naast mij.

Door dat paspoort was ik verbonden met de rij achter mij en met allen die Nederlands staatsburger zijn.

‘Dank u wel’, zei ik lichtelijk geëmotioneerd.

Ik voelde dat ik thuiskwam in “mijn” land. Het stukje aarde waar ik geen buitenlander ben.

Wat een zegen was het om drie weken door te brengen met drie van mijn kostbare kinderen en met ouders. Verbonden door een onbreekbare bloed- en huwelijksband. Wat een zegen was het om ’s zondags samen te komen met Gods huisgezin en om te mogen spreken voor een groep zusters over het thema Thuis. Samen verbonden in Christus.

Als kers op deze bezoektaart ging ik samen met onze zoon naar een uitvoering van de Messiah. Zo mooi! Wat een ware woorden werden daar gezongen en gespeeld! Het was alsof de hemel de aarde even raakte bij het Hallelujah en alsof we tijdens Worthy is the Lamb even een blik konden werpen op onze toekomst in ons hemels vaderland.

De avond werd extra onvergetelijk toen ik in gesprek raakte met een oudere meneer naast mij. Hij bleek christen te zijn en dat gaf meteen verbondenheid. Toen ik vertelde dat ik in Thailand woonde en voor een kort bezoek in Nederland was, zei hij dat hij recent geraakt was door wat hij in een krantje had gelezen over gevangenissen in Thailand. U raadt het al, de broeder bleek een trouwe Waarheidsvriend-lezer te zijn die mijn laatste column had gelezen. Het was een knipoog van boven.

Inmiddels ben ik weer buitenlander in Thailand. Thuis, bij mijn lieve man en vier van onze kinderen. Met een hart vol dankbaarheid. Voor mijn lieve mede-Nederlanders, voor bloedbanden en voor familie in Christus. Met een tikje heimwee ook. Naar Hollandse gezelligheid, naar kinderen, naar ouders en naar een Thuis aan het einde van de reis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen