Maria gelooft

Is Abraham de vader der gelovigen, dan mag Maria de moeder der gelovigen heten. Zo ontvankelijk als ze is, zo daadkrachtig is ze tegelijk. In alles blijft ze gericht op het Woord van God.

Mirjam, zoals haar Joodse naam luidt, moet al jong een gelovig meisje zijn geweest. Dat wordt treffend verbeeld in de schildering van de aankondiging van Jezus’ geboorte (annunciatie) op het beroemde Isenheimer-altaar in de Franse stad Colmar. Maria zit te lezen in haar bijbeltje, dat opengeslagen ligt bij Jesaja 7:10-14: de profetie van Immanuel, God met ons! Linksboven staat de profeet zelf afgebeeld alsof hij met Maria meeleest. Hoe onverwachts het bezoek van de engel in Nazareth ook is, bij Maria valt het zaad van de belofte in een toebereide akker. Ze staat niet minder dan Zacharias en Elizabet, Simeon en Anna model voor het uitziende gelovige Israël.

Dubbel doel

De komst van de engel Gabriël heeft een dubbel doel: allereerst de aankondiging van de geboorte van Christus. Vervolgens het inwinnen van Maria om bereid te zijn de moeder van Jezus te worden. Maria zal zeker overrompeld zijn door wat haar overkwam, maar ze wordt niet overruled. Ze krijgt de ruimte om toe te groeien naar haar ja-woord. Zo gaat God met ons om: niet alsof wij ‘stokken en blokken’, willoze voorwerpen zijn. Verstand, wil en gevoel worden door de Heere niet uitgeschakeld, maar ingeschakeld. De Heere dwingt Maria niet met uiterlijke dwang, maar dringt haar van binnenuit tot aanvaarding van de zo zware taak. Zo verandert God mensen om dienstbaar te zijn in Zijn koninkrijk. Hij verricht doorbrekend werk, waardoor we ons geroepen weten en ons overgeven.

Mij geschiede

Maria wil de weg gaan die God haar wijst. Ze stelt slechts één verbouwereerde vraag, in eenvoudige nuchterheid. Dan luistert ze en geeft zich over. Bij haar geen spoor van de twijfel die kennelijk het hart van de priester Zacharias vervulde (1:18,20). Ze is van harte bereid moeder van de Christus te worden. Dit is geen berusting onder overmacht, maar een uiterst actieve geloofshouding. Fier als dienares van God slaat ze de weg in die ze als haar roeping ziet.

Zoals Abraham in geloof op weg ging naar het onbekende land, zo gaat Maria vol vertrouwen een onbekende toekomst tegemoet. Waar Eva ongehoorzaam was, is Maria gehoorzaam, en zo is zij de oergelovige moeder van de kerk.

Wat een consequenties zal dit voor haar hebben! Een zwaard zal door haar ziel gaan.

Het begint al meteen in Nazareth: haar goede naam en eer komen op het spel te staan, de verstandhouding met Jozef wordt overschaduwd. Er gaat een streep door haar eigen plannen en ideeën. Maria heeft zichzelf ervoor over. Wat is deze geloofshouding zegenrijk: in haar onvoorwaardelijke overgave is ze uiterst vruchtbaar in Gods plan.

Bemoedigend

Calvijn tekent in zijn commentaar de geloofswerkzaamheden van Maria:

- Ze snijdt alle mogelijkheid tot tegenspraak af en dwingt zichzelf tot gehoorzaamheid.

- Ze neemt het redenerend verstand als het ware gevangen, zodat ze de moed niet heeft allerlei tegenwerpingen te maken.

- Ze stelt zich onverdeeld aan de Heere ter beschikking.

- Ze beaamt meteen de belofte die de Heere haar heeft gedaan en verwacht de vervulling daarvan niet alleen, maar verlangt er ook hartelijk naar.

- Na de gebeurtenissen in de kerstnacht brengt Maria alles wat ze meegemaakt en gehoord heeft met elkaar in verband, om het gewicht daarvan te beseffen en alles als een schat in haar hart te bewaren.

In dit alles is Maria een voorafschaduwing van haar Zoon, Die Zich door de diepste aanvechtingen heen zal geloven. Jezus is de Leidsman en Voleinder van het geloof (Hebr.12:1), ook voor Maria.

Zij moet op haar beurt gedragen worden door Hem, Die ze onder haar hart gedragen heeft. Hoe bijzonder de positie van Maria ook is, ze is helemaal menselijk en niet goddelijk. Juist daarom is haar voorbeeld bemoedigend en stimulerend voor ons.

Laten we in dezelfde bescheidenheid die Maria kenmerkt bidden: ‘Heere, trek mij en ik zal U nalopen.

Wees mij te sterk en ik zal de Uwe zijn, altijd en overal.’ Dan leren we door de Heilige Geest in haar voetspoor gaan, gezegend en tot zegen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen