Toerusting in Togo

We merkten dit toen we vanuit NET Foundation contacten legden in Togo. Afgelopen januari hebben we er onze eerste voetstappen gezet.

Op de kaart van Afrika valt dit West-Afrikaanse land op door zijn vorm, smal en langgerekt, ongeveer 100 kilometer breed en 600 kilometer lang. Westelijk ligt Ghana en ten oosten Benin. Bovenaan grenst het aan Burkina Faso. Van de 8,5 miljoen inwoners is ongeveer 45 procent christen, alhoewel het aantal moskeeën in sommige gebieden haast groter is dan het aantal inwoners.

Voodoo

In de zeventiende en achttiende eeuw stond de kust van Togo bekend als de ‘Slavenkust’. Ook vanuit Nederland werden hier slaven vandaan gehaald. Door de levendige slavenhandel zijn in die tijd veel religies met elkaar vervlochten. Zodoende hebben het animisme en de voodoo in Togo ook voet aan de grond gekregen. Animisten leren dat niet alleen mensen een ziel of geest hebben, maar ook dieren, planten, stenen en natuurverschijnselen zoals de donder.

De voodoo is hieraan gelinkt. Waarschijnlijk gaat het woord ‘voodoo’ terug op het Franse vous deux, wat iets aangeeft van twee wegen: goed en slecht. De voodoopraktijken gaan gepaard met offerrituelen, waarbij kleine hoeveelheden rum, tabak en dergelijke worden geofferd in speciaal daarvoor vervaardigde schalen. Aan deze schalen worden magische krachten toegeschreven. Deze krachten zouden mensen positief, maar ook negatief kunnen beïnvloeden. Het centrum van de voodoo en het animisme bevindt zich in de stad Atakpamé, zo’n 160 kilometer ten noorden van de kustplaats Lomé, de hoofdstad van Togo. Voor christenen is deze traditionele voodooreligie een ware uitdaging. Er worden krachten aangeroepen om te zegenen en om te vervloeken. Wanneer christenen bij familieleden eten, krijgen ze soms eten aangeboden dat aan de afgoden is geofferd. Als ze dan niet eten, roept dat afstand en ook weerstand op. 1 Korinthe 8 is hier erg actueel. De demonische krachten zijn in Togo voelbaar aanwezig. Ze zijn uiterst reëel, zelfs in de kerk.

De islam

Naast de voodoopraktijken die er in Togo zijn, is de islam uitdaging nummer twee. In de buurt van Sokodé, 180 kilometer noordelijker van Atakpamé, valt het aantal moskeeën direct op. De inwoners van Sokodé en omgeving worden betaald door Arabieren uit Saoedi-Arabië om hun huis beschikbaar te stellen als bedehuis. Het is hun missie om iedere inwoner van Togo een moskee te bieden binnen een straal van tien kilometer. Hier in Sokodé staan ze binnen de 400-meterstraal.

Doordat er veel geld van buitenaf ingepompt wordt, zijn deze moslims vaak behoorlijk bemiddeld. Deze rijke moslimmannen trouwen vervolgens met christelijke meisjes en vervreemden hen zo van hun geloof. De ouders van deze meisjes hebben weinig in te brengen. Veel christenen zijn straatarm. Voor deze ouders is het huwelijk van hun dochter met een rijke moslimman een soort compensatie, waardoor ze wat meer geld te besteden hebben.

Daar komt bij dat veel jongeren uit Togo hun heil zoeken in omliggende landen, als Ghana en Ivoorkust. Deze gelukszoekers komen vaak rijk terug en willen dan een meisje uit de kerk, terwijl het geloof hen eigenlijk niet veel meer zegt. Vaak leidt dit er ook toe dat ze vervolgens de kerk de rug toekeren.

Allerlei dwalingen

In de moslimenclave Sokodé wonen theologiestudent Pierre en zijn pastor Abraham. Zij zien langzaamaan vrucht op het werk dat ze in deze stad en omgeving doen. Naast de ongeveer driehonderd moskeeën zijn er, na jarenlange evangelisatie, rond de dertig kerken, merendeels ondergronds. Abraham en Pierre ondersteunen nu diverse voorgangers en gemeenten met bijbels onderwijs. Ze komen allerlei dwalingen tegen. Zo zijn er voorgangers die zeggen dat zonde geen realiteit is. Deze boodschap zorgt ervoor dat gemeenteleden zich overgeven aan bandeloosheid.

Het welvaartsevangelie

Soms komen er buitenlandse evangelisten. Met name evangelisten uit Amerika en Zuid-Korea brengen het welvaartsevangelie naar dit deel van Afrika. Ten gevolge van het welvaartsevangelie neemt het leiderschap van sommigen sektarische vormen aan. Goed onderwijs is hier broodnodig. En dit is de derde uitdaging waar christenen in Togo mee te maken hebben en waar wij ook tegenaan lopen als we in dit land voorgangers willen toerusten: de prosperitygospel, het zogenaamde welvaartsevangelie. Juist omdat Togo een van de meest arme landen van Afrika is, vindt het welvaartevangelie hier ingang. De boodschap ‘geef je geld aan de kerk en God zal je zegenen’ spreekt de mensen aan. Het belooft hen materiële rijkdom en gezondheid. Vaak gaat dit gepaard met bizarre praktijken van uitdrijving van demonen, maar niet in Jezus’ kracht. En vaak gebeurt dit ook door voorgangers die niet of nauwelijks kunnen lezen.

Toerusting

Pastor Folivi uit Kara, een van de voorgangers in Togo, zei: ‘Het prosperity preaching vindt in Togo overal ingang, terwijl Jezus onze Prosperity is.’ Folivi rust zelf ook lokale leiders en gemeenteleden toe. Zijn materiaal is eenvoudig en wordt niet meer herdrukt. Hij zou graag zelf toegerust willen worden, samen met een aantal andere leiders om vervolgens weer anderen te kunnen toerusten.

Zijn collega-voorganger Luque uit Dapaong, drie uur noordelijk van Kara, bij de grens met Burkina Faso, benadrukt het belang van toerusting: ‘Veel voorgangers bepreken een vers zonder de context mee te nemen en geven er zomaar een duiding aan die bij hen past.’

De verkennende gesprekken die we in Togo hebben gehad, laten ons wel zien hoe er een geestelijke strijd gaande is. Bijbelse toerusting is broodnodig. Online en waar mogelijk face to face. We hopen en bidden dat deze eerste voorzichtige stappen in het duistere Togo Licht-brengend mogen zijn, dat we hen Jezus mogen brengen, hét Licht der wereld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen