Koff ie met karnemelk

Tijdens ons verlof woonden we in het klein-koninklijke Lage Vuursche. Een prachtige, bosrijke plek waar velen zich genoeg doen aan een boswandeling en een bezoekje aan een pannenkoekrestaurant. Net als in andere horecagelegenheden is ook hier het personeelstekort nijpend. Combineer dit tekort met een tiener die graag een extra zakcentje wil verdienen en die niet bang is voor avontuur en voilà... zowel pannenkoekhuis als tiener is blij.

Nu kunnen onze kinderen redelijk goed Nederlands, maar wanneer het erop aankomt, spreken ze het liefst Engels. Dat Nederlands was in het restaurant best een dingetje af en toe... zeker in de bediening.

Dochter tegen een echtpaar: ‘Wilt u misschien iets te drinken bestellen?’ Meneer: ‘Ja, een cappuccino alstublieft.’ Mevrouw: ‘Doe mij ook maar een cappuccino, maar dan graag met karnemelk.’ Dochter: ‘Wat zegt u, mevrouw? Met karnemelk?’ Mevrouw: ‘Jazeker, kan dat?’ Dochter: ‘Ja hoor, geen probleem.’

De barman die de koffie verzorgt, had grote vragen bij de bestelling, maar toen dochterlief na nog een keer vragen hetzelfde antwoord kreeg, probeerde hij toch maar cappuccino met karnemelk te maken. Dat ging natuurlijk voor geen meter en naast het prachtige kopje van meneer, stak het kopje van mevrouw met stinkende, geschifte karnemelkcappuccino schril af. Zo schril zelfs dat dochterlief het kopje niet durfde te brengen en haar baas met de kopjes naar de klanten ging.

‘Alstublieft mijnheer, uw cappuccino. En mevrouw... u wilde cappuccino met karnemelk, we hebben echt ons best gedaan, maar het ziet er niet zo mooi uit.’

Mevrouw: ‘Karnemelk? Hoezo karnemelk... Ik zei: karamel.’ Dat dit akkefietje grote hilariteit veroorzaakte, moge duidelijk zijn.

Zomaar een klein voorbeeld van taal- en cultuuruitdagingen waar onze geboren en getogen Aziatische dochter met Neerlands bloed mee te maken heeft. Wanneer we begin oktober naar Thailand vertrekken, zal dit lieve, dappere kind met haar broer en zus in Nederland blijven. De pijn rond een afscheid is diep reëel, maar onze hoop is op God. Hij houdt met Zijn veilige Vaderhanden vast waar wij los moeten laten. Gebed is echter onmisbaar en heel misschien, wanneer u de volgende keer een cappuccino (met of zonder karnemelk) drinkt, kunt u bidden voor onze kinderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen