Boekbesprekingen

‘De kerkdienst is het centrum van het christelijk leven.’ Zo begint prof. dr. A. van de Beek zijn boek Thuis. Over de betekenis van de kerk. De kerkdienst is niet wat ik met gelijkgestemden organiseer als de allerindividueelste expressie van mijn allerindividueelste emotie. Woord en sacrament, ambt en belijdenis, de liturgie en het objectieve heil in handen van de Heilige Geest staan centraal. Kern van de heilige Schrift is Jezus Christus en de gemeenschap met Hem. Dat viert de gemeente. Niet op afstand, via de livestream als het mij uitkomt, maar fysiek. Thuis zet in bij de heilige doop. Die ‘geschiedt aan ons’. Dat benadrukt de objectiviteit van het heil. De geloofsdoop als mijn persoonlijk kiezen voor God is een subjectivistische absolutering van een enkele bijbeltekst. Het vallen voor de geloofsdoop, waar ook steeds meer reformatorische jongeren gevoelig voor zijn, lijkt gelijke tred te houden met het proces van individualisering in onze cultuur. De hoge waardering van de kinderdoop betekent geen reductie van de eigen verantwoordelijkheid als het gaat om geloof en bekering. Er ligt een claim van Boven op het gedoopte leven.

Het hoofdstuk over ‘kerkverlaters’ waarschuwt voor kramp bij achterblijvers. Er wordt veel energie en creativiteit gestoken in vooral de jeugd van de gemeente, als die er nog is... Maar met allerlei toeters en bellen, opleuken van diensten en versimpeling van de boodschap redden we het niet. Het mag ook best schuren in de verkondiging. Behartigenswaardige zaken klinken in het hoofdstuk over de preek. Een christen is levenslang leerling van de Schrift. Wanneer we niet meer wonen in Gods Woord, sluipt oppervlakkigheid ons leven binnen. Laten gezinnen een kerkje in de kerk zijn, een plaats waar samen de Bijbel gelezen wordt, waar gebeden en gezongen wordt. De herwaardering van de ‘huisgodsdienst’ is mij uit het hart gegrepen. Het belang van voorleven en doorgeven van het geloof door ouders kan niet snel overschat worden.

Prof. Van de Beek ziet in navolging van de Vroege Kerk het heilig avondmaal graag in iedere dienst gevierd. In het hoofdstuk over de liturgie pleit de auteur voor gebruik van leesroosters. Dat vrije tekstkeuze al snel tot hobbyisme van de voorganger leidt, is te generaliserend. Er zijn goede redenen om de Schriftlezing vooraf te laten gaan aan het gebed en om het ‘grote gebed’ – de voorbeden – vóór de preek te plaatsen. Over de toekomst van de kerk is de auteur bezorgd. Ontleent zij haar identiteit aan de heersende cultuur, dan zal zij samen met de verdwijnende cultuur voorbijgaan. Laat het ons gezegd zijn. Prof. Van de Beek reikt ons veel stof tot nadenken aan in dit lezenswaardige boekje.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen