Licht en leven

De Grote Verzoendag is een bijzondere dag in de Joodse geschiedenis. Het is een van de drie hoge feesten voor het Joodse volk. Tijdens elk feest kreeg de tempel van Jeruzalem te maken met veel bezoekers. Er waren ook heel veel ceremoniën volgens de geboden, die we lezen in Leviticus en Numeri.

Om op het tempelplein te kunnen komen, waren er verschillende poorten in het noorden, zuiden en westen van Jeruzalem. Dit zijn allemaal indrukwekkende dubbele poorten met hoge trappen. Alleen in de oostelijke muur, aan de kant van het Kidrondal, richting de woestijn, was er maar één kleine poort, die meestal nog dichtzat ook. Deze poort had volgens Ezechiël 40:22 zeven treden.

Weggestuurd

Op de Grote Verzoendag verzamelen de hogepriester, de priesters en de Levieten zich rond het brandofferaltaar op het tempelplein. Veel is dan al geofferd en nu staan daar, volgens Leviticus 16, nog twee geitenbokken. Er wordt geloot. De ene bok wordt geslacht. Zijn bloed wordt gesprenkeld op het altaar. Daarna legt de hogepriester door middel van handoplegging de zonden van het hele volk van het afgelopen jaar op de levende bok: die wordt zo de zondebok.

Dan gaat de oostelijke poort open en vervolgens wordt de zondebok via het dal over de Olijfberg weggestuurd de woestijn in, waar hij van honger en dorst zal sterven en mét hem de zonden van het volk.

Poort van verzoening

Die Oostpoort was dus eigenlijk de poort van verzoening, redding en heiliging. Daarom staat nu het kruis in het midden van de poort en dus ook van het raam. Linksonder de poort, in het basement, wordt met drie witte stippen de Drie-eenheid gesymboliseerd. Om het kruis staan zes figuren in de kleuren van de regenboog, hét teken van Gods belofte en verbond.

De regenboog is verbonden met de duif, de Heilige Geest, die rust op de dwarsbalk van het kruis. De dwarsbalk gaat ook door het kapiteel van de poort. Zo zijn poort, kruis en Geest verbonden. Het licht doorbreekt de poort, die door mensen is gemaakt. De figuren links symboliseren de gemeente van Christus in woord en daad. De gebogen figuur is paars gekleurd met rode stippen (Matt.25:40): ‘Voor zover u dat voor een van deze geringste broeders van Mij gedaan hebt, hebt u dit voor Mij (rode stippen) gedaan.’ De drie rechter figuren symboliseren geloof, hoop en liefde.

Nieuwe tempel

Over de oostelijke poort lezen we ook in Ezechiël 47, waar de profeet een bijzonder visioen krijgt over de nieuwe tempel. Terwijl Ezechiël rond de muren gaat, wijst God hem op stromend water dat uit de drempel van het huis komt. Het water stroomt richting het oosten, de woestijn in. Dat water geneest en alles wat dood en dor is, wordt levend en groen. Ezechiël 47 lijkt zó een paradijs.

De rivier op het raam mondt uit in de contouren van een vis (symbool van Jezus Christus) met zeven witte vlakken, die de zeven gemeenten uit Openbaring 2 en 3 symboliseren. Ze zijn veilig geborgen in Zijn offer (rode ogen).

In Openbaring 22 lezen we opnieuw over een rivier van levend water en ook over bomen: de boom van het leven met elke maand verse vruchten, de onderste, en ook de boom met bladeren ter genezing van de heidenen, de bovenste. Daar heb ik het symbool van het Joodse volk in opgenomen, de menora.

In het licht van de Eeuwige en van Zijn Geest, de duif, zullen Jood en heiden één zijn door het geloof in de Levensvorst, Jezus Christus. Zo zal het zijn in het nieuwe Jeruzalem. De poorten zullen overdag niet gesloten zijn. Er zal geen nacht meer zijn: God, de Heere, zal Zelf hun licht zijn.

Eer aan de Vader, eer aan de Zoon en eer aan de Heilige Geest.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen