Missionaire leerervaringen

Missie is doen. Dat is een belangrijke leerervaring binnen de IZB. Te lang kunnen wij dralen, problematiseren, vergaderen, maar ‘doe het gewoon eens’. Zoals in Markus 16 hardleerse leerlingen simpelweg de opdracht krijgen: ‘Ga!’

Begin een gesprek, durf het eens, volg je hart naar wie nood heeft. Tegelijkertijd, je kunt niet alleen maar doen. Activisme is vermoeiend. Reflectie kan het doen verdiepen.

We hadden als IZB vorige maand een studiedag rond het boek van Stefan Paas Vrede op aarde. Er waren vier groepen uitgenodigd om vanuit hun missionaire praktijkervaringen te reflecteren over dit boek: studenten, pioniers, jonge predikanten en mediamakers. Wat maken zij mee op hun plek, wat zien zij, wat zijn hun vragen? Zo ontstond een levendige masterclass missie. Ik noem wat observaties die me opvielen.

Geestesleven van tijdgenoten

Pioniers zeiden: er zijn meer transcendente ervaringen dan je denkt. Zij komen allerlei mensen tegen met een ervaring in hun bestaan: een droom, een onrust, een nood, een stem. Het broeit in hen, maar het is niet zichtbaar. Maar zodra ze iemand tegenkomen die daarnaar vraagt, die dat durft en doet, of die aanbiedt om te bidden, kan er iets loskomen. Er speelt veel meer dan je denkt, onder de oppervlakte. Mediamakers vertelden over seculiere mensen die een bekering meegemaakt hebben, en daarover op social media vrij openhartig dingen delen. Zij worden aandachtig gevolgd, niet alleen door christenen. Er is veel in beweging in het geestesleven van tijdgenoten. Hoe kunnen we de wereld van snelle, digitale contacten en de kerk in verbinding met elkaar brengen? Hoe lukt het eigenheid en openheid te verbinden?

Verbinding en deelname

Dat was ook een thema dat predikanten benadrukten: het belang van verbinding en deelname. De christelijke gemeente is een concrete plek waar je geen toeschouwer kunt blijven. Zij nemen verlangen waar naar waarachtige gemeenschap als kerk, maar zien ook het onvermogen van veel mensen en soms de geslotenheid van de kerk. Wat ze ook benadrukten: de focus op God. Voor je het weet, zijn we druk met marktonderzoek, relevantie en onrust, maar de eigenheid van de gemeente zit in de focus op ‘Hij is onze vrede’! En zij noemden de eschatologische spanning. Vraagt deze tijd niet ook om de urgentie van de keuze: wie volg je?

Taalarmoede

De studenten vertelden over taalarmoede onder hun seculiere vrienden. Geen taalarchief hebben voor ervaringen met God. Het is niet gezegd dat God niet aandringt in hun leven of dat er geen verlangen is naar Hem, maar er is amper taal. Soms is er ook amper goesting (verlangen) of tijd om een gesprek te voeren over God. Sport, opleiding, vrienden, social media en bezigheden slokken hen op en voor je het weet, verarmt je taal. Je gunt elke gemeente een open leergesprek over deze onderwerpen. Bij zijn afscheid als directeur van de IZB preekte dr. Sjaak van den Berg over Johannes 21, over het lege net, de teleurstelling van de vergeefsheid, de andere boeg en de verschijning van de Opgestane. Het zijn beweeglijke missieverhalen, over Hem ontdekken, vaak onverwacht. Hij is niet ver van een ieder van ons. De gemeente oefent in vertraging, aandacht en ontzag. Die leerervaringen gun je iedere gemeente.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen