Aankondiger van de Koning

Wat betekent het voor u dat u proponent bent?

Als proponent sta je gereed om uitgezonden te worden. Het is net zoals in de kerk in Wouterswoude, waar je tijdens de voorzang onder de toren staat en wacht op de koster die de deur opent, waarna je achter de kerkenraad aan richting de kansel gaat. Op de kansel voltrekt de roeping zich. Het is bijzonder dat je als instrument van de Heilige Geest gebruikt wordt. Tegelijkertijd voel ik me daar onwaardig toe. Onder aan de kansel besef ik mijn eigen kleinheid en Gods majesteit. Daar bid ik of God de gemeente ontvankelijk wil maken voor het Woord en mij wil sterken dat te brengen. Tot eer van Zijn Naam.

Het mooie aan preken vind ik dat je schatten uit de Heilige Schrift mag opdiepen. Ik vind in die eeuwenoude bijbelteksten veel herkenning naar deze tijd: van menselijke weerstand en afval, van God Die genadig tot Zich roept en Zijn gunstbewijzen laat zien. Ik vraag me wel altijd af: wat blijft er, bij mezelf en anderen, hangen van het gebrachte Woord? Tegelijk zie ik dat God de prediking echt wil gebruiken. Als jongerenwerker probeer ik het Woord van God dicht bij jongeren te brengen, in Zijn beloften en waarschuwingen. Catechisatie geven vind ik heel mooi, omdat je met jongeren die midden in het leven staan, kunt praten over eeuwige dingen. Ons land wordt steeds radelozer naarmate het steeds goddelozer wordt. Juist in zo’n tijd is het belangrijk jongeren op de enige verlossing in Christus te wijzen.

Hoe kijkt u terug op de studie theologie? Wat hebt u er vooral geleerd?

De bachelor volgde ik in aan de Theologische Universiteit Apeldoorn. Het was daar, om met een leus van Defensie te spreken: één team, één taak. De PThU in Amsterdam ervoer ik als een beproeving, omdat je elkaar geestelijk niet verstaat. Er loopt zo’n scheidslijn tussen de flanken van de kerk dat het begrip ontbreekt. Gelukkig waren er ook goede colleges, zoals dogmatiek en kerkrecht, en vooral goede contacten.

Hoe kijkt u naar de gemeenten, waarvan u er hopelijk binnenkort één mag gaan dienen? En naar uw taak in de gemeente?

Als werkplaatsen van de Heilige Geest. Daar moet ik ook altijd aan denken als ik ’s winters riet snijd in Sint-Jansklooster, waar ik opgegroeid ben. Dan zie ik vanuit het riet de Grote Kerk van Vollenhove. Dat noem ik dan de werkplaats.

Mijn taak is als die van een heraut: aankondiger van de Koning en van het komende Koninkrijk. Mijn taak is ook om leraar te zijn, uitlegger. Van mijn stagebegeleider, ds. E.J. Terpstra uit Bunschoten, heb ik geleerd om de dingen eerlijk te benoemen, zonder me af te vragen wat mensen ervan vinden. De eerlijke confrontatie is louterend.

Wat ziet u vooral als de roeping van een christen, vandaag in ons land?

De kerk is geen sektarische beweging waar ‘zondagsschoolpolitie’ toezicht op moet houden, of een reliek uit het verleden. Zo wordt ze steeds meer gezien, ben ik bang. Het geloof is de weg tot behoud. De roeping van de kerk is om de verlossing in Christus en de verdorvenheid buiten het Evangelie te laten zien en aan te prijzen. Want hoe zullen zij het weten als ze het niet gehoord hebben?

De kring van de Gereformeerde Bond kent een aantal proponenten. Wie zijn ze eigenlijk? En wat beweegt hen om predikant te willen worden? In deze rubriek valt van tijd tot tijd de schijnwerper op een proponent.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen