De Waarheidsvriend cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van De Waarheidsvriend te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van De Waarheidsvriend.

Bekijk het origineel

Dienen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Dienen

2 minuten leestijd

Voor schone handen heb je de ander nodig

Bij geval liep ik Athanasius tegen het lijf. We kregen oogcontact. Hij stond geduldig in de boekenkast bij een van onze kinderen. “Kennen wij elkaar?”, vroeg hij. “Uiteraard”, flapte ik eruit, zonder nadenken. “Ik kom uit een reformatorisch nest en uw naam is zéker bekend onder ons”, zei ik. “U kennen wij van de geloofsbelijdenis in onze kerk”, vervolgde ik enigszins statig.

Ik dacht te zien dat Athanasius er niet van onder de indruk was. “Kom”, zei hij “zullen we even kouten op de bank, ik ben wel benieuwd wie jij bent en wat je doet”. “O, graag!”, zei ik, “maar niet te lang. Wij hebben tegenwoordig alles, behalve tijd”. Hij glimlachte. “Weet je, God verdroeg niet dat de dood over ons heerste. Daarom wilde Hij ons omwenden tot onvergankelijkheid”.

Ik was geraakt en verloor de tijd. “Jij bekommert je om gevangenen, toch? Je hebt Jezus aan je zijde. Je weet vast dat de laatste mens die Hij op aarde Zijn aandacht gaf een misdadiger was. Veelzeggend hoor. Ik heb trouwens een biografie geschreven over - als ik het zo mag zeggen - ‘een vrijwillige gevangene om Christus wil’. Antonius heet hij, een monnik die tot grote zegen is geweest voor velen”.

En zo zat ik een week later weer op de bank met Athanasius. De tijd hing ik aan de kapstok. In de proloog van zijn boek over Antonius was het al raak. Athanasius schrijft daar dat de biografie gebaseerd is op informatie van “een metgezel van Antonius die altijd water over zijn handen goot”. Wat een prachtig beeld! Het wordt in de Bijbel ook van Elisa gezegd (2 Kon.3:11). Het zal toen wel bedoeld zijn voor rituele reinheid. Voor schone handen heb je de ander nodig. Alleen lukt dat niet, want je moest toch weer die kruik beetpakken met één hand. “Maar wij zijn van kruik naar kraan zijn gegaan”, zei ik hardop mijmerend. Athanasius - hij zat er nog - zei vaderlijk: “Wij zijn uit water en Geest geboren. Daarom doen wij de werken van barmhartigheid; aan Jezus zoals Hij leert”. Dát is dienen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 23 januari 2025

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Dienen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 23 januari 2025

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's