Bon Courage

Een van de voorrechten die een mens ten deel valt tijdens een fietsvakantie in Frankrijk, is de groet van andere fietsers: ‘bon voyage!’ , ‘bon route!’ . Iemand ziet je van ver al de berg opzwoegen en steekt bij het passeren de duim omhoog: ‘bon courage!’ (succes, letterlijk: goede moed). De groet heeft vooral zeggingskracht als je tegenslag hebt: tegenwind, heftige regen, een lekke band.

Al fietsend met mijn vrouw door Normandië bedenk ik hoe weinig christenen elkaar bemoedigen, terwijl daar toch alle reden voor is. Het leven is een reis met vele moeiten. Daarom is misschien de bemoediging wel de belangrijkste groet die we in ons repertoire van begroetingen moeten hebben: ‘bon courage’ . Een bemoediging neemt iets van andermans last weg. Een bemoediging geeft net dat lichtere perspectief dat een mens nodig heeft. Maar vooral: een bemoediging draagt de boodschap in zich dat je er niet alleen voor staat. Er is een kring van broeders en zusters die hetzelfde type uitdagingen kent als jij.

Is zo’n toegevoegd woord niet snel oppervlakkig? Ik denk van niet. Een bemoediging hoeft niet altijd met een bijbelvers gepaard te gaan. De welgemeendheid zit hem ook niet in de veelheid van woorden, maar in de overtuiging die eronder ligt. Christenen kennen de diepgang die Paulus bemoedigingen kenmerkt. De goede strijd wordt gestreden, maar houdt goede moed: in Christus is de strijd tegen de zonde reeds volbracht. In Hem is er vaste hoop op een betere toekomst. Het nieuwe leven is nu reeds aangebroken. Het einddoel is in zicht.

Misschien kunnen we ons er meer toe zetten om anderen een hart onder de riem te steken. Dat veronderstelt oog hebben voor de moeiten van de ander, begrijpen dat iemand het moeilijk heeft. Zoals in een huwelijk de echtgenoot tegenwicht biedt aan de terneergedrukte man of vrouw door hem of haar op te beuren, zo zijn broeders en zusters geroepen elkaar te zeggen: heb goede moed. Christenen zouden meesters mogen zijn in het bemoedigen.

Wie nog met vakantie gaat, al dan niet op de fiets, wens ik een goede reis. Tegen wie thuisblijven, zeg ik: ‘bon courage’ . Op vakantie of niet, laten we bij gelegenheid eens iemand anders opbeuren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen