In zicht

In het decembernummer van Theologia Reformata gaat redactielid dr. A.J. Kunz in op christelijk leiderschap. Een deel van zijn betoog raakt de verhouding tussen kerk en school.

Hoe ga je als christelijke school om met allerlei stakeholders: vooral met ouders en kerken in je achterban? Het heeft ook andersom met leiderschap te maken: hoe spreken kerkelijk leiders over de school? Deze kwestie werd dit najaar weer urgent toen het college van bestuur van de scholengroep Driestar-Wartburg het gebruik van de Herziene Statenvertaling vrijgaf. Het leidde tot grote commotie bij een deel van de achterban. Nu was die opschudding te voorzien. In het rechterdeel van de gereformeerde gezindte bestaat immers nog altijd veel verzet tegen de HSV; in elk geval: bij kerkelijk leidinggevenden. Vanaf het begin klinken grote woorden om deze bijbelvertaling af te wijzen; zo opnieuw bij het besluit van Driestar-Wartburg. Vanaf kansels is hierop openlijk kritiek geleverd. Daarbij is zelfs gezegd dat God weliswaar iemand door het lezen van de HSV kan bekeren, maar dat kan Hij ook doen door een vloek op het voetbalveld. Als iemand door een vloek roept om de verdoemenis kan God dat voor een ander gebruiken om hem tot bekering te brengen. Deze schokkende vergelijking roept de vraag op waarom predikanten zulke zware woorden nodig hebben om hun afwijzing van de HSV kracht bij te zetten.

Vanuit het perspectief van leiderschap kunnen we ons afvragen in hoeverre kerkelijk gezagsdragers zich mogen mengen in het schoolbeleid. Door openlijk kritiek te hebben, ondermijnt men het bevoegde gezag van de school. Op zich moet het natuurlijk mogelijk zijn om het beleid te kritiseren, namelijk als dit in strijd is met Schrift en belijdenis. Hier gaat het echter om een fuik waarin een deel van de gereformeerde gezindte zichzelf heeft vastgezet. Door de Statenvertaling sacrosanct te verklaren, is ieder alternatief meteen een kwestie van ‘status confessionis’. Daardoor ontneemt men zichzelf de mogelijkheid om te overwegen of het vrijgeven van de HSV soms een teken van zorg voor het heil van jongeren kan zijn.

Wat mij in het kader van leiderschap bezighoudt, is het volgende. Zijn deze kerkelijk leiders zich ervan bewust wat de invloed van hun woorden op jongeren en hun ouders is? Als het bevoegde gezag op school op deze manier wordt gediskwalificeerd, hoef je er immers ook niet meer naar te luisteren. Daarmee staat de leraar voor de klas (die het ook op reformatorische scholen soms toch al niet gemakkelijk heeft) in een weerloze positie. Hetzelfde geldt voor directies en bestuurders. Maar zij horen toch bij degenen die God over ons gesteld heeft? We kunnen ook in onze ijver voor het behoud van de Statenvertaling het vijfde gebod overtreden. (...) De school behoudt echter altijd haar eigen plek. Dat moet de overheid bedenken, want er is vrijheid van onderwijs. Maar hetzelfde geldt voor ambtsdragers en ouders. De school heeft een eigen verantwoordelijkheid voor de vorming van leerlingen, onder het gezag van het Woord van God. Daar hoort ook bij dat leerlingen leren omgaan met verscheidenheid. Het gebruik van de HSV naast de SV is er een voorbeeld van. Voor sommige kerkelijke gemeenten is dat een heel grote stap, maar vergeleken met de vraagstukken waar scholen zich in hun vormingstaak vandaag voor gesteld zien, lijkt het mij een mineure kwestie.

Behalve dan natuurlijk als ze tot ‘status confessionis’ wordt verheven, maar dan moeten kerkelijk leiders nog eens bij zichzelf te rade gaan of ze zulke grote woorden echt kunnen verantwoorden voor het aangezicht van God. Laten we onze schoolbestuurders vooral steunen in hun grote verantwoordelijkheid. Laten we het echte probleem benoemen: de uitholling van de vreze des Heeren, bij jongeren én bij ouderen. En laten we vooral een gids zijn naar Christus, in woorden en daden; dat getuigt pas van geestelijk leiderschap.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen