Begeleidende tekenen

We komen in de Bijbel vele profeten tegen. Door middel van de profeten komt het Woord van God tot ons en maakt God Zich aan ons bekend (Am.3:8). Aartsvaders zijn daarmee profeten (Gen.49). Ook Mozes, de grote leider van het volk Israël, wordt profeet genoemd. Profeten zijn dus woordbemiddelaars tussen God en Zijn volk. Ze leveren het Woord van God nauwkeurig over, mondeling en schriftelijk. Daarnaast leggen ze het Woord van God uit. Wat ze ontvangen, passen ze toe.

Profetie in de Bijbel

In profetie ontvouwt God Zijn plan tot verlossing van zonde en schuld, te beginnen bij de moederbelofte (Gen.3:15). Hij geeft een weg uit de zonde en zorgt voor hét Nageslacht, de Verlosser. Op grond van deze belofte volgen vele andere beloften. Christus is het middelpunt van profetieën. De grondtoon van de oudtestamentische profetie wordt bepaald door de hoogste Profeet en Leraar, Die Mozes in het boek Deuteronomium aankondigt (Deut.18:15). De profetieën van Maleachi zijn de laatste.

In het Nieuwe Testament gaat de profetie voort. We horen bijvoorbeeld over mensen die in de tempel profeteren: de priester Zacharias, maar ook Simeon en Anna. Met de uitstorting van de Heilige Geest op de pinksterdag in Jeruzalem horen we van de vervulling van de profetie van Joël. Oudtestamentische profetie en nieuwtestamentische profetie zijn in de grond van de zaak hetzelfde: Christus is het hart van de profetie. Profeteren is meer dan preken; het is een rechtstreeks door God geïnspireerde verkondiging.

De Heere Jezus kondigt dit aan op de dag van Zijn hemelvaart (Hand.1:8). De brieven van het Nieuwe Testament vormen hier de weerslag van. Deze brieven zijn geschreven door apostelen, het onherhaalbare ambt (zie deel 1). Profetieën behoren bij een onvolmaakte kerk; ze zullen tenietgedaan worden (1 Kor.13:10). In de ontmoeting met Christus in Zijn toekomst verbleken ze. We zien dus ook in het Nieuwe Testament dat heilsprofetieën een einde nemen. De Bijbel is voltooid.

Als prediking

Al neemt de profetie zoals die in de Bijbel voorkomt een einde, profetie blijft wel bestaan, alleen op een andere wijze. Dat raakt vooral de erediensten, want profetie heeft alles te maken met Woordverkondiging. Met deze vorm van profetie zitten we dicht bij de eerste Korinthebrief. In de samenkomsten van de gemeenten is er de verkondiging van het Woord van God. Het ontstaan en het voortbestaan van de gemeenten hangen af van het Woord van God (1 Kor. 15:1-2).

Wat bij Paulus opvalt, is dat hij steeds wijst op de noodzaak van het lezen van het Woord van God in de samenkomsten van de gemeente. Onder dit Woord van God vallen ook Paulus’ eigen brieven (1 Thess.5: 27; Kol.4:16). Het lezen van deze brieven is net zo belangrijk als het lezen van het Oude Testament. Het Woord van God uit Oude en Nieuwe Testament is door God ingegeven (geïnspireerd, Geestdoorademd; 2 Tim.3:16).

Het lezen, uitleggen en toepassen heeft een profetische spits. Het stelt je voor het aangezicht van God. Prediking is verkondiging (kerygma), zoals herauten

Geen praatje of mening

Vanuit dit bijbelse gezichtspunt staat prediking hoog aangeschreven en is een preek geen praatje, discussiestuk of mening van een predikant. De prediking ontsluit het Koninkrijk van God of sluit het Koninkrijk van God toe. God neemt Zelf het Woord, door de mond van de prediker. Paulus zegt van het door hem verkondigde woord tegen de gemeente van Thessalonica, dat zij het Woord heeft aangenomen, ‘niet als een mensenwoord, maar (zoals het werkelijk is) als Gods Woord, dat ook werkzaam is in u die gelooft’ (1 Thess.2:13).

In die zin is verkondiging profetie. De kerk der eeuwen verbindt het profetische vooral met de predikant. In de verkondiging zit dan ook regelmatig een profetisch aspect. Daarbij is te denken aan profetisch licht op actuele vraagstukken, zoals onder andere antisemitisme, milieuproblematiek, seksualiteit en samenlevingsvormen. Prediking is in die zin ook belijden: God belijden, Zijn Woord belijden.

Hedendaagse profetie

Hoe zit het nu met hedendaagse profetie? Wat als een broeder tegen een medebroeder zegt: ‘De Heere heeft mij de volgende boodschap voor jou gegeven.’ Kan dat zomaar? Nu, het komt voor. Sommige kinderen van God hebben een bijzondere gave gekregen om in de toekomst te blikken. Dat is een andere vorm dan de profetie in het Oude en Nieuwe Testament. Dat is ook iets anders dan profetische prediking. Toch geeft de Geest van God ruimte voor deze wijze van spreken.

Profetieën zijn getuigenissen waarbij een vonk overspringt tussen het Woord van God en de concrete werkelijkheid (J. Hoek). Zo’n woord noemt Paulus wel een woord van wijsheid of een woord van kennis (1 Kor.12:8). Het gaat om een concreet woord voor een concrete situatie. Paulus wijst hierbij op de noodzaak van toetsing (1 Thess.5:21). Elders wijst hij er namelijk op dat ook satan van dit soort verschijnselen gebruik kan maken (2 Thess.2:9). Dat is de reden waarom deze toetsing zo belangrijk is. De kerkgeschiedenis biedt helaas vele voorbeelden van uitwassen en van missers.

Het komt dus aan op onderscheidingsvermogen. Dit geldt temeer omdat we leven in een tijd waarin emoties belangrijk zijn. Juist als gevoelens zo’n grote rol spelen, is het goed om de profetieën te toetsen. Anders raken kerk en geloof op drift. De toets is het Woord van God. Profetieën kunnen nooit tegen het Woord van God ingaan.

Extra

Momenten van profetie zou je extra kunnen noemen; laten we daarom voorzichtig zijn. Dan zeg je niet zo gemakkelijk zoals oudtestamentische profeten doen: ‘De Heere zegt’, maar dan zeg je: ‘Ik heb het idee dat God tot me zegt’, of ‘Het lijkt me dat de Heere ons hier toont’ (W. Grudem). Dat klinkt niet zo gezagvol. Maar als de boodschap werkelijk van God is, zal de Heilige Geest er Zijn kracht aan verlenen in de harten van hen die dit horen.

In gemeenten waar de profetie regelmatig functioneert, werkt het dan ook altijd zo dat er een toetsing plaatsvindt; dat voorkomt misstanden, dwalingen en terreur. Nu is het een verleiding om op gevaren te letten. Toch zijn er ook positieve getuigenissen. Het is vooral met het oog daarop dat Paulus een pleidooi voert voor profetie (1 Kor.14:1).

Voorzeggen

Daarmee komen we bij de grondbetekenis van profetie: profetie is ook voorzeggen. Gods kinderen kunnen in de weg van het gebed zich zo aan de Heere verliezen, dat ze inzicht krijgen in wat gebeurt of gaat gebeuren en dat ze gebeurtenissen weten te duiden. Dat is hedendaagse profetie.

Ik noem een paar voorbeelden. Van de bekende Engelse prediker Spurgeon is bekend dat hij tijdens een van zijn preken plotseling van zijn onderwerp afstapt, in een bepaalde richting wijst en zegt ‘Jongeman, de handschoenen die je aanhebt, zijn niet betaald, maar gestolen van je baas’. Na de dienst meldt zich een ontdane man bij de consistoriekamer om schuld te belijden.

Ds. P. Honkoop (1891-1963) van de Gereformeerde Gemeenten houdt tijdens de Tweede Wereldoorlog op een vel papier voor in zijn Bijbel bij welke jongens uit zijn gemeente tijdens een razzia weggevoerd zijn. Eén naam staat apart vermeld. De predikant wist zeker – zo vertelden getuigen later – dat alle jongemannen veilig zouden terugkeren, alleen over die ene twijfelde hij. Ze kwamen inderdaad allemaal terug, op die ene na.

Meer recente voorbeelden horen we uit getuigenissen van werkers in gesloten islamitische landen; ex-moslims die een visioen zien met een verschijning van Christus. Een profetie is wellicht een groot woord voor zo’n verschijning, maar toch zet zo’n verschijning iemand op het spoor naar God.

Middel

Voor alle vormen van profetie geldt dat deze berichten leiden naar God en naar Zijn Woord. Het zijn dus begeleidende tekenen. Het gaat niet om de profetieën, maar om waar de profetieën je brengen, namelijk bij God, bij Christus. Je komt dus uiteindelijk bij het Woord van God uit als het middel waarvan God Zich bedient. Zo krijgt profetie de betekenis die het bijbels gezien heeft. We kennen daarom niet meer het ambt van profeet. De kerk van de Reformatie verbindt het profetische met de predikant.

Vier genadegaven

God heeft aan Zijn kerk veel gaven van de Geest gegeven. Deze serie belicht er vier.

1 apostelschap

2 profetie

3 genezing

4 tongentaal

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen