In zicht

In de bundel Dienaar van het Evangelie. Verzameld werk van drs. Klaas Exalto geeft zijn zoon, Dick W. Exalto uit Nieuwe-Tonge, ons een helder overzicht over het leven van zijn vader. Deze week enkele passages, allereerst over de vriendschap met ds. J. Vos (1921-1991), die de hervormde gemeenten van Goudriaan-Ottoland, Rijssen, IJsselstein, Putten en Nijkerk diende.

Jan en Jannie Vos

Jan en Jannie Vos waren hartsvrienden van vader en moeder vanaf de studententijd tot het einde van hun leven. In de jaren 1955 tot 1980 brachten ze elk jaar met hun gezinnen één vakantieweek gezamenlijk door, het ene jaar bij de Vossen, het andere jaar bij de Exalto’s. Lief en leed werden met elkaar gedeeld. Het eerste wat vader deed als hij bij ome Jan de pastorie in kwam, was naar zijn studeerkamer lopen. ‘Jan, dat boek heb je dubbel, dat staat ook hier.’ Of: ‘Jan, dat je dat boek over de nieuwe theologie van ... leest is prima, maar zet het alsjeblieft op een plek onder in een hoek.’ We bewaren warme herinneringen aan deze vriendschap.

Over Samen op Weg, het proces dat leidde tot de vorming van de Protestantse Kerk.

Vader heeft zich niet druk gemaakt over de sluipende start van het proces naar SOW (Samen Op Weg). Hij deed niet mee als hierover in het hoofdbestuur van de GB werd gesproken; dan pakte hij een boek of deed iets anders. Maar ergens begin jaren negentig was daar het omslagpunt. Als door een wesp gestoken werd hij wakker. Er zijn door hem minstens tien verschillende lezingen gehouden op diverse plaatsen in den lande. En natuurlijk schreef hij een veelvoud aan artikelen in kranten en bladen. Onderwerpen: de nieuwe kerkorde, de belijdenisgeschriften, waarheid en eenheid en de plurale kerk. Toen het proces meer en meer vorderde — vader noemde het ‘een trein die niet meer te stoppen is’ — kwam hij steeds meer terecht in overspannenheid. Hij moest, of hij nu wilde of niet, afstand nemen. Vader is voor een besluit gespaard gebleven. De Heere heeft hem genadig voor deze beslissing willen behoeden en hem tot Zich genomen voordat het besluit viel.

Over de vele publicaties die ds. Exalto schreef.

Vader heeft ruim veertig boeken, boekjes en brochures geschreven, heeft een aantal boekjes vertaald en van minstens 24 publicaties was hij medeauteur. Op de vraag over het zelf schrijven van boeken geeft vader samengevat als antwoord (De Schakel, 18 april 1980): Het ergste gevaar is dat hiermee een schrijver zelf te veel naar voren treedt. Als auteur blijf ik liever zelf wat op de achtergrond. Boeken schrijven is een zwaar werk. Soms denk ik weleens: waarom span je je zo in, je zou veel gemakkelijker kunnen leven. En toch: ik kan niet ophouden! Ineens komt weer in mij een onweerstaanbare drang om te schrijven. Dan moet het eruit. Dan kookt de ketel over. Waarom? Omdat ik mijn huid duur verkopen wil. Als de dood komt, mag hij mij niet ledig vinden. Wij weten niet hoeveel tijd de Heere geeft, maar wij weten wel dat wij die tijd benutten moeten. In Zijn dienst, met de talenten die wij gekregen hebben. Ten bate van Zijn Gemeente, die zo veel arbeid eist, maar die ook de belofte heeft, die het nieuwe Jeruzalem is dat uit de hemel zal nederdalen. Daar zullen mijn boeken, mijn studie, mijn schrijven niet meer nodig zijn. Daar zullen wij zien wat wij nu geloven.

Als de dood komt..., verwoordde ds. Exalto hierboven. Voor hem kwam het levenseinde in 2003.

Op maandag 24 maart 2003 om zeven uur in de ochtend is vader overleden na een langdurig ziekbed. Hij ging heel rustig heen, in vol vertrouwen. Reeds eerder had hij een aantal, nauwelijks nog leesbare, woorden op papier gezet, die ik in de rouwdienst zou uitspreken: lk sterf in het geloof. In hetzelfde Evangelie dat ik ongeveer vijftig jaar anderen gepredikt heb. Ik stem in met de woorden van Bullinger op zijn sterfbed: Ik geloof wat ik belijd en ik belijd wat ik geloof, toegepast op Zondag 1 van de Heidelbergse Catechismus. Mijn kinderen en kleinkinderen houd ik voor schapen en lammeren van Christus’ kudde. Ik hoop en bid dat ze ook zo door het leven zullen gaan. Mijn lieve vrouw wens ik nog enkele gezegende jaren toe en een ruime ingang in Gods heerlijkheid en aldaar een wederzien.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen