De Waarheidsvriend cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van De Waarheidsvriend te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van De Waarheidsvriend.

Bekijk het origineel

De woestijn: plek van hoop!

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De woestijn: plek van hoop!

Jezus, vol van de Heilige Geest, keerde terug van de Jordaan en werd door de Geest naar de woestijn geleid. Lukas 4:1

4 minuten leestijd

Wanneer we spreken over het Woord van God, wordt ook wel verwezen naar Gods mond. Gods spreken begint bij de schepping. Door Zijn spreken is de wereld ontstaan. De mond van God is dus scheppend bezig. Niet alleen door te spreken, maar ook door te blazen.

Wat een hoogtepunt moet dat voor Jezus zijn geweest aan het begin van Zijn openbare optreden! Zodra Hij het water uitstapte, opende de hemel zich. De Geest kwam op Hem neer in de gedaante van een duif. De stem van de Vader klonk: 'U bent Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb.' God erkent Jezus publiekelijk als Zijn eigen Zoon en Hij zalft Hem met de Geest tot het werk dat nu voor Hem gaat beginnen.

Nieuw begin

Na dit hoogtepunt leidt de Heilige Geest Jezus naar de woestijn. Naar een dorre en droge plek. Een plaats van beproeving en verzoeking. Een plek van onvruchtbaarheid. Een plaats waar een hele generatie van het Joodse volk omkwam vanwege hun opstand en ongehoorzaamheid (Num. 14). Met de woestijn is het leven getypeerd van elk mens buiten God. Dor, doods en onvruchtbaar. En toch is de woestijn ook een plek van hoop. Want God Zelf maakt een nieuw begin in de woestijn. Hij leidt Zijn eigen geliefde Zoon de woestijn in.

Grote verzoendag

Daar gaat Jezus, nadat Hij eerst kopje onder is gegaan in de Jordaan. Alle zonden van hen die gewassen en gereinigd zijn in het doopwater, heeft Hij op Zich genomen. Nu drijft de Heilige Geest Hem uit, de woestijn in (Mark. 1:1). Markus gebruikt een heel sterk woord voor uitdrijven: uitwerpen, uitstoten, verbannen. Jezus wordt eruit gegooid. Hij wordt verbannen uit het land waar mensen leven. Beladen met de zonde der wereld, drijft de Geest Hem de woestijn in. De plaats van zonde en oordeel. Zo maakt Hij Zich een met Zijn volk. Zo maakt Hij de woestijn tot een plek van hoop.

Want het uitgedreven worden in de woestijn doet denken aan de Grote Verzoendag (Lev. 16). Dat was een dag van vasten en je kleinmaken tegenover God. Geen enkele vorm van werken was die dag toegestaan. Het volk mocht rusten. Verzoening werd voor hen gedaan. Door een ander. De hogepriester. Die mocht wel werken. Wat een heerlijk Evangelie klinkt daarin al door. Wat moet ik doen om behouden te worden? Niets! Iemand anders zorgt voor verzoening: Geloof in de Heere Jezus Christus en u zult zalig worden, u en uw huisgenoten (Hand. 16:31).

Op die Grote Verzoendag stonden twee bokken centraal. De eerste bok werd geslacht. Het bloed ving men op in een schaal. Daarmee ging de hogepriester het Heilige der Heilige binnen en sprenkelde dat bloed op het verzoendeksel en op de grond voor de ark. Hij legde een bloedrode loper uit naar de plaats waar de heilige God van Israël troonde. Vervolgens ging hij weer naar buiten, legde zijn handen op de kop van de tweede bok en beleed de zonden en overtredingen van het volk. Zo droeg hij de zonden van het volk over op die bok en maakte hij duidelijk dat in het Heilige der Heilige werkelijk verzoening had plaatsgevonden. Nu konden alle zonden worden verwijderd uit het midden van het volk. Nadat de hogepriester zijn handen op de kop van de bok had gelegd, koos hij iemand uit de omstanders uit. Die moest de bok, beladen met de zonden van het volk, wegbrengen naar de woestijn.

Zondebok

Zó dreef de Heilige Geest Jezus de woestijn in. Als de zondebok. Als de Man van smarten, Die voor ons tot zonde is gemaakt. Hij werd weggeleid als een misdadiger naar een woest land, naar de wildernis. Letterlijk staat er 'een afgesneden gebied' (Lev. 16:22). Een gebied dat helemaal geïsoleerd is van de bewoonde wereld door bijvoorbeeld een rivier of een rotspartij. Daardoor was het onmogelijk dat die zondebok kon terugkeren.

Zo droeg Jezus als de Zondebok de zonden weg van een ieder die in Hem gelooft. Voor eens en altijd! Ze zijn volkomen uitgewist, omdat Hij er voor heeft betaald met Zijn eigen leven. Zie het Lam van God, dat de zonde der wereld wegdraagt. Leg de hand van het geloof maar op deze Zondebok en belijd je zonden tegenover Hem. Hij draagt ze voor u weg. Eens en voorgoed.

Wat een diepe troost ligt er alleen al in die woorden van Lukas: Jezus werd door de Geest naar de woestijn geleid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 februari 2025

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

De woestijn: plek van hoop!

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 februari 2025

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's