De impact van vervolging

Mijn eerste ontmoeting met vervolgde christenen in India zal ik nooit vergeten. Het is bijna twaalf jaar geleden dat ik in Orissa was, een gebied waar kort voor mijn komst zo’n honderd christenen vermoord waren door extremistische hindoes. Ik bezocht het gebied in mijn functie als EO-verslaggever voor NPO Radio 1.

Talloze kerken en huizen van christenen waren vernield. Ik sprak met Job, de zoon van de lokale voorganger. Zijn vader stond op een dodenlijst van extremisten. Toen ik Job vroeg of het voor hem een worsteling was dat God dit allemaal liet gebeuren, keek hij me verbaasd aan. Hij leek te willen zeggen: Lees jij je Bijbel wel goed? Op zoveel plaatsen staat dat we als christenen met lijden te maken krijgen. ‘In de wereld zult u verdrukking hebben’ (Joh.16:33) en ‘Als ze Mij vervolgd hebben, zullen ze ook u vervolgen.’ (Joh.15:20) Voor Job was het eigenlijk een vanzelfsprekendheid dat we als christenen met lijden geconfronteerd worden.

Geestelijke strijd

Bij de vele ontmoetingen die ik hierna met vervolgde christenen heb, hoor ik nog vaak de echo van Jobs woorden. Vervolgde broeders en zusters leren me dat we als christenen met een geestelijke strijd te maken hebben, waar Efeze 6 over spreekt. Het is het rijk van satan dat in strijd is met het Koninkrijk van God. In deze strijd moeten we de geestelijke wapenrusting aantrekken om staande te kunnen blijven.

Een Indiase voorganger verwoordde het eens treffend toen hij sprak over de hindoe-extremisten die christenen in India belagen: ‘Het zijn demonische machten die de gedachten van deze mensen aansturen en hen aanzetten tot geweld.’ Hij riep op om te bidden dat de extremisten hiervan bevrijd zouden worden. We hoeven er niet van op te kijken dat ook in Nederland de tolerantie vermindert ten opzichte van standpunten die op de Bijbel gefun‑deerd zijn. Ook dat is onderdeel van diezelfde geestelijke strijd. Die kunnen we alleen met geestelijke wapens winnen.

Niet rationeel

Ik heb veel verdriet gezien toen ik vorig jaar met christenen in Nigeria stond aan het graf van geliefden die vermoord waren door extremisten van Boko Haram. Tegelijkertijd zag ik in hun verdriet dat Christus in het lijden aanwezig is en kracht geeft. Hij stelt Zijn kinderen in staat tot dingen waartoe je rationeel gesproken niet in staat bent.

Ik bezocht een christelijk dorp dat in de as was gelegd door extremistische Fulani-herders en sprak met Daniel, een man van 28 jaar. Zijn huis was verwoest en zijn schoonvader was omgekomen doordat hij niet op tijd wist te vluchten.

In plaats van een gebalde vuist naar boven te heffen, vertelde Daniel me dat hij God dankte voor de zegeningen die hij ontvangt. Zijn Bijbel was in vlammen opgegaan en via de lokale partner van SDOK had hij een nieuwe Bijbel gekregen. Daar bedankte hij voor en hij voegde er meteen aan toe dat het lezen in de Bijbel hem helpt om zijn geloof te versterken. De meest opzienbarende opmerking volgde er meteen achteraan: ‘Het is mijn gebed dat de daders die bij deze aanslag betrokken waren, Jezus leren kennen.’

Spiegel

Is dit de taal van een superchristen, tegen wie we op moeten kijken? Zeker niet. Ik merk nog te vaak dat vervolgde christenen als helden worden gezien en op een voetstuk worden geplaatst. Vervolgde christenen zijn mensen met dezelfde zwakheden als wij. Ze houden ons wel een spiegel voor als het gaat om de ander vergeven en liefhebben. Want, zo vertellen ze mij vaak: Als je beseft wat het Jezus gekost heeft om jou te redden, dan gun je dat geluk een ander ook, zelfs je vijand. Jezus kwam naar een wereld waar niemand op Hem zat te wachten. Toch kwam Hij, uit liefde.

Hoe kijken we naar moslims? Zien we hen alleen als een bedreiging, of zien we hen als mensen die bevrijd moeten worden uit de handen van satan en als mensen die Jezus nodig hebben? Of nog dichterbij: Hoe kijken we naar een medebroeder in de kerk die we liever zien gaan dan komen? Dat is wat Jezus bedoelt als Hij zegt: ‘Hebt uw vijanden lief. Zegen hen die u vervloeken. Bid voor hen die u beledigen en vervolgen.’ (Matt.5:44) Laat dit geen tekst zijn die we alleen beamen, zonder de woorden van Jezus na te volgen.

Iets positiefs

Een veel geciteerde tekst is: ‘En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede’. (Rom.8:28) Tegelijk is het een tekst die vragen oproept. Kan dat wel? Kunnen verdriet en vervolging iets positiefs opleveren? Tijdens interviews met vervolgde christenen stel ik altijd de vraag wat de impact van vervolging is op het geloof in God.

Een paar maanden geleden ontmoette ik Helen Berhane, een Eritrese zuster die tweeëneenhalf jaar in een Eritrese zeecontainer gevangen zat vanwege haar geloof. Toen ik haar vroeg of ze worstelde met haatgevoelens ten opzichte van de beulen die haar mishandelden, ontkende ze dat. ‘Ik ben dankbaar dat ik, door dat wat ze me aangedaan hebben, mijn Heere Jezus beter heb leren kennen.’

Juist op de moeilijkste momenten ervoer Helen Gods kracht en aanwezigheid van heel dichtbij. Het stelde haar in staat om zelfs in de gevangenis het Evangelie te delen met medegevangenen en bewakers.

Enkele jaren geleden sprak ik met een voorganger in Kenia. Terreurorganisatie Al-Shabaab doodde bij een aanslag twintig van zijn gemeenteleden. De dominee woont naast zijn kerk en regelmatig wordt zijn huis bekogeld met stenen. Toen ik hem vroeg wat voor invloed deze gebeurtenissen hebben op zijn geloof, antwoordde hij: ‘Het heeft me dichter bij God gebracht. In alles voel ik me afhankelijk van Hem.’ Hij beschouwde de aanvallen als iets positiefs. Hij had ze niet willen missen.

Dicht bij de Bron

Als ik dergelijke verhalen vertel, zie ik mensen vaak denken: wat zou ik doen in een dergelijke situatie? Al snel kan de moed ons in de schoenen zakken.

Kunnen we ons voorbereiden op vervolging of smaad vanwege ons christelijke getuigenis? Onlangs sprak ik met Petr Jasek, een Tsjechische collega die veertien maanden in een Soedanese cel gevangen zat vanwege zijn activiteiten om vervolgde christenen te helpen. De overheid beschuldigde hem van staatsondermijnende activiteiten. Petr kwam in een cel samen met IS-strijders die hem zwaar martelden. Door een wonder werd hem uiteindelijk gratie verleend.

Op de vraag hoe je je het beste op vervolging kunt voorbereiden, was zijn antwoord: ‘Zorg ervoor dat je geworteld bent in het Woord van God en dat je dicht bij de Heere Jezus blijft. Dit zorgt ervoor dat je sterk bewapend bent op het moment dat verzoekingen en lijden je leven overrompelen en dan kun je in Zijn kracht staande blijven.’

Het is een advies dat we ter harte mogen nemen, ook in de geestelijke strijd die we als christenen in Nederland te voeren hebben.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen