De eerste bekeerlingen

Al vanaf het optreden van de profeet Mohammed is de regel dat de publieke erkenning van de islam een eerkwestie is die verdedigd moet worden, indien nodig met geweld. Een goddeloos leven is vaak geen probleem, maar je laten dopen wel. De islam claimt namelijk in de plaats te zijn gekomen van jodendom en christendom die zouden zijn afgedwaald. Wie christen wordt, raakt kennelijk het hart van islam.

Eerste generatie

Op onze Filippus-opleiding hebben we nogal wat studenten die tot de eerste generatie behoren van hun volk die tot geloof in Christus kwamen. Enkele Afghanen, een Marokkaan, twee Jemenieten, enkele Turken en een Somaliër. De druk op hen is op allerlei manieren hoog. In de eerste plaats is er de eigen familie. Als die je niet fysiek bedreigt, dan is er de emotionele druk. Je stelt hen teleur en brengt schande over de familie. In de oosterse cultuur is dat een van de meest vreselijke dingen die je kunt doen. De verleiding is groot om je geloof verborgen te houden en slechts met enkelen behoedzaam te delen.

Doorbraak

Een doorbraak onder een bevolkingsgroep ontstaat er vaak pas als er bekeerlingen zijn die zich niet schamen. Bekeerlingen die zich niet laten intimideren en met opgeheven hoofd vertellen dat het voor hen de grootste eer en vreugde is om volgeling van Christus te mogen zijn.

Als de Heere hen bewaart, kan hun openlijke getuigenis ertoe leiden dat al snel blijkt dat er meer zoekers zijn. Als die ook naar buiten treden, lijkt het soms wel op een dambreuk. Er blijken er dan heel veel te zijn die onvrede hebben met de islam, belangstelling hebben voor het christelijk geloof en nu een stap durven zetten. Die stap is dan veel kleiner, want er is minder schande. Onder Iraniërs begint het nu zelfs een schande te worden wanneer je nog moslim blijft. Iedereen begrijpt het risico dat er dan mensen kunnen komen die meer gedreven worden door onvrede met de islam dan dat Christus hen trekt.

Op een voetstuk

Er is nog een reden waarom het voor de eerste gelovigen moeilijk is. Vaak worden ze na hun bekering in de westerse kerken op een voetstuk gezet. Soms wordt hen al snel door meerdere missionaire organisaties een baan aangeboden. De gevolgen voor hun eigen geloofsleven en de eenheid van de nieuwe bekeerlingen kunnen desastreus zijn.

Als er één schaap over de dam is, volgen er vaak meer. Soms véél meer. Onder Afghanen en Jemenieten is dat al aan de gang. Daarom is het belangrijk dat wij samen met de eersten de juiste weg gaan, zodat anderen die weg kunnen volgen. Op deze weg staan niet wij en onze successen centraal, maar de navolging van Jezus Christus, waarvoor we bereid zijn al het andere op te geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen