Een samenbindende vakantie

Hoeliday-reizen zijn bedoeld voor jeugdverenigingen, catechisatiegroepen, kerkelijke gemeentes, studentenverenigingen en individuele deelnemers. Met deze reizen willen we jongeren, en daarmee hun thuisgemeenten, in contact brengen met medechristenen in Oost-Europa.

Leuk en zinvol

Door samen op te trekken in de voorbereidingen voor de reis en geld te verdienen voor hun reis, geven jongeren tijd en aandacht aan het project in Oost-Europa. Daarnaast werkt het samenbindend binnen de kerkelijke gemeente. Iedereen, jong en oud, kan bij de acties betrokken worden.

Diaconaat verbindt. Niet alleen tijdens de voorbereiding, maar zeker ook tijdens de reis en zelfs in de periode daarna. Daarnaast is het natuurlijk gewoon leuk en zinvol om samen op vakantie te gaan en daarbij de handen uit de mouwen te steken.

Groeien in en verdiepen van je geloof zijn belangrijke aspecten van de jongerenreizen, net als ervaren hoe het is om christen te zijn in andere levensomstandigheden. Je wordt je ervan bewust dat Gods kerk grenzen overschrijdt, dat er wereldwijd christenen te vinden zijn.

Grote verschillen

Kinderen en tieners worden in sommige landen opgevoed door grootouders, omdat de ouders werkzaam zijn in de grote stad of in West- of Zuid-Europa om hun gezin te kunnen onderhouden. Dit ontwricht gezinnen en heeft grote invloed op hoe jongeren opgroeien. Wanneer je dat gezien en meegemaakt hebt, weet je hoe allesbepalend het is waar je wieg heeft gestaan. Bij terugkeer waardeer je je eigen situatie des te meer, maar kun je die ook relativeren.

Ondanks de grote verschillen tussen Nederland en veel Oost-Europese landen zijn er veel overeenkomsten die de jongeren kunnen delen. Ook in Oost-Europa hebben jongeren te maken met de druk om een goede studie te kiezen en op zoek te gaan naar een goede baan om later voldoende inkomen te hebben. Dit dient niet alleen om zichzelf te onderhouden maar ook de familie. Dat laatste is vaak een eyeopener voor de Nederlandse jongeren.

Geloofsvragen

Jongeren in Nederland en in Oost-Europa blijken met dezelfde (geloofs)vragen te worstelen. Is er leven na de dood? Bestaat God wel? Hoe weet ik dat ik gered ben? Deze wezenlijke vragen overstijgen culturen. Ontmoetingen met andere christenen in een andere cultuur bepalen je bij de kern van het christen zijn. Je trekt een poosje met elkaar op en ziet en ervaart hoe anderen het geloof beleven. Samen kun je getuigen zijn van dezelfde grote God. Christenen in Oost-Europa kunnen in alle eenvoud opzien naar – en het verwachten van – God. Daar kunnen wij, westerlingen, van leren.

Zo vertelde een jonge dominee uit Roemenië aan de Nederlandse jongerengroep hoe God een zomerkamp gebruikte in zijn persoonlijke zoektocht naar God. Hij leerde om zijn leven als christen vorm te geven. Het zelf proberen om goed te leven en goed te doen veranderde in overgave aan Jezus. Nu is het zijn verlangen om de mensen in zijn omgeving te wijzen op de redding die er is in Jezus Christus.

Diepere verbinding

Ontvangen door te geven is ook een leeraspect voor jongeren tijdens een reis. We kunnen zo gemakkelijk denken dat wij vanuit het welvarende en rijke Westen alleen iets komen brengen in armere landen en culturen. We blijken echter over en weer ontzettend veel van elkaar te kunnen leren. Ongeacht of je in een echt arme situatie terechtkomt (bij Roma) of in het wat rijkere Hongarije, de ervaring leert dat je meer ontvangt dan dat je geeft, ook in geestelijk opzicht.

Het optrekken met de eigen jeugdgroep tijdens de voorbereiding, de reis en de evaluatie zorgen ook voor een diepere verbinding met elkaar. Je kijkt met elkaar terug op een gezamenlijke ervaring. Soms blijft een groep jongeren na de diaconale reis verbonden met het bezochte project en met elkaar als groep, waardoor blijvende diepe contacten ontstaan. Het is een uitdaging om na de reis te blijven zien hoeveel wij zelf hebben in tegenstelling tot vele anderen, én om vanuit dat besef om te zien naar de ander, dichtbij of ver weg.

Persoonlijke ervaring

‘Ik ben altijd weer beschaamd: je gaat op reis, beleeft mooie avonturen en krijgt zoveel terug dat je er stil van wordt. De gastvrijheid, de afhankelijkheid van God waarin de mensen daar leven, ondanks de moeilijke omstandigheden, maken mij elke keer weer stil en verwonderd. Achteraf heb ik echt een paar dagen nodig om weer te landen in Nederland.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen