De Waarheidsvriend cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van De Waarheidsvriend te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van De Waarheidsvriend.

Bekijk het origineel

Abortus provocatus

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Abortus provocatus

3 minuten leestijd

Hoewel het in het algemeen niet onze gewoonte is om stukken met een politieke strekking op te nemen, willen we in dit geval toch een uitzondering maken voor onderstaande brief, die dr. L. Heslinga (Maassluis) zond aan het centraal comité van Anti-Revolutionaire Kiesverenigingen.De materie die in deze brief aan de orde komt, namelijk de abortus, is momenteel brandend actueel. Gezien de benadering van dit vraagstuk door dr. Heslinga achten we een bredere kennisname van deze brief gewenst.Redactie

„Het is de mens niet geraden iets tegen zijn geweten te doen.” (Kaj Munk)

Mijne heren,

Na kennisname van het A.R. ontwerp-program van Aktie voor de jaren 1971—1975 spreekt ondergetekende, lid van de A.R. kiesvereniging te Maassluis, zijn ernstige bezorgdheid uit met betrekking tot dat deel van bedoeld program, waarin de mogelijkheid wordt gevraagd voor de abortus provocatus op medisch-sociale indicatie.

Zich distanciërende van het standpunt van de Prot. Chr. Artsen Organisatie zoals onlangs gepubliceerd in het Centraal Weekblad voor de Gereformeerde kerken in Nederland, acht hij de abortus op sociale gronden (ook al wordt hierover door een team van deskundigen beslist) ten diepste een schending van het mens-zijn, zowel substantieel als psychologisch, en een zonde tegen het zesde gebod.

Terwille van de politieke duidelijkheid moge hij herinneren aan de uitspraak van de gezaghebbende theoloog, wijlen prof. dr. Karl Barth, die de abortus provocatus veroordeelt als moord (1), (2). Het kennelijk misverstand over deze zaak spruit wellicht voort uit de onvoldoende doordachte opvatting als zou het mens-zijn van de ongeboren vrucht pas ná de geboorte een aanvang nemen. Waar echter de ontwikkeling van het menselijk individu verloopt op continue wijze, zult u wellicht instemmen met de gedachte dat een dergelijk vooroordeel dient te worden verworpen als wetenschappelijk onhoudbaar. In diepste wezen zal dan ook de abortus provocatus altijd blijven ingaan tegen het medisch ethos(3), dat immers geroepen is „absolute eerbied te bewaren voor het menselijk leven van de bevruchting af”(4).

„Een zwangerschap behoeft tegenwoordig voor geen enkele zwangere meer levensbedreigend te zijn en eventuele psychische belasting dient op zich therapeutisch te worden behandeld. Doch al te zeer is de verdenking gerechtvaardigd, dat de abortus zowel voor de zwangere als voor de medicus de gemakkelijkste weg gaat worden ter oplossing van het probleem van het ongewenste kind”(5).

Na ampele overweging en met uitdrukkelijke verwerping van de gezindheid die uit artikelen als die van ir. R. van Hasselt spreekt (6), acht hij de in het program bepleite zaak ten diepste:

— een stuitende vorm van ongerechtigheid ten opzichte van het onbeschermde mensenleven, — een onbarmhartige ontluistering van het moederschap en — een dwaze knieval voor een autonoom denken, waarin de zelfgenoegzame mens zichzelf tot wet verheft.

Met verbijstering vraagt hij zich dan ook af, hoe het gewraakte standpunt onder de geladen leuze „Evangelische Politiek" valt te rijmen met de eerbied voor het leven die toch de samenstellers elders in bedoeld program terecht bepleiten en doet daarom een dringend beroep op u de gewraakte zinsnede volledig te schrappen of te wijzigen in: „Abortus op medische indicatie" (7).

Als positieve bijdrage zou hij tenslotte willen pleiten voor een ruimer adoptiebeleid.


1. Kirchl. Dogmatik III/4 blz. 473 e.v.

2. ds. M. P. van Dijk, artikel in de Friese Kerkbode van 14-11-'69.

3. Uitspraak van de bekende psychosomaticus prof. dr. J. J. Groen op het congres in Leiden over de ethiek van de natuurwetenschappelijke onderzoe­ker.

4. Formule van Genève 1948.

5. W. G. M. Witkam (38) arts, Wagnerplein 72, Leiden (tel. 01710—30718) in een brief van 1 jan. '70, die graag verdere informatie verschaft.

6. Ir. R. van Hasselt, „Intermediair", 20 maart '70.

7. De verbinding prostaglandine F-2 alpha waarvan onlangs de synthese is geslaagd, blijkt in staat abortus op te wekken tot in de 5e maand van de zwangerschap (E. J. Corey et al., J. Am. Chem. Soc. 92, 397, jan. 1970, Chemisch Weekblad, 13 februari 1970). Zo schrijdt de wetenschap voort doch de ethiek slaat dwaalwegen in.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 april 1970

De Waarheidsvriend | 10 Pagina's

Abortus provocatus

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 april 1970

De Waarheidsvriend | 10 Pagina's