Hongarije

Met interesse heb ik de bijdrage van dr. ir. J. van der Graaf gelezen over Hongarije onder president Viktor Orbán (Nationaal bewustzijn. Hongarije wil na veelbewogen geschiedenis niet onder Brussels juk terechtkomen, De Waarheidsvriend nr. 30/31). Vanuit de veelbewogen geschiedenis die de Hongaren door de eeuwen heen hebben doorgemaakt, is het te begrijpen dat zij nu een sterk nationaal bewustzijn hebben. En de prioriteiten die de Hongaren voor hun land stellen, zijn regelmatig niet in lijn met wat de EUregering in Brussel voor de EU-lidstaten bepaalt.

Een van de punten van onenigheid is het asielbeleid van Brussel. Daaraan werkt Orbán niet mee. Bekend is het hek dat is geplaatst en waarmee duidelijk wordt gemaakt: asielzoekers in Hongarije niet welkom. Van der Graaf gaat hier niet op in, maar merkt wel terloops op dat het asielbeleid van Orbán ‘niet valt te verdedigen’. Zo’n stelling vraagt mijns inziens wel om een onderbouwing, zeker omdat het om een uiterst gevoelig en verstrekkend thema gaat.

Ik denk dat het beleid van Orbán wel te verdedigen valt. De EU heeft al decennialang gekozen voor een zeer coulant asielbeleid. In de loop van de afgelopen vijftig jaar zijn miljoenen mensen naar West-Europa gekomen, velen vanuit islamitische landen in het Midden-Oosten of Noord-Afrika. Sinds de migrantencrisis in 2015 zijn de deuren naar Europa wijd opengezet, met als gevolg een instroom van miljoenen migranten. Wie hier geen verblijfstatus krijgt, gaat niet terug naar het land van herkomst maar kiest voor een leven in de illegaliteit. (Er is inmiddels een complete asielindustrie ontstaan, die elk land vele miljarden kost. Denk alleen aan het feit dat elke asielzoeker recht heeft op bijstand door een advocaat.)

Ongeveer 90% van de migranten komt uit moslimlanden. Het is inmiddels duidelijk dat moslims zich niet integreren, maar bewust kiezen voor segregatie. Er zijn parallelle samenlevingen van moslims ontstaan in West-Europa.

Orbán ziet deze ontwikkelingen en heeft dit genoemd de ‘nieuwe vijanden van de vrijheid’. In een toespraak in maart 2016 heeft hij toegelicht waarom Hongarije, Polen, Slowakije en Tsjechië anders tegen migratie aankijken dan de West-Europese landen.

Waarom zien de West-Europese landen dit niet? Orbán verklaart dat onder andere door de lange periode van welvaart en overvloed die de West-Europese landen sinds de Tweede Wereldoorlog hebben doorgemaakt. Daardoor is er een argeloosheid ontstaan. En inderdaad, er zijn vele waarschuwingssignalen geweest: aanvallen op de persvrijheid, het vermoorden van duizenden onschuldige burgers door bloedige aanslagen, het vermoorden van een priester tijdens het opdragen van de mis, het verkrachten van westerse vrouwen, aanslagen op alles wat Joods is, enz. Maar niets helpt om West-Europa wakker te schudden. Orbán: ‘Maar de principes waarop Europa is gebouwd zijn in groot gevaar. Wij zijn niet xenofoob, zoals men vaak zegt. Maar mensen die hier willen binnenkomen met als doel ons land te veranderen, onze natie naar hun eigen beeld om te vormen, zij die met geweld komen en tegen onze wil, die zullen wij altijd weerstaan.’ Dat is duidelijke taal. De Slowaakse politicus Robert Fico heeft in het EU-parlement eveneens duidelijk gemaakt dat Slowakije geen immigranten uit moslimlanden opneemt: ‘Voor de islam is geen plaats in Slowakije.’ Ondanks dictaten uit Brussel en de dreiging met zware financiële represailles zijn Hongarije, Slowakije, Tsjechië en Polen bij hun beleid gebleven. ‘Inhumaan’, ‘xenofoob’, ‘racistisch’, wordt dan al gauw geoordeeld. Ik denk dat we in Europa heel blij mogen zijn met figuren als Orbán, die zich resoluut uitspreken tegen ons open-deurbeleid voor migranten en die daar koste wat kost niet aan mee willen doen.

Steeds meer alarmstemmen klinken ook in West-Europa dat er een islamitische tegensamenleving is ontstaan, die zich bewust niet integreert en die met alle middelen probeert de rechtsstaat uit te hollen en onze maatschappelijke structuren om te vormen. Orbán heeft nog besef van de waarde van de christelijke erfenis voor Europa. Blijkbaar is een gezonde dosis ‘nationaal bewustzijn’ daarvoor onontbeerlijk. Is dat niet wat wij in West-Europa node missen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen