Psalmenwandelingen

Vorig jaar hebben we een try-out gedaan, dit jaar zijn er op vijf plaatsen in het land Psalmenwandelingen. De Psalmen roepen niet automatisch het effect van bemoediging op, zeker niet buiten de kerk, maar helaas ook niet altijd binnen de kerk. De Psalmenwandelingen zijn een manier om de inhoud van de Psalmen dicht bij mensen te brengen en hen de bemoediging te laten ervaren.

Programma

Het programma van de Psalmenwandelingen is eenvoudig. Een wandeling duurt ongeveer anderhalf uur. Ze is voorzien van goede gedichten met hoogstaande taal, een onderbreking voor onderlinge ontmoeting, een middaggebed met mooie muziek, Schriftlezing, gebed, samenzang en stiltemomenten. Muzikale medewerking wordt dit jaar verleend door Marjolein de Wit (fluit), Anja van der Maten (hobo) en de organisten Martin Zonnenberg en Jos Vogel.

Een psalm vormt steeds het thema voor de wandeling en het middaggebed. Vorig jaar waren dat de Psalm 23 en 84. Dit jaar komen onder andere Psalm 150 en 139 aan bod. Vanwege de missionaire insteek kiezen we bij de gedichten niet alleen voor het voorspelbare, maar ook voor gedichten die zich bewegen op het grensvlak van geloof en ongeloof, voor gedichten die soms schuren. Daardoor komt het onderlinge gesprek goed op gang.

Plaatsen

Dit jaar zullen er DV vijf Psalmenwandelingen zijn (aanvang twee uur ’s middags, met een inloop vanaf 13.30 uur). Deelname is gratis. We lopen in Rotterdam-Kralingen vanuit de Hoflaankerk (18 april, Tweede Paasdag), vanuit het Ermelose Staverden, de kleinste stad van Nederland (6 juni, Tweede Pinksterdag), in de Zeeuwse plaatsen Ritthem (2 juli) en Veere (20 augustus). Op 6 augustus is er een wandeling op een centrale locatie in ons land, zonder kerkgebouw en muziek. De natuur zal dan onze kathedraal zijn en de hemel boven ons het klankbord voor de gedichten.

Een psalm

Het was een vrouw. Het schip dat zij bevoer

kwam langzaam stroomaf door de brug gevaren.

Zij was alleen aan dek, zij stond bij ’t roer,

en wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren.

O, dacht ik, o, dat daar mijn moeder voer.

Prijs God, zong zij, Zijn hand zal u bewaren.

Dit zijn enkele regels uit het beroemde gedicht ‘De moeder de vrouw’ van Martinus Nijhoff. De dichter is bij de ‘brug bij Bommel’ en ziet de twee oevers, ver van elkaar verwijderd als de eindigheid en de oneindigheid. Maar er is een brug die de oevers met elkaar verbindt: de stem van een vrouw, die hem herinnert aan zijn moeder. Ze zingt een psalm, die hem doet denken aan de geborgenheid van vroeger. In die psalm wordt als door een wonder de afstand naar vroeger, maar ook de afstand naar God overbrugd.

Het gedicht van Nijhoff laat voelen hoe betekenisvol de Psalmen zijn: een inspiratiebron voor dichters en denkers, binnen en buiten de kerk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen