In zicht

Begin deze maand belegde het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond een bijeenkomst voor ambtsdragers in de grote steden van ons land. Vanuit de Noorderkerk in Amsterdam, de Bethlehemkerk in Den Haag en de Pelgrimvaderskerk in Delfshaven werden zorg & zegeningen gedeeld. Hier een passage uit de dit jaar verschenen glossy ‘400 jaar Noorderkerk’, uit een gesprek met de stadspredikanten Tim Vreugdenhil, Rosaliene Israël, Dick Wolters en Marinus de Jong:

In de stad gaat het leven 24/7 door en is er nauwelijks sprake van een aparte zondagsrust. Als ik zondag de kerk uit ga, sta ik meteen op een caféterras. Maakt dit dat de kerk meer in de maatschappij staat, of juist niet? Tim refereert aan de tien geboden: ‘houd de sabbatdag’. ‘In de stad zie ik eigenlijk dat niemand meer sabbat heeft en worstelt met de vraag waar dan wel die rustmomenten zijn in het leven. Een kerk die zich dus richt op die typische sabbatachtige momenten, moet dan ook niet te veel aan die zondag vasthouden’. Rosaliene onderschrijft dit: ‘lk denk dat dit juist veel belangrijker gaat worden, ook voor kerkmensen zelf. Want we zijn zelf ook mensen in de stad. Nieuwe generaties hangen veel minder aan die zondag, maar ze hebben net zo goed behoefte aan die pauze. Het apart zetten van tijd, ruimte en plaats, om zich te richten op God.’ Als predikant is Rosaliene ook betrokken bij Christelijke leefgemeenschappen. Daarin ziet ze deze verschuiving ook: ‘Als je de mensen in zo’n gemeenschap vraagt “waarom doe je dit nou?”, dan zeggen ze: “kerk zijn op zondag is niet meer vervullend genoeg, dus ik zoek naar een andere vorm in mijn dagelijkse leven.”’ Dick reageert hierop met de opmerking dat in een dorp de scheiding tussen zondag en maandag uiterlijk sterker is dan in de stad. ‘Maar ik merk dat in een dorpse setting, het mensen vaak beter lukt om de rust van de zondag en de sabbat juist mee te nemen in de week. Ze zijn veel meer bezig met wat ze zondag gehoord hebben, doordeweeks een plek te geven. In de stad is het meer dat we de drukte van de week meenemen de zondag in, dat mensen binnen komen rennen als de dienst al begonnen is en dat ze enigszins gehaast weer weggaan’. Marinus ziet deze gejaagdheid ook: ‘De zondag is bij uitstek de dag waarop je even alles kan laten vallen. Hebben we als kerk niet juist goud in handen? Om te benadrukken dat je die éne dag in de week niet gaat kopen, niet gaat werken, geen huiswerk gaat maken en niet gaat sporten. Dat getuigt van lef, tegen de fear-of-missing-out in. Het is heel goed voor je ziel om dat te doen’.

In aansluiting op de artikelen over de psalmberijming van 1773 in de twee laatste nummers van ons blad citeren we de schrijfster Franca Treur, eerder dit jaar in dagblad Trouw:

Voor mij zijn dit de liederen waarmee ik ben opgegroeid. Dus ja, dat is het repertoire waaruit ik kan putten, naast de standaard kinderliedjes. Er is daarna niet zoveel meer bijgekomen, dus als ik zin heb om te zingen, dan is het vanzelf een psalm. Maar dan niet die hele zware over zonde, die we in de bevindelijk-gereformeerde kerk van mijn jeugd veel zongen.

Als ik vroeger in m’n eentje door de polder fietste, was ik gewend om met die psalmen het landschap te bejubelen. Een oude gewoonte, die vanzelf terugkomt als ik nu op de fiets zit en geniet van de natuur. Dan komen die zinnen weer naar boven: ‘Het ruime hemelrond / Vertelt, met blijden mond / Gods eer en heerlijkheid’. Door die psalmberijming zitten er allemaal oude woorden in mijn hoofd: zoals ‘jammerstaat’, ‘heil’ en ‘toeverlaat’. Dat is heel raar natuurlijk, als ik dat vergelijk met wat dat ongeveer is bij leeftijdsgenoten van me, die dezelfde nostalgische gevoelens hebben bij liedjes als Like a virgin of Macarena.

Ik hou van die oude woorden, maar dat is niet alles. Ze hebben ook iets, ze komen uit een diepte. De diepte van de ziel, de diepte van de traditie. Ze zullen ook niet zomaar uitsterven – de psalmen zullen wel blijven klinken, tot het einde, totdat de bazuinen klinken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen