Boekbesprekingen

Dr. C.A. van der Sluijs publiceert regelmatig over de prediking en het geloofsleven. De reden hiervan is dat hij grote zorgen heeft over de kwaliteit van het geestelijk leven in hervormdgereformeerde én in reformatorische kring. Dit blijkt ook in dit boek. Hij signaleert enerzijds oppervlakkigheid en anderzijds verstarring en geloofsonzekerheid.

In dit boekje brengt hij momenten uit de protestantse kerkgeschiedenis ter sprake. Allereerst het piëtisme, dat na de Reformatie de rechtvaardiging van de goddeloze een warme innigheid en gloed heeft gegeven. Daarna het Schotse puritanisme, dat deze innigheid sterk heeft geconcentreerd op Christus en vooral Zijn schoonheid heeft verwoord. Kohlbrugge heeft in de lijn van Luther aanvechting tot een prominent thema gemaakt. In de vorige eeuw presenteert Van der Sluijs ds. G. Boer als een belangrijke voorzitter van de Gereformeerde Bond, want hij heeft de gereformeerde verzoeningsleer scherpzinnig verdedigd met een accent op Gods recht. Ds. I. Kievit, een andere voorman, heeft juist aandacht gevraagd voor de toepassing van het heil. Het boekje eindigt met de Engelse prediker Spurgeon, in wie hij de genoemde lijnen ziet samenkomen.

Aansprekend is dat ds. Van der Sluijs de geestelijke sfeer tekent die een bepaalde reformatorisch-piëtistische geloofsbeleving kenmerkt en die ook in onze kring sporen heeft getrokken. Je proeft iets van de verwondering bij vroegere generaties dat God omziet naar verlorenen en hen via het hooggestemde gebeuren van de Woordverkondiging rechtvaardigt. Je merkt iets van het verlangen naar de gemeenschap met God, naar de ontmoeting met Hem in Zijn Woord én van het verdrietige gemis als deze omgang wordt verstoord. In zijn jeugd heeft Van der Sluijs hiervan iets geproefd op Goeree-Overflakkee. Mooi is ook hoe hij verschillende bewegingen in de kerkgeschiedenis verbindt met bepaalde accenten in de gereformeerde geloofservaring. Bij het lezen voel je zomaar: we zijn inderdaad bezig iets wezenlijks kwijt te raken van diepgang, verwondering, verlangen en intense betrokkenheid op het Woord en de verkondiging daarvan.

Het boekje heeft ook enkele schaduwkanten. In de eerste plaats de schrijfstijl. Deze is te moeilijk, waardoor het lezen ook vermoeiend is. Het kan eenvoudiger en minder verheven, waardoor waardevolle dingen meer zeggingskracht krijgen. Ten tweede ligt nostalgie op de loer. Naast diepe en rijke geloofsgetuigenissen was er vroeger eveneens geloofsonzekerheid, met bijvoorbeeld avondmaalsmijding als gevolg. Hierdoor kwamen gelovigen meer dan eens pas aan het einde van hun leven tot geestelijke ruimte. Ten derde zie ik een negatieve generalisering van de huidige tijd. Natuurlijk moet je aan de ene kant van de wip gaan zitten als je een punt wilt maken. Maar behalve duidelijke zorgen over prediking en geloofsbeleving zijn er ook goede dingen. Deze komen niet ter sprake. Terecht is ds. Van der Sluijs bezorgd over hedendaagse tendensen in de prediking en de geloofsbeleving. Het is echter wel belangrijk om een goede balans te vinden: in het verleden was ook niet alles goud wat er blonk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen